Rethinking Interreligious Dialogue: Orality, Collective Memory, and Christian-Muslim Engagements in Indonesia In an increasingly globalized world, where technology and innovation are constantly evolving at a rapid pace, it is essential to rethink the way we approach interreligious dialogue and engagement. Rethinking Interreligious Dialogue: Orality, Collective Memory, and Christian-Muslim Engagements in Indonesia offers a fresh perspective on the role of orality and collective memory in fostering meaningful interactions between different religious communities. The book challenges the dominant written text-based approach to interreligious dialogue, which has been shaped by elite-based concepts, and instead emphasizes the importance of oral forms of collective memory in Christian-Muslim engagements in orally-oriented societies. The central argument of the book is that oral forms of collective memory are more effective than interreligious dialogue in promoting understanding and unity among different religious groups. The author explores how orality and social remembrance, articulated through folksong, oral narrative, and ritual performance, can strengthen interreligious engagements in post-conflict societies. This approach reclaims interreligious engagements based on local Indonesian dynamics, preserved in ritual performance, oral narrative, and folksong, rather than universalistic globalizing discourse.

Переосмысление межрелигиозного диалога: мораль, коллективная память и христианско-мусульманское взаимодействие в Индонезии Во все более глобализованном мире, где технологии и инновации постоянно развиваются быстрыми темпами, важно переосмыслить подход к межрелигиозному диалогу и взаимодействию. Переосмысление межрелигиозного диалога: мораль, коллективная память и христианско-мусульманские обязательства в Индонезии предлагает новый взгляд на роль оральности и коллективной памяти в содействии значимому взаимодействию между различными религиозными общинами. Книга бросает вызов доминирующему письменному текстовому подходу к межрелигиозному диалогу, который был сформирован концепциями, основанными на элите, и вместо этого подчеркивает важность устных форм коллективной памяти в христианско-мусульманских взаимодействиях в устно-ориентированных обществах. Центральным аргументом книги является то, что устные формы коллективной памяти более эффективны, чем межрелигиозный диалог, в продвижении понимания и единства между различными религиозными группами. Автор исследует, как оральность и социальная память, выраженные посредством фольклонга, устного повествования и ритуального исполнения, могут усилить межрелигиозные взаимодействия в постконфликтных обществах. Этот подход возвращает межрелигиозные обязательства, основанные на местной индонезийской динамике, сохраненные в ритуальном исполнении, устном повествовании и фолксонге, а не универсалистском глобализирующем дискурсе.

Réinventer le dialogue interreligieux : morale, mémoire collective et engagement chrétien-musulman en Indonésie Dans un monde de plus en plus mondialisé, où la technologie et l'innovation évoluent sans cesse à un rythme rapide, il est important de repenser l'approche du dialogue et de l'engagement interreligieux. Repenser le dialogue interreligieux : la morale, la mémoire collective et les engagements chrétiens-musulmans en Indonésie offrent une nouvelle vision du rôle de l'oralité et de la mémoire collective dans la promotion d'interactions significatives entre les différentes communautés religieuses. livre remet en question l'approche textuelle dominante du dialogue interreligieux, qui a été façonnée par des concepts fondés sur l'élite, et souligne plutôt l'importance des formes orales de mémoire collective dans les interactions entre chrétiens et musulmans dans les sociétés orientées oralement. L'argument central du livre est que les formes orales de la mémoire collective sont plus efficaces que le dialogue interreligieux pour promouvoir la compréhension et l'unité entre les différents groupes religieux. L'auteur étudie comment l'oralité et la mémoire sociale, exprimées par le folklong, la narration orale et l'exécution rituelle, peuvent renforcer les interactions interreligieuses dans les sociétés sortant d'un conflit. Cette approche renvoie à des engagements interreligieux basés sur la dynamique indonésienne locale, préservés dans l'exécution rituelle, la narration orale et le folksong plutôt que dans le discours mondialiste universaliste.

