The book delves into the theater theories produced by middle and upper-class British women writers, challenging the traditional view that Romantic literature was solely the domain of men. Author Catherine Burroughs explores the performative aspects of daily life and the movement between public and private spheres, revealing a complex notion of theater that complicates the opposition between closet and stage. The book begins by examining the role of women in theater, both onstage and off, and how they navigated the gendered expectations of their time. Burroughs argues that these women were not just passive observers but active participants in the creation and dissemination of theater, using their own experiences and perspectives to shape the art form. She then delves into the works of Joanna Baillie, a prominent female playwright of the era, and her unique approach to theater theory. Baillie's plays, Burroughs contends, offer a feminist critique of the patriarchal society of her time, challenging the dominant ideologies of the Romantic period. Burroughs also explores the relationship between the private and public spheres, demonstrating how women's theater theory blurred the boundaries between these two realms.

Книга углубляется в театральные теории, созданные британскими женщинами-писательницами среднего и высшего класса, бросая вызов традиционному мнению, что романтическая литература была исключительно областью мужчин. Автор Кэтрин Берроуз исследует перформативные аспекты повседневной жизни и движение между публичной и частной сферами, раскрывая сложное понятие театра, усложняющее противостояние между шкафом и сценой. Книга начинается с изучения роли женщин в театре, как на сцене, так и вне ее, и того, как они ориентировались в гендерных ожиданиях своего времени. Берроуз утверждает, что эти женщины были не просто пассивными наблюдателями, а активными участницами в создании и распространении театра, используя свой собственный опыт и перспективы для формирования формы искусства. Затем она углубляется в работы Джоанны Бейли, выдающейся женщины-драматурга той эпохи, и её уникальный подход к теории театра. Пьесы Бейли, утверждает Берроуз, предлагают феминистическую критику патриархального общества её времени, бросая вызов доминирующим идеологиям романтического периода. Берроуз также исследует отношения между частной и публичной сферами, демонстрируя, как теория женского театра размыла границы между этими двумя сферами.

livre explore les théories théâtrales créées par les écrivaines britanniques des classes moyennes et supérieures, défiant l'opinion traditionnelle que la littérature romantique était exclusivement le domaine des hommes. L'auteur Kathryn Burrows explore les aspects performatifs de la vie quotidienne et le mouvement entre les sphères publique et privée, révélant la notion complexe de théâtre qui complique la confrontation entre le placard et la scène. livre commence par une étude du rôle des femmes dans le théâtre, à la fois sur scène et en dehors, et de la façon dont elles se sont orientées dans les attentes de leur époque en matière de genre. Burrows affirme que ces femmes n'étaient pas seulement des observatrices passives, mais des participantes actives dans la création et la diffusion du théâtre, en utilisant leurs propres expériences et perspectives pour former une forme d'art. Elle approfondit ensuite le travail de Joanna Bailey, une dramaturge féminine exceptionnelle de cette époque, et son approche unique de la théorie du théâtre. s pièces de Bailey, affirme Burrows, offrent une critique féministe de la société patriarcale de son époque, défiant les idéologies dominantes de la période romantique. Burrows explore également les relations entre les sphères privée et publique, démontrant comment la théorie du théâtre féminin a brouillé les frontières entre ces deux sphères.

libro profundiza en las teorías teatrales creadas por las escritoras británicas de clase media y alta, desafiando la creencia tradicional de que la literatura romántica era exclusivamente un dominio de los hombres. La autora Catherine Burroughs explora los aspectos performativos de la vida cotidiana y el movimiento entre las esferas pública y privada, revelando un concepto complejo del teatro que complica la confrontación entre el armario y la escena. libro comienza estudiando el papel de las mujeres en el teatro, tanto dentro como fuera del escenario, y cómo navegaban en las expectativas de género de su época. Burroughs sostiene que estas mujeres no eran meras observadoras pasivas, sino participantes activas en la creación y difusión del teatro, utilizando sus propias experiencias y perspectivas para formar una forma de arte. Luego profundiza en los trabajos de Joanna Bailey, una destacada dramaturga femenina de esa época, y su enfoque único de la teoría del teatro. obras de teatro de Bailey, afirma Burroughs, ofrecen una crítica feminista de la sociedad patriarcal de su época, desafiando las ideologías dominantes del periodo romántico. Burroughs también explora las relaciones entre las esferas privada y pública, demostrando cómo la teoría del teatro femenino ha difuminado las fronteras entre estas dos esferas.

