
BOOKS - Practical Pursuits: Religion, Politics, and Personal Cultivation in Nineteent...

Practical Pursuits: Religion, Politics, and Personal Cultivation in Nineteenth-Century Japan
Author: Janine Anderson Sawada
Year: June 1, 2004
Format: PDF
File size: PDF 7.3 MB
Language: English

Year: June 1, 2004
Format: PDF
File size: PDF 7.3 MB
Language: English

Practical Pursuits: Religion, Politics, and Personal Cultivation in Nineteenth-Century Japan In the late Tokugawa period (1601-1868) of Japan, the idea that personal cultivation leads to social and material wellbeing became widespread. This period saw the emergence of various religious groups in the Edo (now Tokyo) area, which propagated theories of personal development. These groups were engaged in practices such as divination, Shinto purification rituals, and Zen practice. The leading members of these communities went on to create ideological coalitions inspired by the pursuit of modern cultivation, which they believed was the basis for national prosperity. In this groundbreaking study, Sawada takes a new approach to historical analysis, focusing on individuals and small groups rather than large conceptual units like Confucianism and Buddhism. She employs personal cultivation as an interpretive system to explore complex interconnections between theology, politics, and daily life, crossing familiar boundaries to provide a more nuanced understanding of the history of religion in nineteenth-century Japan.
Практические занятия: религия, политика и личностное самосовершенствование в Японии девятнадцатого века В конце периода Токугава (1601-1868) в Японии идея о том, что личностное самосовершенствование ведет к социальному и материальному благополучию, получила широкое распространение. На этот период приходится появление различных религиозных групп в районе Эдо (ныне Токио), которые пропагандировали теории развития личности. Эти группы занимались такими практиками, как гадание, ритуалы очищения синтоизма и практика дзэн. Ведущие члены этих общин продолжили создавать идеологические коалиции, вдохновлённые стремлением к современному культивированию, которое, по их мнению, было основой национального процветания. В этом новаторском исследовании Савада использует новый подход к историческому анализу, сосредоточив внимание на отдельных лицах и небольших группах, а не на крупных концептуальных единицах, таких как конфуцианство и буддизм. Она использует личное совершенствование в качестве интерпретирующей системы, чтобы исследовать сложные взаимосвязи между теологией, политикой и повседневной жизнью, пересекая знакомые границы, чтобы обеспечить более тонкое понимание истории религии в Японии девятнадцатого века.
Exercices pratiques : religion, politique et épanouissement personnel au Japon du XIXe siècle À la fin de la période Tokugawa (1601-1868), l'idée que l'épanouissement personnel mène au bien-être social et matériel s'est répandue. Cette période a vu l'émergence de divers groupes religieux dans la région d'Edo (aujourd'hui Tokyo) qui ont promu les théories du développement personnel. Ces groupes pratiquaient la divination, les rituels de purification du shintoïsme et la pratique du zen. s principaux membres de ces communautés ont continué à créer des coalitions idéologiques inspirées par le désir d'une culture moderne qui, selon eux, était la base de la prospérité nationale. Dans cette étude novatrice, Sawada adopte une nouvelle approche de l'analyse historique en se concentrant sur les individus et les petits groupes plutôt que sur les grandes unités conceptuelles telles que le confucianisme et le bouddhisme. Elle utilise l'amélioration personnelle comme système d'interprétation pour explorer les relations complexes entre la théologie, la politique et la vie quotidienne, traversant des frontières familières pour permettre une meilleure compréhension de l'histoire de la religion au Japon du XIXe siècle.
Ejercicios prácticos: religión, política y auto-perfeccionamiento personal en el Japón del siglo XIX Al final del período Tokugawa (1601-1868) en Japón, la idea de que el auto-perfeccionamiento personal conduce al bienestar social y material se ha generalizado. Durante este período se da cuenta de la aparición de diversos grupos religiosos en el área de Edo (actualmente Tokio), que promovieron teorías del desarrollo de la personalidad. Estos grupos se dedicaban a prácticas como la adivinación, los rituales de purificación del sintoísmo y la práctica del zen. principales miembros de estas comunidades continuaron creando coaliciones ideológicas inspiradas en el deseo de un cultivo moderno que creían que era la base de la prosperidad nacional. En este estudio pionero, Sawada utiliza un nuevo enfoque para el análisis histórico, centrándose en individuos y grupos pequeños en lugar de grandes unidades conceptuales como el confucianismo y el budismo. Utiliza el perfeccionamiento personal como sistema interpretativo para investigar las complejas relaciones entre la teología, la política y la vida cotidiana, cruzando fronteras familiares para proporcionar una comprensión más sutil de la historia de la religión en el Japón del siglo XIX.
