The book "Science's First Mistake" by Dr. John Willinsky, published in 2018, offers a groundbreaking perspective on the evolution of technology and its impact on human society. The author, a renowned scholar in the field of information studies, challenges the conventional view of scientific inquiry and its limitations, arguing that the current approach to knowledge discovery and theory construction is flawed and in need of revision. The book begins by highlighting the dichotomy between physical and social sciences, where physical scientists tend to assume that the universe can be explained once the underlying rules are discovered, while social scientists and philosophers are more aware of the issues surrounding observation and its impact on what is being observed. The author, however, takes a more holistic approach, recognizing the interconnectedness of both realms and the need for a unified paradigm that acknowledges the limitations of scientific methods. The central theme of the book is the concept of self-reference, which the author uses to examine the paradoxical nature of observation and delusion. The author contends that the traditional approach to scientific inquiry is based on absolutism and certainty, leading to a narrow focus on methodologies that neglect the role of cognition in shaping our understanding of reality. This myopic view, the author argues, hinders the development of modern knowledge and perpetuates delusions about the nature of technology and its impact on society. To address these limitations, the author proposes a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge.

Книга доктора Джона Виллински «Первая ошибка науки», опубликованная в 2018 году, предлагает новаторский взгляд на эволюцию технологии и ее влияние на человеческое общество. Автор, известный ученый в области информационных исследований, оспаривает общепринятый взгляд на научное исследование и его ограничения, утверждая, что нынешний подход к открытию знаний и построению теории является ошибочным и нуждается в пересмотре. Книга начинается с освещения дихотомии между физическими и социальными науками, где физические ученые склонны предполагать, что Вселенная может быть объяснена, как только будут обнаружены основные правила, в то время как социологи и философы лучше осведомлены о проблемах, связанных с наблюдением, и его влиянии на то, что наблюдается. Автор, однако, использует более целостный подход, признавая взаимосвязанность обеих сфер и необходимость единой парадигмы, признающей ограничения научных методов. Центральной темой книги является концепция самореференции, которую автор использует для исследования парадоксальной природы наблюдения и заблуждения. Автор утверждает, что традиционный подход к научному исследованию основан на абсолютизме и определенности, что приводит к узкому фокусу на методологиях, которые пренебрегают ролью познания в формировании нашего понимания реальности. Этот близорукий взгляд, утверждает автор, препятствует развитию современных знаний и увековечивает заблуждения о природе технологии и ее влиянии на общество. Чтобы устранить эти ограничения, автор предлагает личную парадигму восприятия технологического процесса развития современных знаний.

livre du Dr John Willinski, « La première erreur de la science », publié en 2018, offre une vision novatrice de l'évolution de la technologie et de son impact sur la société humaine. L'auteur, un éminent scientifique de la recherche en information, conteste la vision généralement acceptée de la recherche scientifique et de ses limites, affirmant que l'approche actuelle de la découverte des connaissances et de la construction de la théorie est erronée et doit être révisée. livre commence par mettre en lumière la dichotomie entre les sciences physiques et sociales, où les scientifiques physiques tendent à supposer que l'univers peut être expliqué dès que les règles de base sont découvertes, tandis que les sociologues et les philosophes sont mieux informés des problèmes liés à l'observation et de son impact sur ce qui est observé. L'auteur, cependant, adopte une approche plus globale, reconnaissant l'interdépendance des deux domaines et la nécessité d'un paradigme unique reconnaissant les limites des méthodes scientifiques. thème central du livre est le concept d'auto-réflexion que l'auteur utilise pour explorer la nature paradoxale de l'observation et de l'erreur. L'auteur affirme que l'approche traditionnelle de la recherche scientifique est basée sur l'absolutisme et la certitude, ce qui conduit à un accent étroit sur les méthodologies qui négligent le rôle de la connaissance dans la formation de notre compréhension de la réalité. Cette vision myope, affirme l'auteur, entrave le développement des connaissances modernes et perpétue les idées fausses sur la nature de la technologie et son impact sur la société. Pour surmonter ces limites, l'auteur propose un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement des connaissances modernes.

