Cosmology in the Early Modern Age: A Web of Ideas, Logic, Epistemology, and the Unity of Science In the early modern period, between the 16th and 18th centuries, the study of cosmology underwent a profound transformation, driven by the scientific revolution that sought to challenge traditional religious and philosophical beliefs about the nature of the universe. This volume delves into the history and epistemology of early modern cosmology, reconstructing the development of cosmological ideas from Copernicus to Leibniz, and examining how these ideas were intertwined with various intellectual attitudes and drives. The authors present a comprehensive itinerary of the major scientists and philosophers of the time, including Copernicus, Kepler, Galileo, Descartes, Huygens, Newton, and Leibniz, highlighting their cosmological views and the philosophical and epistemological implications of their works. The Rise of a Unified Celestial-Terrestrial Mechanics The early modern period saw the emergence of a new scientific paradigm that sought to unify celestial and terrestrial mechanics. This unity was based on the idea that the same physical laws governed both the heavens and the earth. Scientists such as Copernicus and Kepler developed theories that challenged the geocentric view of the universe, positing instead that the sun was at the center of our solar system.

Космология в эпоху раннего Нового времени: паутина идей, логики, эпистемологии и единства науки В ранний современный период, между XVI и XVIII веками, изучение космологии претерпело глубокие преобразования, вызванные научной революцией, которая стремилась бросить вызов традиционным религиозным и философским представлениям о природе Вселенной. Этот том углубляется в историю и эпистемологию ранней современной космологии, реконструируя развитие космологических идей от Коперника до Лейбница, и исследуя, как эти идеи переплетались с различными интеллектуальными установками и движениями. Авторы представляют всеобъемлющий маршрут основных ученых и философов того времени, включая Коперника, Кеплера, Галилея, Декарта, Гюйгенса, Ньютона и Лейбница, подчеркивая их космологические взгляды и философские и гносеологические последствия их работ. Восстание единой небесно-земной механики В ранний современный период зародилась новая научная парадигма, которая стремилась объединить небесную и земную механику. Это единство было основано на идее, что одни и те же физические законы управляют как небом, так и землей. Ученые, такие как Коперник и Кеплер, разработали теории, которые бросали вызов геоцентрическому взгляду на Вселенную, вместо этого утверждая, что Солнце находится в центре нашей Солнечной системы.

Cosmologie au début du Nouveau Temps : une toile d'idées, de logique, d'épistémologie et d'unité de la science Au début de la période moderne, entre le XVIe et le XVIIIe siècle, l'étude de la cosmologie a subi une profonde transformation provoquée par une révolution scientifique qui cherchait à défier les conceptions religieuses et philosophiques traditionnelles de la nature de l'univers. Ce volume explore l'histoire et l'épistémologie de la cosmologie moderne précoce, en reconstruisant le développement des idées cosmologiques de Copernic à ibniz, et en explorant comment ces idées se sont imbriquées avec diverses installations et mouvements intellectuels. s auteurs présentent l'itinéraire complet des principaux scientifiques et philosophes de l'époque, y compris Copernic, Kepler, Galilée, Descartes, Huygens, Newton et ibniz, soulignant leurs vues cosmologiques et les conséquences philosophiques et épistémologiques de leurs travaux. La rébellion de la mécanique céleste-terrestre unifiée Au début de la période moderne est née un nouveau paradigme scientifique qui cherchait à unir la mécanique céleste et terrestre. Cette unité était fondée sur l'idée que les mêmes lois physiques régissent à la fois le ciel et la terre. Des scientifiques comme Copernic et Kepler ont développé des théories qui ont remis en question la vision géocentrique de l'univers, affirmant plutôt que le Soleil est au centre de notre système solaire.