zioni pratiche: religione, politica e miglioramento della personalità nel Giappone del Novecento Alla fine del periodo di Tokugawa (1601-1868), in Giappone, l'idea che l'auto-miglioramento individuale conduca al benessere sociale e materiale è stata diffusa. In questo periodo, ci sono diversi gruppi religiosi nella zona di Edo (oggi Tokyo) che hanno promosso teorie di sviluppo individuale. Questi gruppi si occupavano di pratiche come l'intuizione, i rituali di purificazione del sincoismo e la pratica dello zen. I principali membri di queste comunità hanno continuato a creare coalizioni ideologiche ispirate alla coltivazione moderna, che ritenevano fosse la base della prosperità nazionale. In questa ricerca innovativa, Sawada utilizza un nuovo approccio all'analisi storica, focalizzandosi su individui e piccoli gruppi, piuttosto che su grandi unità concettuali come il confucianalismo e il buddismo. Usa il perfezionamento personale come sistema interpretativo per esplorare le complesse relazioni tra la teologia, la politica e la vita quotidiana, attraversando confini familiari per fornire una più sottile comprensione della storia religiosa nel Giappone del Novecento.
Praktische Übungen: Religion, Politik und persönliche Selbstverbesserung im Japan des 19. Jahrhunderts Am Ende der Tokugawa-Zeit (1601-1868) in Japan verbreitete sich die Idee, dass persönliche Selbstverbesserung zu sozialem und materiellem Wohlbefinden führt. In dieser Zeit entstanden verschiedene religiöse Gruppen in der Edo-Region (heute Tokio), die Theorien zur Persönlichkeitsentwicklung propagierten. Diese Gruppen praktizierten Praktiken wie Wahrsagerei, Shinto-Reinigungsrituale und Zen-Praxis. Führende Mitglieder dieser Gemeinschaften bildeten weiterhin ideologische Koalitionen, die von dem Wunsch nach moderner Kultivierung inspiriert waren, die ihrer Meinung nach die Grundlage des nationalen Wohlstands war. In dieser bahnbrechenden Studie verfolgt Sawada einen neuen Ansatz für die historische Analyse, indem er sich auf Einzelpersonen und kleine Gruppen konzentriert, anstatt auf große konzeptuelle Einheiten wie Konfuzianismus und Buddhismus. e nutzt die persönliche Verbesserung als Interpretationssystem, um die komplexen Zusammenhänge zwischen Theologie, Politik und Alltag zu untersuchen und dabei vertraute Grenzen zu überschreiten, um ein differenzierteres Verständnis der Religionsgeschichte im Japan des 19. Jahrhunderts zu ermöglichen.
''
Pratik uğraşlar: on dokuzuncu yüzyıl Japonya'sında din, siyaset ve kişisel gelişim Japonya'daki Tokugawa döneminin (1601-1868) sonunda, kişisel gelişimin sosyal ve maddi refaha yol açtığı fikri yaygınlaştı. Bu dönemde, Edo bölgesinde (şimdi Tokyo) kişilik gelişimi teorilerini destekleyen çeşitli dini gruplar ortaya çıktı. Bu gruplar kehanet, Şinto arınma ritüelleri ve Zen uygulaması gibi uygulamalarla uğraştılar. Bu toplulukların önde gelen üyeleri, kendilerine göre ulusal refahın temeli olan modern yetiştirme arzusundan esinlenen ideolojik koalisyonlar yaratmaya devam ettiler. Bu çığır açan çalışmada Sawada, Konfüçyüsçülük ve Budizm gibi büyük kavramsal birimlerden ziyade bireylere ve küçük gruplara odaklanarak tarihsel analize yeni bir yaklaşım getiriyor. Teoloji, politika ve günlük yaşam arasındaki karmaşık ilişkileri keşfetmek için kişisel tarımı yorumlayıcı bir sistem olarak kullanıyor ve 19. yüzyıl Japonya'sında din tarihi hakkında daha ayrıntılı bir anlayış sağlamak için tanıdık sınırları aşıyor.
ملاحقات عملية: الدين والسياسة وتحسين الذات الشخصية في اليابان في القرن التاسع عشر في نهاية فترة توكوغاوا (1601-1868) في اليابان، انتشرت فكرة أن تحسين الذات الشخصية يؤدي إلى الرفاه الاجتماعي والمادي. خلال هذه الفترة، ظهرت مجموعات دينية مختلفة في منطقة إيدو (طوكيو الآن)، والتي عززت نظريات تنمية الشخصية. انخرطت هذه المجموعات في ممارسات مثل العرافة وطقوس تنقية الشنتو وممارسة الزن. وواصل كبار أعضاء هذه المجتمعات إنشاء تحالفات أيديولوجية مستوحاة من الرغبة في الزراعة الحديثة، التي كانت، في رأيهم، أساس الرخاء الوطني. في هذه الدراسة الرائدة، يتخذ سوادا نهجًا جديدًا للتحليل التاريخي، مع التركيز على الأفراد والمجموعات الصغيرة بدلاً من الوحدات المفاهيمية الكبيرة مثل الكونفوشيوسية والبوذية. تستخدم الزراعة الشخصية كنظام تفسيري لاستكشاف العلاقات المعقدة بين اللاهوت والسياسة والحياة اليومية، وتجاوز الحدود المألوفة لتوفير فهم أكثر دقة لتاريخ الدين في اليابان في القرن التاسع عشر.