libro del Dr. John Willinsky «primer error de la ciencia», publicado en 2018, ofrece una visión innovadora de la evolución de la tecnología y su impacto en la sociedad humana. autor, reconocido estudioso de la investigación de la información, cuestiona la visión generalmente aceptada del estudio científico y sus limitaciones, argumentando que el enfoque actual del descubrimiento del conocimiento y la construcción de la teoría es erróneo y debe ser revisado. libro comienza con la cobertura de la dicotomía entre las ciencias físicas y sociales, donde los científicos físicos tienden a sugerir que el universo se puede explicar una vez que se descubren las reglas básicas, mientras que los sociólogos y filósofos son más conscientes de los problemas relacionados con la observación y su impacto en lo que se observa. autor, sin embargo, adopta un enfoque más holístico, reconociendo la interconexión de ambas esferas y la necesidad de un único paradigma que reconozca las limitaciones de los métodos científicos. tema central del libro es el concepto de autorreferencia, que el autor utiliza para investigar la paradójica naturaleza de la observación y el delirio. autor sostiene que el enfoque tradicional de la investigación científica se basa en el absolutismo y la certeza, lo que lleva a un enfoque estrecho en metodologías que descuidan el papel del conocimiento en la formación de nuestra comprensión de la realidad. Esta visión miope, sostiene el autor, impide el desarrollo del conocimiento moderno y perpetúa ideas erróneas sobre la naturaleza de la tecnología y su impacto en la sociedad. Para eliminar estas limitaciones, el autor propone un paradigma personal de percepción del proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno.

O livro «O primeiro erro da ciência», do Dr. John Willinski, publicado em 2018, oferece uma visão inovadora sobre a evolução da tecnologia e seus efeitos na sociedade humana. O autor, um cientista de renome na pesquisa da informação, contesta a visão convencional sobre o estudo científico e suas limitações, alegando que a abordagem atual de descobrir o conhecimento e construir a teoria é errada e precisa ser revista. O livro começa com a cobertura da dicotomia entre ciências físicas e sociais, onde cientistas físicos tendem a sugerir que o universo pode ser explicado assim que as regras básicas forem descobertas, enquanto sociólogos e filósofos estão mais conscientes dos problemas relacionados com a observação e seus efeitos sobre o que está sendo observado. O autor, no entanto, usa uma abordagem mais holística, reconhecendo a interconexão entre ambas as esferas e a necessidade de um paradigma unificado que reconheça as limitações dos métodos científicos. O tema central do livro é o conceito de autorreferência que o autor usa para explorar a natureza paradoxal da observação e do equívoco. O autor afirma que a abordagem tradicional da pesquisa científica é baseada no absolutismo e na certeza, o que leva a um foco apertado em metodologias que desrespeitam o papel do conhecimento na formação da nossa compreensão da realidade. Esta visão míope, afirma o autor, impede o desenvolvimento do conhecimento moderno e perpetua equívocos sobre a natureza da tecnologia e seus efeitos na sociedade. Para eliminar essas limitações, o autor propõe um paradigma pessoal de percepção do processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno.

