The plot of the book 'Шуубия диссиденты средневекового ислама' revolves around the concept of Shuubia, a sociopolitical movement that emerged in the Arab caliphate during the VIII century. This movement denied the exclusive rights of Arabs to rule the state and held a privileged position in the religious community. The book focuses on the historical and cultural context of the emergence and development of Shuubia, highlighting its significance as a phenomenon of resistance to the dominant power of the time. The monograph explores the origins of Shuubia, which can be traced back to the reign of the Umayyads, and its spread across territories inhabited by peoples who spoke Iranian languages. It examines how Shuubia represented the interests of regional elites and fostered the preservation and revival of local languages, as well as the growth of sectarian sentiments, particularly Shiism. The authors of the book delve into the historical context of Shuubia, analyzing its evolution and impact on the Islamic world. They argue that Shuubia was a response to the dominant power structures of the time, representing a form of resistance against the ruling elite. Through this lens, they explore the role of Shuubia in shaping the political, social, and cultural landscape of the Middle East during the medieval period.

сюжет книги 'Шуубия диссиденты средневекового ислама'вращается вокруг понятия Shuubia, социополитическое движение, которое появилось в арабском халифате в течение VIII веков. Это движение отрицало исключительные права арабов на управление государством и занимало привилегированное положение в религиозной общине. Книга посвящена историческому и культурному контексту возникновения и развития Шуубии, подчёркивая её значение как явления сопротивления господствующей власти того времени. Монография исследует происхождение Шуубии, которое можно проследить до правления Омейядов, и её распространение по территориям, населённым народами, говорившими на иранских языках. В ней рассматривается, как Шуубия представляла интересы региональных элит и способствовала сохранению и возрождению местных языков, а также росту сектантских настроений, в частности шиизма. Авторы книги углубляются в исторический контекст Шуубии, анализируя ее эволюцию и влияние на исламский мир. Они утверждают, что Шуубия была ответом доминирующим властным структурам того времени, представляя собой форму сопротивления против правящей элиты. Через эту линзу они исследуют роль Шуубии в формировании политического, социального и культурного ландшафта Ближнего Востока в средневековый период.

Histoire du livre « Shuubiya dissidents de l'islam médiéval » tourne autour de la notion de Shuubia, un mouvement sociopolitique qui est apparu dans le califat arabe au cours du VIII siècle. Ce mouvement nie les droits exclusifs des Arabes à l'administration de l'État et occupe une position privilégiée dans la communauté religieuse. livre traite du contexte historique et culturel de l'émergence et du développement de Shuubiya, soulignant son importance en tant que phénomène de résistance au pouvoir dominant de l'époque. La monographie explore l'origine de Shuubiya, qui remonte au règne des Omeyyades, et sa distribution dans les territoires peuplés de peuples qui parlaient les langues iraniennes. Il examine comment Shuubiya représentait les intérêts des élites régionales et a contribué à la préservation et à la renaissance des langues locales, ainsi qu'à la montée des sentiments sectaires, en particulier le chiisme. s auteurs du livre se penchent sur le contexte historique de Shuubiya en analysant son évolution et son impact sur le monde islamique. Ils affirment que Shuubiya était une réponse aux structures dominantes du pouvoir de l'époque, représentant une forme de résistance contre l'élite dirigeante. Grâce à cette lentille, ils explorent le rôle de Shuubiya dans la formation du paysage politique, social et culturel du Moyen-Orient à l'époque médiévale.

la trama del libro 'Shuubia disidentes del islam medieval'gira en torno al concepto de Shuubia, un movimiento sociopolítico que surgió en el califato árabe durante el siglo VIII. Este movimiento negaba los derechos exclusivos de los árabes a gobernar el Estado y ocupaba una posición privilegiada en la comunidad religiosa. libro aborda el contexto histórico y cultural del surgimiento y desarrollo de Shuubia, destacando su significado como fenómenos de resistencia al poder dominante de la época. La monografía explora el origen de Shuubia, que puede remontarse al reinado de los omeyas, y su distribución por los territorios poblados por pueblos que hablaban las lenguas iraníes. Considera cómo Shuubia representó los intereses de las élites regionales y contribuyó a la preservación y resurgimiento de las lenguas locales, así como al aumento de los sentimientos sectarios, en particular el chiísmo. autores del libro profundizan en el contexto histórico de Shuubia, analizando su evolución e influencia en el mundo islámico. Afirman que Shuubia fue una respuesta a las estructuras de poder dominantes de la época, representando una forma de resistencia contra la élite gobernante. A través de esta lente exploran el papel de Shuubia en la formación del paisaje político, social y cultural de Oriente Medio durante la época medieval.