O livro é aprofundado em teorias teatrais criadas por escritoras britânicas de classe média e alta, desafiando a crença tradicional de que a literatura romântica era uma área exclusiva dos homens. A autora Katherine Burroughs explora os aspectos produtivos da vida cotidiana e o movimento entre as esferas pública e privada, revelando o conceito complexo de teatro que torna mais difícil o confronto entre o armário e o palco. O livro começa com o estudo do papel das mulheres no teatro, no palco e fora dele, e da forma como elas orientaram as expectativas de gênero do seu tempo. Burrows afirma que essas mulheres não eram apenas observadores passivos, mas participantes ativas na construção e distribuição do teatro, usando suas próprias experiências e perspectivas para formar uma forma de arte. Depois, aprofundou-se no trabalho de Joanna Bailey, uma dramaturga notável daquela época, e sua abordagem única da teoria do teatro. As peças de Bailey, afirma Burrows, oferecem críticas feministas à sociedade patriarcal do seu tempo, desafiando as ideologias dominantes do período romântico. Burrows também explora as relações entre as esferas privada e pública, mostrando como a teoria do teatro feminino desbravou as fronteiras entre as duas esferas.

Il libro approfondisce le teorie teatrali create dalle scrittrici britanniche di classe media e superiore, sfidando l'opinione tradizionale che la letteratura romantica era esclusivamente un campo maschile. L'autrice Katherine Burrows esplora gli aspetti produttivi della vita quotidiana e il movimento tra sfere pubbliche e private, rivelando la complessa concezione del teatro che rende più difficile il confronto tra l'armadio e la scena. Il libro inizia esplorando il ruolo delle donne nel teatro, sia sul palco che fuori dal teatro, e il modo in cui si sono orientate nelle aspettative di genere del loro tempo. Burrows sostiene che queste donne non erano solo osservatrici passive, ma partecipavano attivamente alla creazione e distribuzione del teatro, sfruttando le proprie esperienze e prospettive per creare una forma d'arte. Poi approfondisce il lavoro di Joanna Bailey, una straordinaria drammaturgo di quell'epoca, e il suo approccio unico alla teoria del teatro. opere di Bailey, sostiene Burrows, offrono critiche femministe alla società patriarcale del suo tempo, sfidando le ideologie dominanti del periodo romantico. Burrows esplora anche le relazioni tra le sfere private e pubbliche, dimostrando come la teoria del teatro femminile abbia offuscato i confini tra questi due ambiti.

Das Buch vertieft sich in die theatralischen Theorien britischer Schriftstellerinnen der Mittel- und Oberschicht und stellt die traditionelle Ansicht in Frage, dass die romantische Literatur ausschließlich das Feld der Männer sei. Die Autorin Catherine Burroughs untersucht die performativen Aspekte des Alltags und die Bewegung zwischen öffentlichem und privatem Raum und enthüllt einen komplexen Theaterbegriff, der die Konfrontation zwischen Schrank und Bühne erschwert. Das Buch beginnt mit einer Untersuchung der Rolle von Frauen im Theater, sowohl auf als auch außerhalb der Bühne, und wie sie sich an den geschlechtsspezifischen Erwartungen ihrer Zeit orientierten. Burroughs argumentiert, dass diese Frauen nicht nur passive Beobachter waren, sondern sich aktiv an der Entstehung und Verbreitung des Theaters beteiligten und ihre eigenen Erfahrungen und Perspektiven nutzten, um eine Kunstform zu formen. Dann taucht sie in die Arbeit von Joanna Bailey, einer herausragenden Dramatikerin dieser Zeit, und ihren einzigartigen Zugang zur Theatertheorie ein. Baileys Stücke, so Burroughs, bieten eine feministische Kritik an der patriarchalischen Gesellschaft ihrer Zeit und fordern die dominanten Ideologien der Romantik heraus. Burroughs untersucht auch die Beziehung zwischen privaten und öffentlichen Bereichen und zeigt, wie die Theorie des Frauentheaters die Grenzen zwischen diesen beiden Bereichen verwischt hat.