Reinterpretación del diálogo interreligioso: moralidad, memoria colectiva e interacción cristiano-musulmana en Indonesia En un mundo cada vez más globalizado, donde la tecnología y la innovación evolucionan constantemente a un ritmo rápido, es importante replantear el enfoque del diálogo e interacción interreligiosos. La reinterpretación del diálogo interreligioso: moralidad, memoria colectiva y compromisos cristiano-musulmanes en Indonesia ofrece una nueva visión del papel de la oralidad y la memoria colectiva en la promoción de una interacción significativa entre las diferentes comunidades religiosas. libro desafía el enfoque textual escrito dominante del diálogo interreligioso, que ha sido formado por conceptos basados en la élite, y en cambio enfatiza la importancia de las formas orales de memoria colectiva en las interacciones cristiano-musulmanas en las sociedades orientadas oralmente. argumento central del libro es que las formas orales de memoria colectiva son más eficaces que el diálogo interreligioso para promover la comprensión y la unidad entre los diferentes grupos religiosos. autor explora cómo la oralidad y la memoria social, expresadas a través del folklong, la narración oral y la realización ritual, pueden potenciar las interacciones interreligiosas en las sociedades posconflicto. Este enfoque devuelve compromisos interreligiosos basados en la dinámica local indonesia, conservados en la ejecución ritual, la narración oral y el folxong, en lugar de un discurso globalizador universalista.

Reinventar o diálogo inter-religioso: moralidade, memória coletiva e interação cristã-muçulmana Na Indonésia, num mundo cada vez mais globalizado, onde a tecnologia e a inovação avançam rapidamente, é importante repensar a abordagem do diálogo e interação entre religiões. A redefinição do diálogo inter-religioso: moralidade, memória coletiva e compromissos cristãos-muçulmanos na Indonésia oferece uma nova visão do papel da oralidade e da memória coletiva na promoção da interação significativa entre as diferentes comunidades religiosas. O livro desafia a abordagem textual dominante do diálogo inter-religioso, que foi moldado por conceitos baseados na elite, e, em vez disso, enfatiza a importância das formas orais de memória coletiva nas interações cristãs-muçulmanas em sociedades orientadas oralmente. O argumento central do livro é que as formas orais de memória coletiva são mais eficazes do que o diálogo inter-religioso para promover a compreensão e a unidade entre os diferentes grupos religiosos. O autor investiga como a oralidade e a memória social expressas através do folclone, da narrativa oral e da execução ritual podem aumentar as interações inter-religiosas em sociedades pós-conflito. Esta abordagem remete a compromissos inter-religiosos baseados na dinâmica local indonésia, mantidos em uma execução ritual, narrativa oral e folksong, em vez de um discurso globalizador universal.

Ridefinire il dialogo interreligioso: morale, memoria collettiva e interazione cristiano-musulmana In un mondo sempre più globalizzato, dove tecnologia e innovazione sono in continua evoluzione, è importante ripensare l'approccio al dialogo e all'interazione interreligiosa. Ridefinire il dialogo interreligioso: morale, memoria collettiva e impegno cristiano-musulmano in Indonesia offre una nuova visione del ruolo della memoria orale e collettiva nel promuovere una significativa interazione tra le diverse comunità religiose. Il libro sfida l'approccio scritto dominante al dialogo interreligioso, formato da concetti basati sulle élite, e sottolinea invece l'importanza delle forme orali di memoria collettiva nelle interazioni tra cristiani e musulmani nelle società oralmente orientate. L'argomento centrale del libro è che le forme orali di memoria collettiva sono più efficaci del dialogo interreligioso nel promuovere la comprensione e l'unità tra i vari gruppi religiosi. L'autore indaga come l'oralità e la memoria sociale espresse attraverso il folklong, la narrazione orale e l'esecuzione rituale possano aumentare le interazioni interreligiose nelle società post-conflitto. Questo approccio restituisce gli obblighi interreligiosi basati sulle dinamiche locali indonesiane, conservati nell'esecuzione rituale, nella narrazione orale e nel folksong, piuttosto che nel discorso universalista di globalizzazione.