A história do livro «Shuubiya dissidentes do Islã medieval» gira em torno de Shuubia, um movimento sociopolítico que surgiu no califado árabe durante o século VIII. Este movimento negou os direitos exclusivos dos árabes de governar o Estado e ocupou uma posição privilegiada na comunidade religiosa. O livro trata do contexto histórico e cultural do surgimento e desenvolvimento de Shuubia, ressaltando seu significado como um fenômeno de resistência ao poder dominante da época. A monografia explora a origem de Shuubiya, que pode ser traçada antes do reinado de Omeyyadov, e sua disseminação por territórios habitados por povos que falavam em línguas iranianas. Ele vê como Shuubia representou os interesses das elites regionais e contribuiu para a preservação e o renascimento das línguas locais e para o aumento do sentimento sectário, especialmente do xiismo. Os autores do livro se aprofundam no contexto histórico de Shuubia, analisando sua evolução e influência no mundo islâmico. Eles afirmam que Shuubia foi uma resposta às estruturas dominantes da época, representando uma forma de resistência contra a elite governante. Através desta lente, eles exploram o papel de Shuubia na formação da paisagem política, social e cultural do Oriente Médio durante o período medieval.

la trama del libro «Shuubia i dissidenti dell'Islam medievale» ruota intorno al concetto di Shuubia, un movimento sociopolita nato nel califfato arabo nel corso dell'VIII secolo. Questo movimento ha negato il diritto esclusivo degli arabi di governare lo stato e ha ricoperto una posizione privilegiata nella comunità religiosa. Il libro è dedicato al contesto storico e culturale della nascita e dello sviluppo di Shuubia, sottolineando il suo significato come fenomeno di resistenza del potere dominante dell'epoca. La monografia esplora l'origine di Shuubia, che può essere rintracciata prima del regno degli Omeyadov, e la sua diffusione in territori popolati da popoli che parlavano le lingue iraniane. Essa considera come Shuubia rappresentasse gli interessi delle élite regionali e contribuì alla conservazione e alla rinascita delle lingue locali, nonché all'aumento dei sentimenti settari, in particolare dello sciismo. Gli autori del libro approfondiscono il contesto storico di Shuubia, analizzandone l'evoluzione e l'impatto sul mondo islamico. Sostengono che Shuubia sia stata una risposta alle strutture dominanti del potere dell'epoca, rappresentando una forma di resistenza contro l'elite al potere. Attraverso questa lente, esplorano il ruolo di Shuubia nella formazione del panorama politico, sociale e culturale del Medio Oriente nel periodo medievale.

Die Handlung des Buches „Shuubiya Dissidenten des mittelalterlichen Islam“ dreht sich um das Konzept von Shuubia, einer soziopolitischen Bewegung, die im 8. Jahrhundert im arabischen Kalifat entstanden ist. Diese Bewegung leugnete das ausschließliche Recht der Araber, den Staat zu regieren, und nahm eine privilegierte Position in der Religionsgemeinschaft ein. Das Buch widmet sich dem historischen und kulturellen Kontext der Entstehung und Entwicklung von Shuubia und betont seine Bedeutung als Phänomen des Widerstands gegen die herrschende Macht der Zeit. Die Monographie untersucht den Ursprung von Shuubiya, der bis zur Herrschaft der Umayyaden zurückverfolgt werden kann, und seine Verbreitung in Gebieten, die von Völkern bewohnt werden, die iranische Sprachen sprechen. Es wird untersucht, wie Shuubiya die Interessen der regionalen Eliten vertrat und zur Erhaltung und Wiederbelebung der lokalen Sprachen sowie zum Wachstum sektiererischer Gefühle, insbesondere des Schiismus, beitrug. Die Autoren des Buches vertiefen sich in den historischen Kontext von Shuubia und analysieren seine Entwicklung und seinen Einfluss auf die islamische Welt. e argumentieren, dass Shuubiya die Antwort auf die dominanten Machtstrukturen der Zeit war und eine Form des Widerstands gegen die herrschende Elite darstellte. Durch diese Linse untersuchen sie Shuubias Rolle bei der Gestaltung der politischen, sozialen und kulturellen Landschaft des Nahen Ostens im Mittelalter.