Il libro del dottor John Willinski «Il primo errore della scienza», pubblicato nel 2018, offre una visione innovativa dell'evoluzione della tecnologia e del suo impatto sulla società umana. L'autore, un noto scienziato della ricerca sull'informazione, contesta la visione comune della ricerca scientifica e le sue restrizioni, sostenendo che l'approccio attuale alla scoperta della conoscenza e alla costruzione della teoria è sbagliato e deve essere rivisto. Il libro inizia con la copertura della dicotomia tra scienze fisiche e sociali, dove gli scienziati fisici tendono a suggerire che l'universo può essere spiegato non appena vengono individuate le regole di base, mentre sociologi e filosofi sono più consapevoli dei problemi legati all'osservazione e del suo impatto su ciò che si osserva. L'autore, tuttavia, ha adottato un approccio più olistico, riconoscendo l'interconnessione tra entrambe le sfere e la necessità di un unico paradigma che riconosca i limiti dei metodi scientifici. Il tema centrale del libro è il concetto di autoreferenzialità che l'autore utilizza per esplorare la natura paradossale dell'osservazione e l'inganno. L'autore sostiene che l'approccio tradizionale alla ricerca scientifica si basa sull'assolutezza e la certezza, portando a uno stretto focus sulle metodologie che trascurano il ruolo della conoscenza nella formazione della nostra comprensione della realtà. Questa visione miope, sostiene l'autore, ostacola lo sviluppo della conoscenza moderna e perpetua gli errori sulla natura della tecnologia e i suoi effetti sulla società. Per eliminare queste limitazioni, l'autore offre un paradigma personale della percezione del processo tecnologico per lo sviluppo delle conoscenze moderne.

Dr. John Willinskis 2018 erschienenes Buch „Der erste Fehler der Wissenschaft“ bietet einen wegweisenden Blick auf die Evolution der Technologie und ihre Auswirkungen auf die menschliche Gesellschaft. Der Autor, ein bekannter Wissenschaftler auf dem Gebiet der Informationsforschung, bestreitet die allgemein akzeptierte cht der wissenschaftlichen Forschung und ihrer Grenzen und argumentiert, dass der derzeitige Ansatz zur Entdeckung von Wissen und zum Aufbau einer Theorie fehlerhaft ist und überarbeitet werden muss. Das Buch beginnt mit der Beleuchtung der Dichotomie zwischen physischen und sozialen Wissenschaften, wo physikalische Wissenschaftler dazu neigen, anzunehmen, dass das Universum erklärt werden kann, sobald die Grundregeln entdeckt werden, während Soziologen und Philosophen sich der mit der Beobachtung verbundenen Probleme und ihrer Auswirkungen auf das Beobachtete besser bewusst sind. Der Autor verfolgt jedoch einen ganzheitlicheren Ansatz und erkennt die Vernetzung beider Bereiche und die Notwendigkeit eines einzigen Paradigmas an, das die Grenzen wissenschaftlicher Methoden anerkennt. Zentrales Thema des Buches ist das Konzept der Selbstreferenz, mit dem der Autor die paradoxe Natur von Beobachtung und Täuschung untersucht. Der Autor argumentiert, dass der traditionelle Ansatz der wissenschaftlichen Forschung auf Absolutismus und Gewissheit beruht, was zu einem engen Fokus auf Methoden führt, die die Rolle der Erkenntnis bei der Gestaltung unseres Verständnisses der Realität vernachlässigen. Diese kurzsichtige Ansicht, argumentiert der Autor, behindert die Entwicklung des modernen Wissens und verewigt Missverständnisse über die Natur der Technologie und ihre Auswirkungen auf die Gesellschaft. Um diese Einschränkungen zu beseitigen, schlägt der Autor ein persönliches Paradigma der Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens vor.

Opublikowana w 2018 roku książka dr Johna Willinskiego „Pierwszy błąd nauki” oferuje innowacyjne spojrzenie na ewolucję technologii i jej wpływ na społeczeństwo ludzkie. Autor, znany znawca badań informacyjnych, kwestionuje konwencjonalny pogląd na badania naukowe i jego ograniczenia, argumentując, że obecne podejście do odkrywania wiedzy i budowania teorii jest wadliwe i wymaga zmiany. Książka zaczyna się od podkreślenia dychotomii pomiędzy naukami fizycznymi i społecznymi, gdzie fizycy zakładają, że wszechświat może być wyjaśniony po odkryciu reguł naziemnych, podczas gdy socjolodzy i filozofowie są bardziej świadomi problemów związanych z obserwacją i jej wpływu na obserwację. Autor przyjmuje jednak bardziej całościowe podejście, dostrzegając wzajemne powiązania obu sfer i potrzebę istnienia jednego paradygmatu, który uznaje ograniczenia metod naukowych. Głównym tematem książki jest koncepcja samokomisji, którą autor wykorzystuje do zbadania paradoksalnej natury obserwacji i urojeń. Autor twierdzi, że tradycyjne podejście do badań naukowych opiera się na absolutyzmie i pewności, co prowadzi do wąskiego skupienia się na metodologiach, które zaniedbują rolę poznania w kształtowaniu naszego zrozumienia rzeczywistości. Ten krótkowzroczny pogląd, przekonuje autor, utrudnia rozwój nowoczesnej wiedzy i utrwala błędne pojęcia o naturze technologii i jej wpływie na społeczeństwo. Aby wyeliminować te ograniczenia, autor proponuje osobisty paradygmat postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy.