Interreligiöser Dialog neu denken: Moral, kollektives Gedächtnis und christlich-muslimische Interaktion in Indonesien In einer zunehmend globalisierten Welt, in der sich Technologie und Innovation immer schneller entwickeln, ist es wichtig, den Ansatz des interreligiösen Dialogs und der interreligiösen Interaktion zu überdenken. Der interreligiöse Dialog neu denken: Moral, kollektives Gedächtnis und christlich-muslimisches Engagement in Indonesien bieten eine neue Perspektive auf die Rolle der Oralität und des kollektiven Gedächtnisses bei der Förderung sinnvoller Interaktionen zwischen verschiedenen Religionsgemeinschaften. Das Buch fordert den dominanten schriftlichen Textansatz des interreligiösen Dialogs heraus, der von elitenbasierten Konzepten geprägt war, und betont stattdessen die Bedeutung mündlicher Formen des kollektiven Gedächtnisses in christlich-muslimischen Interaktionen in mündlich orientierten Gesellschaften. Ein zentrales Argument des Buches ist, dass mündliche Formen des kollektiven Gedächtnisses effektiver sind als interreligiöser Dialog, um Verständnis und Einheit zwischen verschiedenen religiösen Gruppen zu fördern. Die Autorin untersucht, wie Oralität und soziales Gedächtnis, ausgedrückt durch Folklong, mündliche Erzählung und rituelle Darbietung, interreligiöse Interaktionen in Postkonfliktgesellschaften verstärken können. Dieser Ansatz bringt interreligiöse Verpflichtungen zurück, die auf lokalen indonesischen Dynamiken basieren und in ritueller Performance, mündlicher Erzählung und Folksong statt in einem universalistischen globalisierenden Diskurs bewahrt werden.

Przemyślenie dialogu międzywyznaniowego: moralność, pamięć zbiorowa i zaangażowanie chrześcijańsko-muzułmańskie w Indonezji W coraz bardziej zglobalizowanym świecie, w którym technologia i innowacje stale ewoluują w szybkim tempie, ważne jest, aby przemyśleć podejście do dialogu i zaangażowania. Przemyślenie dialogu międzyreligijnego: moralność, pamięć zbiorowa i zobowiązania chrześcijańsko-muzułmańskie w Indonezji oferuje nową perspektywę na rolę oralności i pamięci zbiorowej w promowaniu znaczącej interakcji między różnymi wspólnotami religijnymi. Książka kwestionuje dominujące pisemne podejście tekstowe do dialogu międzyreligijnego, które zostało ukształtowane przez koncepcje oparte na elicie i zamiast tego podkreśla znaczenie ustnych form pamięci zbiorowej w chrześcijańsko-muzułmańskich interakcjach w społeczeństwach zorientowanych ustnie. Głównym argumentem książki jest to, że ustne formy pamięci zbiorowej są skuteczniejsze niż dialog międzyreligijny w promowaniu zrozumienia i jedności między różnymi grupami religijnymi. Autor bada, jak oralność i pamięć społeczna, wyrażana przez folklong, opowiadanie ustne i rytualne występy, mogą zwiększyć interreligijne interakcje w społeczeństwach pokonfliktowych. Podejście to przywraca międzyreligijne zobowiązania oparte na lokalnej dynamice indonezyjskiej, zachowane w rytualnym wykonaniu, narracji ustnej i folksongu, a nie uniwersalistycznym globalizującym dyskursie.

חשיבה מחודשת על דיאלוג בין-דתי: מוסר, זיכרון קולקטיבי ואירוסים נוצריים-מוסלמיים באינדונזיה חשיבה מחודשת על דיאלוג בין ־ דתי: מוסר, זיכרון קולקטיבי והתחייבויות נוצריות ־ מוסלמיות באינדונזיה מציעים נקודת מבט חדשה על תפקיד המוסר והזיכרון הקולקטיבי בקידום אינטראקציה משמעותית בין קהילות דתיות שונות. הספר מאתגר את הגישה הטקסטואלית הדומיננטית לדיאלוג בין-דתי שעוצבה על ידי מושגים מבוססי עילית ובמקום זאת מדגיש את החשיבות של צורות אוראליות של זיכרון קולקטיבי בחברות נוצריות-מוסלמיות. הטענה המרכזית של הספר היא שצורות אוראליות של זיכרון קולקטיבי יעילות יותר מדיאלוג בין-דתי בקידום הבנה ואחדות בין קבוצות דתיות שונות. המחבר בוחן כיצד מוסריות וזיכרון חברתי, המתבטאים באמצעות פולקלונג, סיפור בעל פה וביצועים טקסיים, יכולים לשפר אינטראקציות בין-דתיות בחברות שלאחר הקונפליקט. גישה זו מחזירה התחייבויות בין-דתיות המבוססות על דינמיקה אינדונזית מקומית, שנשתמרה בביצועים פולחניים, קריינות בעל פה, ושיחת עם במקום שיח גלובלי אוניברסלי.''