הספר מתעמק בתיאוריות תיאטרליות שנוצרו על ידי סופרות בריטיות מהמעמד הבינוני והעליון, וקורא תיגר על ההשקפה המסורתית שספרות רומנטית היא אך ורק תחום של גברים. הסופרת קתרין בורוז חוקרת את ההיבטים המבצעים של חיי היומיום ואת התנועה בין הספירות הציבוריות והפרטיות, וחושפת רעיון מורכב של תיאטרון שמסבך את העימות בין הארון לבמה. הספר מתחיל בבחינת תפקידן של נשים בתיאטרון, הן על הבמה והן על הבמה, וכיצד הן מנווטות את ציפיות הזוגיות של זמנן. בורוז טוענת שנשים אלה לא היו רק משקיפות פסיביות אלא משתתפות פעילות ביצירה ובהפצה של תיאטרון, תוך שימוש בחוויות ובנקודות המבט שלהן כדי לעצב את צורת האמנות. לאחר מכן היא מתעמקת ביצירתה של ג 'ואנה ביילי, מחזאית נשית יוצאת דופן של התקופה, וגישתה הייחודית לתיאוריה של התיאטרון. מחזותיה של ביילי, טוענת בורוז, מציעים ביקורת פמיניסטית על החברה הפטריארכלית של זמנה, וקוראים תיגר על האידיאולוגיות השולטות בתקופה הרומנטית. בורוז גם בוחנת את היחסים בין התחומים הפרטיים והציבוריים, ומדגימה כיצד התיאוריה של תיאטרון הנשים מטשטשת את הגבולות בין שני התחומים הללו.''

Kitap, orta ve üst sınıf İngiliz kadın yazarların yarattığı tiyatro teorilerini inceliyor ve romantik edebiyatın yalnızca erkeklerin bir alanı olduğu geleneksel görüşüne meydan okuyor. Yazar Catherine Burrows, gündelik yaşamın performatif yönlerini ve kamusal ve özel alanlar arasındaki hareketi araştırıyor ve dolap ile sahne arasındaki çatışmayı zorlaştıran karmaşık bir tiyatro kavramını ortaya koyuyor. Kitap, kadınların tiyatrodaki rolünü, hem sahnede hem de sahne dışında ve zamanlarının cinsiyetçi beklentilerini nasıl yönlendirdiklerini inceleyerek başlıyor. Burroughs, bu kadınların sadece pasif gözlemciler değil, tiyatronun yaratılmasında ve yayılmasında aktif katılımcılar olduklarını, sanat biçimini şekillendirmek için kendi deneyimlerini ve bakış açılarını kullandıklarını savunuyor. Daha sonra, dönemin olağanüstü bir kadın oyun yazarı olan Joanna Bailey'nin çalışmalarına ve tiyatro teorisine benzersiz yaklaşımına giriyor. Burroughs, Bailey'nin oyunlarının, zamanının ataerkil toplumunun feminist bir eleştirisini sunduğunu ve Romantik dönemin baskın ideolojilerine meydan okuduğunu savunuyor. Burroughs ayrıca özel ve kamusal alanlar arasındaki ilişkiyi araştırıyor ve kadın tiyatrosu teorisinin bu iki alan arasındaki sınırları nasıl bulanıklaştırdığını gösteriyor.