ספרו של ד "ר ג 'ון וילינסקי" הטעות הראשונה של המדע ", שפורסם בשנת 2018, מציע מבט חדשני על התפתחות הטכנולוגיה והשפעתה על החברה האנושית. המחבר, חוקר מפורסם של מחקרי מידע, חולק על השקפתו המקובלת של המחקר המדעי ועל מגבלותיו וטוען כי הגישה הנוכחית לגילוי ידע ולבניית תאוריה פגומה וצריכה להיות מעודכנת. הספר מתחיל בכך שהוא מדגיש את הדיכוטומיה בין המדעים הפיזיים והחברתיים, שבהם מדענים פיזיקליים נוטים להניח שניתן להסביר את היקום ברגע שמתגלים חוקי היסוד, בעוד שסוציולוגים ופילוסופים מודעים יותר לבעיות הקשורות לתצפית ולהשפעתה על מה שנצפה. עם זאת, המחבר נוקט בגישה הוליסטית יותר, תוך הכרה בקישוריות בין שני התחומים ובצורך בפרדיגמה אחת המכירה במגבלות השיטות המדעיות. הנושא המרכזי של הספר הוא מושג ההתייחסות העצמית, שבו משתמש המחבר כדי לחקור את הטבע הפרדוקסלי של התבוננות והזיה. המחבר טוען כי הגישה המסורתית של המחקר המדעי מבוססת על אבסולוטיזם ועל ודאות, וכתוצאה מכך התמקדות צרה במתודולוגיות המזניחות את תפקיד ההכרה בעיצוב הבנתנו את המציאות. השקפה זו, טוען המחבר, מעכבת את התפתחות הידע המודרני ומנציחה תפיסות מוטעות לגבי טבעה של הטכנולוגיה והשפעתה על החברה. כדי לבטל את המגבלות הללו, מציע המחבר פרדיגמה אישית לתפיסה של התהליך הטכנולוגי של התפתחות הידע המודרני.''

Dr. John Willinski'nin 2018 yılında yayınlanan "The First Mistake of Science'adlı kitabı, teknolojinin evrimine ve insan toplumu üzerindeki etkisine yenilikçi bir bakış sunuyor. Tanınmış bir bilgi araştırmaları uzmanı olan yazar, bilimsel araştırmanın geleneksel görüşünü ve sınırlamalarını tartışarak, bilgi keşfine ve teori oluşturmaya yönelik mevcut yaklaşımın hatalı olduğunu ve revize edilmesi gerektiğini savunuyor. Kitap, fiziksel bilimcilerin temel kurallar keşfedildikten sonra evrenin açıklanabileceğini varsayma eğiliminde oldukları fiziksel ve sosyal bilimler arasındaki ikilemi vurgulayarak başlarken, sosyologlar ve filozoflar gözlemle ilgili sorunların ve gözlemlenenler üzerindeki etkisinin daha fazla farkındalar. Bununla birlikte, yazar, her iki alanın birbirine bağlılığını ve bilimsel yöntemlerin sınırlarını tanıyan tek bir paradigmaya duyulan ihtiyacı kabul ederek daha bütünsel bir yaklaşım benimsemektedir. Kitabın ana teması, yazarın gözlem ve yanılsamanın paradoksal doğasını keşfetmek için kullandığı öz-referans kavramıdır. Yazar, bilimsel araştırmaya geleneksel yaklaşımın mutlakiyetçiliğe ve kesinliğe dayandığını, bunun da gerçeklik anlayışımızı şekillendirmede bilişin rolünü ihmal eden metodolojilere dar bir odaklanma ile sonuçlandığını savunuyor. Yazar, bu miyop görüşün modern bilginin gelişimini engellediğini ve teknolojinin doğası ve toplum üzerindeki etkisi hakkındaki yanlış anlamaları sürdürdüğünü savunuyor. Bu sınırlamaları ortadan kaldırmak için, yazar, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma önermektedir.