Cosmología en los primeros tiempos de los tiempos modernos: una red de ideas, lógica, epistemología y unidad de la ciencia En los primeros tiempos modernos, entre los siglos XVI y XVIII, el estudio de la cosmología experimentó profundas transformaciones impulsadas por una revolución científica que buscaba desafiar las ideas religiosas y filosóficas tradicionales sobre la naturaleza del universo. Este volumen profundiza en la historia y epistemología de la cosmología moderna temprana, reconstruyendo el desarrollo de las ideas cosmológicas de Copérnico a ibniz, y explorando cómo estas ideas se entrelazaron con diferentes actitudes y movimientos intelectuales. autores presentan un amplio recorrido por los principales científicos y filósofos de la época, entre ellos Copérnico, Kepler, Galileo, Descartes, Huygens, Newton y ibniz, destacando sus puntos de vista cosmológicos y las implicaciones filosóficas y epistemológicas de sus obras. La Rebelión de la Mecánica Terrestre Celestial Unificada En el período moderno temprano se originó un nuevo paradigma científico que buscaba unir la mecánica celestial y terrestre. Esta unidad se basó en la idea de que las mismas leyes físicas rigen tanto el cielo como la tierra. Científicos como Copérnico y Kepler desarrollaron teorías que desafiaron la visión geocéntrica del Universo, en cambio, afirmando que el Sol está en el centro de nuestro sistema solar.

Cosmologia no início do Novo Tempo: Aranha de Ideias, Lógica, Epistemologia e Unidade Científica No início dos séculos XVI e XVIII, o estudo da Cosmologia sofreu profundas transformações devido à revolução científica que buscou desafiar as noções religiosas e filosóficas tradicionais sobre a natureza do Universo. Este volume se aprofundou na história e epistemologia da cosmologia moderna inicial, reconstruindo o desenvolvimento das ideias cosmológicas de Copérnico a ibniz, e explorando como essas ideias se intercalaram com diferentes instalações e movimentos intelectuais. Os autores apresentam um roteiro abrangente dos principais cientistas e filósofos da época, incluindo Copérnico, Kepler, Galileu, Descartes, Huigens, Newton e ibniz, destacando suas opiniões cosmológicas e suas consequências filosóficas e gnoseológicas. A revolta da mecânica celeste-terrestre unificada No início moderno nasceu um novo paradigma científico que buscava unir a mecânica celestial e terrestre. Esta unidade foi baseada na ideia de que as mesmas leis físicas controlam tanto o céu quanto a terra. Cientistas como Copérnico e Kepler desenvolveram teorias que desafiaram a visão geocêntrica do Universo, ao invés de afirmar que o Sol está no centro do nosso sistema solar.

Cosmologia nei primi tempi del Nuovo Tempo: La ragnatela delle idee, della logica, dell'epistemologia e dell'unità della scienza Nel primo periodo contemporaneo, tra il XVI e il XVIII secolo, lo studio della cosmologia ha subito profonde trasformazioni dovute alla rivoluzione scientifica che cercava di sfidare le tradizionali visioni religiose e filosofiche della natura dell'universo. Questo volume si approfondisce nella storia e nell'epistemologia della cosmologia moderna iniziale, ricostruendo lo sviluppo delle idee cosmologiche da Copernico a ibniz, e esplorando come queste idee si siano intrecciate con diverse installazioni e movimenti intellettuali. Gli autori presentano un percorso completo di scienziati e filosofi di base dell'epoca, tra cui Copernico, Kepler, Galileo, Decart, Huigens, Newton e ibniz, sottolineando le loro opinioni cosmologiche e le conseguenze filosofiche e gnoseologiche dei loro lavori. La rivolta della meccanica celeste-terrestre unificata Nel primo periodo moderno è nato un nuovo paradigma scientifico che cercava di unire la meccanica celeste e quella terrestre. Questa unità era basata sull'idea che le stesse leggi fisiche governano sia il cielo che la terra. Scienziati come Copernico e Kepler hanno sviluppato teorie che hanno sfidato la visione geocentrica dell'universo, sostenendo invece che il Sole è al centro del nostro sistema solare.