يتعمق الكتاب في النظريات المسرحية التي أنشأتها الكاتبات البريطانيات من الطبقة الوسطى والعليا، متحديًا الرأي التقليدي القائل بأن الأدب الرومانسي كان مجالًا للرجال فقط. تستكشف الكاتبة كاثرين بوروز الجوانب الأدائية للحياة اليومية والحركة بين المجالين العام والخاص، وتكشف عن فكرة معقدة للمسرح تعقد المواجهة بين الخزانة والمسرح. يبدأ الكتاب بفحص دور المرأة في المسرح، داخل وخارج المسرح، وكيف تجاوزت التوقعات الجنسانية في وقتها. تجادل بوروز بأن هؤلاء النساء لم يكن مجرد مراقبين سلبيين بل كانوا مشاركين نشطين في إنشاء ونشر المسرح، باستخدام تجاربهن ووجهات نظرهن الخاصة لتشكيل شكل الفن. ثم تتعمق في عمل جوانا بيلي، الكاتبة المسرحية البارزة في ذلك العصر، ونهجها الفريد في نظرية المسرح. تجادل بوروز بأن مسرحيات بيلي تقدم نقدًا نسويًا للمجتمع الأبوي في عصرها، متحدية الأيديولوجيات المهيمنة في الفترة الرومانسية. تستكشف بوروز أيضًا العلاقة بين المجالين الخاص والعام، موضحة كيف أن نظرية المسرح النسائي طمست الحدود بين هذين المجالين.

이 책은 중산층 영국 여성 작가들이 만든 연극 이론을 탐구하며 낭만적 인 문학은 독점적으로 남성 분야라는 전통적인 견해에 도전합니다. 캐서린 버로우 (Catherine Burrows) 는 일상 생활의 수행 측면과 공공 영역과 사적 영역 사이의 움직임을 탐구하여 옷장과 무대 사이의 대립을 복잡하게하는 복잡한 극장 개념을 보여줍니다. 이 책은 무대 안팎에서 연극에서 여성의 역할과 시간에 대한 성적인 기대를 어떻게 탐색했는지 조사하는 것으로 시작됩니다. 버로우즈는이 여성들이 수동적 인 관찰자 일뿐만 아니라 예술 형태를 형성하기 위해 자신의 경험과 관점을 사용하여 극장의 창조와 보급에 적극적으로 참여했다고 주장한다. 그녀는 그 시대의 뛰어난 여성 극작가 인 Joanna Bailey의 작품과 연극 이론에 대한 독특한 접근 방식을 탐구합니다. 버로우즈는 베일리의 연극은 당시의 가부장적 사회에 대한 페미니스트 비판을 제공하며 낭만주의 시대의 지배적 이데올로기에 도전한다고 주장했다. 버로우즈는 또한 개인 영역과 공공 영역 사이의 관계를 탐구하여 여성 극장 이론이이 두 영역 사이의 경계를 어떻게 흐리게했는지 보여줍니다.

本書深入研究了英國中上層女性作家創作的戲劇理論，挑戰了傳統觀念，即浪漫文學完全是男性的領域。作者凱瑟琳·伯羅斯（Catherine Burrows）探索了日常生活的表演方面以及公共和私人領域之間的運動，揭示了復雜的劇院概念，使壁櫥和舞臺之間的對抗更加復雜。這本書首先探討了舞臺上和舞臺下的女性在劇院中的作用，以及她們如何駕馭當時的性別期望。Burroughs認為，這些婦女不僅是被動的觀察者，而且是戲劇創作和傳播的積極參與者，利用自己的經驗和觀點塑造了藝術形式。然後，她深入研究了那個時代傑出的女劇作家喬安娜·貝利（Joanna Bailey）的作品，以及她獨特的戲劇理論方法。Burroughs認為，Bailey的戲劇對她當時的父權制社會提出了女權主義的批評，挑戰了浪漫主義時期的主要意識形態。Burroughs還研究了私人領域與公共領域之間的關系，展示了女性戲劇理論如何模糊這兩個領域之間的界限。