Dinlerarası Diyaloğu Yeniden Düşünmek: Endonezya'da Ahlak, Kolektif Hafıza ve Hıristiyan-Müslüman Katılımı Teknoloji ve inovasyonun sürekli olarak hızlı bir şekilde geliştiği, giderek küreselleşen bir dünyada, dinlerarası diyalog ve katılım yaklaşımını yeniden düşünmek önemlidir. Dinlerarası Diyaloğu Yeniden Düşünmek: Endonezya'da Ahlak, Kolektif Hafıza ve Hıristiyan-Müslüman Taahhütleri, farklı dini topluluklar arasında anlamlı etkileşimi teşvik etmede sözlülük ve kolektif hafızanın rolü üzerine yeni bir bakış açısı sunuyor. Kitap, elit temelli kavramlarla şekillenen dinler arası diyaloga yönelik baskın yazılı metinsel yaklaşıma meydan okuyor ve bunun yerine sözlü yönelimli toplumlarda Hıristiyan-Müslüman etkileşimlerinde sözlü hafıza biçimlerinin önemini vurguluyor. Kitabın temel argümanı, kolektif hafızanın sözlü biçimlerinin, farklı dini gruplar arasında anlayış ve birliği teşvik etmede dinler arası diyalogdan daha etkili olduğudur. Yazar, folklong, sözlü hikaye anlatımı ve ritüel performansla ifade edilen oralite ve sosyal hafızanın, çatışma sonrası toplumlarda dinler arası etkileşimleri nasıl artırabileceğini araştırıyor. Bu yaklaşım, evrenselci küreselleşen söylemden ziyade ritüel performans, sözlü anlatım ve folksong'da korunan yerel Endonezya dinamiklerine dayanan dinler arası taahhütleri geri getiriyor.

إعادة التفكير في الحوار بين الأديان: الأخلاق والذاكرة الجماعية والمشاركة المسيحية الإسلامية في إندونيسيا في عالم يزداد عولمة حيث تتطور التكنولوجيا والابتكار باستمرار بوتيرة سريعة، من المهم إعادة التفكير في نهج الحوار والمشاركة بين الأديان. تقدم إعادة التفكير في الحوار بين الأديان: الأخلاق والذاكرة الجماعية والالتزامات المسيحية الإسلامية في إندونيسيا منظورًا جديدًا لدور الشفهية والذاكرة الجماعية في تعزيز التفاعل الهادف بين الطوائف الدينية المختلفة. يتحدى الكتاب النهج النصي المكتوب السائد للحوار بين الأديان الذي تم تشكيله من خلال المفاهيم القائمة على النخبة وبدلاً من ذلك يؤكد على أهمية الأشكال الشفوية للذاكرة الجماعية في التفاعلات المسيحية الإسلامية في المجتمعات ذات التوجه الشفوي. الحجة المركزية للكتاب هي أن الأشكال الشفوية للذاكرة الجماعية أكثر فعالية من الحوار بين الأديان في تعزيز التفاهم والوحدة بين الجماعات الدينية المختلفة. يستكشف المؤلف كيف يمكن للشفاهية والذاكرة الاجتماعية، التي يتم التعبير عنها من خلال الفولكلونج ورواية القصص الشفوية والأداء الطقسي، أن تعزز التفاعلات بين الأديان في مجتمعات ما بعد الصراع. يعيد هذا النهج الالتزامات بين الأديان القائمة على الديناميكيات الإندونيسية المحلية، والمحافظة عليها في الأداء الطقسي والسرد الشفوي والفولكسونغ بدلاً من الخطاب العالمي العولمة.

重新思考宗教間對話：印度尼西亞的道德、集體記憶和基督教-穆斯林互動。在一個日益全球化的世界裏，技術和創新不斷迅速發展，重新思考宗教間對話和互動的方式至關重要。重新思考宗教間對話：印度尼西亞的道德，集體記憶和基督教-穆斯林承諾，為口述和集體記憶在促進不同宗教社區之間有意義的互動中的作用提供了新的視角。該書挑戰了基於精英的概念所形成的宗教間對話的主要書面文本方法，而是強調了口頭形式的集體記憶在以基督教為導向的社會中的重要性。該書的主要論點是，集體記憶的口頭形式比宗教間對話在促進不同宗教團體之間的理解和團結方面更有效。作者探討了通過民俗，口述和儀式表演表達的口述和社會記憶如何增強沖突後社會的宗教間互動。這種方法返回了基於印尼當地動態的宗教間承諾，這些承諾保留在儀式表演，口述敘事和福克松而不是普遍主義的全球化話語中。