fabuła książki „Shuubia dysydentów średniowiecznego islamu” krąży wokół koncepcji Szuubii, ruchu socjopolitycznego, który pojawił się w kalifacie arabskim w VIII wieku. Ruch ten zaprzeczał wyłącznym prawom Arabów do rządzenia państwem i zajmował uprzywilejowaną pozycję we wspólnocie religijnej. Książka poświęcona jest kontekstowi historycznemu i kulturowemu powstania i rozwoju Szuubii, podkreślając jej znaczenie jako zjawiska oporu wobec dominującej ówczesnej potęgi. Monografia bada pochodzenie Szuubii, które można śledzić z powrotem do panowania Umajjadów, i jej rozmieszczenie przez terytoria zamieszkane przez ludy, które mówiły językami irańskimi. Bada on, w jaki sposób Szuubia reprezentowała interesy regionalnych elit i przyczyniła się do zachowania i odrodzenia języków lokalnych, a także wzrostu sentymentów sekciarskich, w szczególności szyizmu. Autorzy książki zagłębiają się w historyczny kontekst Shuubiya, analizując jego ewolucję i wpływ na świat islamski. Twierdzą, że Szuubia była odpowiedzią na dominujące ówczesne struktury władzy, stanowiące formę oporu przeciwko rządzącej elicie. Dzięki temu obiektywowi badają rolę Szuubii w kształtowaniu politycznego, społecznego i kulturowego krajobrazu Bliskiego Wschodu w średniowieczu.

''

'Orta Çağ İslam'ının Shuubia muhalifleri'kitabının konusu, VIII. Yüzyıllarda Arap halifeliğinde ortaya çıkan sosyopolitik bir hareket olan Shuubia kavramı etrafında dönüyor. Bu hareket, Arapların devleti yönetme konusundaki münhasır haklarını reddetti ve dini toplulukta ayrıcalıklı bir konuma sahipti. Kitap, Shuubia'nın ortaya çıkışı ve gelişiminin tarihsel ve kültürel bağlamına adanmıştır ve o zamanın egemen gücüne karşı bir direniş olgusu olarak önemini vurgulamaktadır. Monografi, Emevilerin saltanatına kadar izlenebilen Şuubya'nın kökenini ve İran dillerini konuşan halkların yaşadığı bölgeler boyunca dağılımını araştırıyor. Shuubia'nın bölgesel elitlerin çıkarlarını nasıl temsil ettiğini ve yerel dillerin korunmasına ve canlanmasına, ayrıca mezhepsel duyguların, özellikle de Şiiliğin büyümesine nasıl katkıda bulunduğunu inceler. Kitabın yazarları Şuubiye'nin tarihsel bağlamını incelerler, evrimini ve İslam dünyası üzerindeki etkisini analiz ederler. Shuubia'nın, egemen seçkinlere karşı bir direniş biçimini temsil eden, zamanın egemen güç yapılarına bir yanıt olduğunu savunuyorlar. Bu mercek aracılığıyla, Orta Doğu döneminde Orta Doğu'nun politik, sosyal ve kültürel manzarasını şekillendirmede Shuubia'nın rolünü araştırıyorlar.

تدور حبكة كتاب «معارضو الشوبية لإسلام العصور الوسطى» حول مفهوم الشوبية، وهي حركة اجتماعية سياسية ظهرت في الخلافة العربية خلال القرون الثامنة. أنكرت هذه الحركة الحقوق الحصرية للعرب في حكم الدولة وشغلت مكانة متميزة في المجتمع الديني. هذا الكتاب مكرس للسياق التاريخي والثقافي لظهور وتطور الشوبية، مع التأكيد على أهميتها كظاهرة مقاومة للقوة المهيمنة في ذلك الوقت. تستكشف الدراسة أصل الشوبية، والتي يمكن إرجاعها إلى عهد الأمويين، وتوزيعها عبر الأراضي التي يسكنها شعوب تتحدث اللغات الإيرانية. ويدرس كيف مثلت الشوبية مصالح النخب الإقليمية وساهمت في الحفاظ على اللغات المحلية وإحيائها، فضلاً عن نمو المشاعر الطائفية، ولا سيما التشيع. يتعمق مؤلفو الكتاب في السياق التاريخي للشوبية، ويحللون تطورها وتأثيرها على العالم الإسلامي. يجادلون بأن الشوبية كانت ردًا على هياكل السلطة المهيمنة في ذلك الوقت، والتي تمثل شكلاً من أشكال المقاومة ضد النخبة الحاكمة. من خلال هذه العدسة، يستكشفون دور شوبيا في تشكيل المشهد السياسي والاجتماعي والثقافي للشرق الأوسط خلال فترة العصور الوسطى.