يقدم كتاب الدكتور جون ويلينسكي «الخطأ الأول للعلوم»، الذي نُشر في عام 2018، نظرة مبتكرة على تطور التكنولوجيا وتأثيرها على المجتمع البشري. يعارض المؤلف، وهو باحث مشهور في دراسات المعلومات، النظرة التقليدية للبحث العلمي وقيوده، بحجة أن النهج الحالي لاكتشاف المعرفة وبناء النظرية معيب ويحتاج إلى مراجعة. يبدأ الكتاب بتسليط الضوء على الانقسام بين العلوم الفيزيائية والاجتماعية، حيث يميل علماء الفيزياء إلى افتراض أنه يمكن تفسير الكون بمجرد اكتشاف القواعد الأساسية، بينما يكون علماء الاجتماع والفلاسفة أكثر وعيًا بالمشاكل المرتبطة بالملاحظة وتأثيرها على ما يلاحظ. بيد أن المؤلف يتبع نهجا أكثر شمولا، إذ يعترف بالترابط بين كلا المجالين والحاجة إلى نموذج وحيد يعترف بحدود الأساليب العلمية. الموضوع الرئيسي للكتاب هو مفهوم المرجع الذاتي، الذي يستخدمه المؤلف لاستكشاف الطبيعة المتناقضة للملاحظة والوهم. يجادل المؤلف بأن النهج التقليدي للبحث العلمي يعتمد على الاستبداد واليقين، مما يؤدي إلى تركيز ضيق على المنهجيات التي تهمل دور الإدراك في تشكيل فهمنا للواقع. يجادل المؤلف بأن هذه النظرة قصيرة النظر تعيق تطور المعرفة الحديثة وتديم المفاهيم الخاطئة حول طبيعة التكنولوجيا وتأثيرها على المجتمع. ولإزالة هذه القيود، يقترح المؤلف نموذجاً شخصياً لتصور العملية التكنولوجية لتطور المعرفة الحديثة.

約翰·威林斯基（John Willinski）博士的著作《科學的第一個錯誤》（First Bug of Science）於2018出版，對技術的發展及其對人類社會的影響提供了開創性的見解。作者是信息研究領域的著名科學家，對科學研究的傳統觀點及其局限性提出了質疑，認為當前發現知識和構建理論的方法存在缺陷，需要重新考慮。這本書首先強調了物理科學和社會科學之間的二分法，其中物理科學家傾向於假設一旦發現基本規則，就可以解釋宇宙，而社會學家和哲學家則更加了解與觀察有關的問題及其對觀察到的影響。但是，作者采用了更全面的方法，認識到兩個領域的相互聯系以及需要一個承認科學方法局限性的統一範例。本書的中心主題是自我反思的概念，作者將其用於研究觀察和誤解的悖論性質。作者認為，傳統的科學研究方法是基於專制主義和確定性，這導致對方法論的狹隘關註，這些方法論忽略了認知在塑造我們對現實的理解中的作用。作者認為，這種近視的觀點阻礙了現代知識的發展，並延續了對技術性質及其對社會的影響的誤解。為了解決這些局限性，作者提出了現代知識發展過程感知的個人範式。