Kosmologie in der frühen Neuzeit: Ein Netz aus Ideen, Logik, Erkenntnistheorie und Einheit der Wissenschaft In der frühen Neuzeit, zwischen dem 16. und 18. Jahrhundert, durchlief das Studium der Kosmologie tiefgreifende Veränderungen, die durch eine wissenschaftliche Revolution ausgelöst wurden, die die traditionellen religiösen und philosophischen Vorstellungen über die Natur des Universums in Frage stellen wollte. Dieser Band taucht in die Geschichte und Epistemologie der frühen modernen Kosmologie ein, rekonstruiert die Entwicklung kosmologischer Ideen von Kopernikus bis ibniz und untersucht, wie diese Ideen mit verschiedenen intellektuellen Einstellungen und Bewegungen verflochten sind. Die Autoren präsentieren eine umfassende Route der wichtigsten Wissenschaftler und Philosophen der Zeit, darunter Kopernikus, Kepler, Galilei, Descartes, Huygens, Newton und ibniz, die ihre kosmologischen Ansichten und die philosophischen und erkenntnistheoretischen Implikationen ihrer Arbeit hervorheben. In der frühen Neuzeit entstand ein neues wissenschaftliches Paradigma, das die Vereinigung von himmlischer und irdischer Mechanik anstrebte. Diese Einheit beruhte auf der Idee, dass die gleichen physikalischen Gesetze sowohl den Himmel als auch die Erde regieren. Wissenschaftler wie Kopernikus und Kepler haben Theorien entwickelt, die die geozentrische cht des Universums in Frage stellen und stattdessen behaupten, dass die Sonne im Zentrum unseres Sonnensystems steht.

Kosmologia we wczesnej erze współczesnej: eć idei, logika, epistemologia, i jedność nauki We wczesnym okresie współczesnym, między XVI i XVIII wieku, badania kosmologii przeszły głęboką transformację spowodowaną rewolucją naukową, która starała się wyzwać tradycyjne religijne i filozoficzne idee o naturze wszechświata. Tom ten zagłębia się w historię i epistemologię wczesnej kosmologii współczesnej, rekonstruując rozwój idei kosmologicznych od Kopernika do ibniza i badając, jak te idee przeplatają się z różnymi intelektualnymi postawami i ruchami. Autorzy przedstawiają obszerną trasę głównych ówczesnych naukowców i filozofów, w tym Kopernika, Keplera, Galileusza, Kartezjusza, Huygensa, Newtona i ibniza, podkreślając ich poglądy kosmologiczne oraz filozoficzne i epistemologiczne konsekwencje ich pracy. Powstanie jednej mechaniki niebieskiej We wczesnej nowożytności narodził się nowy paradygmat naukowy, który miał na celu połączenie mechaniki niebieskiej i lądowej. Jedność ta opierała się na założeniu, że te same prawa fizyczne rządzą zarówno niebem, jak i ziemią. Naukowcy tacy jak Kopernik i Kepler opracowali teorie podważające geocentryczny pogląd na wszechświat, twierdząc, że słońce znajduje się w centrum naszego Układu Słonecznego.

קוסמולוגיה בעידן המודרני המוקדם: רשת של רעיונות, לוגיקה, אפיסטמולוגיה, ואחדות המדע בתקופה המודרנית המוקדמת, בין המאות ה-16 וה-18, חקר הקוסמולוגיה עבר שינוי עמוק שחל במהפכה מדעית שביקשה לאתגר רעיונות דתיים ופילוסופיים מסורתיים על טבעו של היקום. כרך זה מתעמק בהיסטוריה ובאפיסטמולוגיה של הקוסמולוגיה המודרנית המוקדמת, משחזר את התפתחות הרעיונות הקוסמולוגיים מקופרניקוס ועד לייבניץ, ובוחן כיצד רעיונות אלה שזורים בגישות ובתנועות אינטלקטואליות שונות. המחברים מציגים לוח זמנים מקיף של המדענים והפילוסופים הגדולים של אותה תקופה, כולל קופרניקוס, קפלר, גלילאו, דקארט, הויגנס, ניוטון ולייבניץ, המדגיש את השקפותיהם הקוסמולוגיות ואת ההשלכות הפילוסופיות והאפיסטמולוגיות של עבודתם. ההתקוממות של מכניקה שמיימית אחת בראשית התקופה המודרנית, נולדה פרדיגמה מדעית חדשה, שביקשה לשלב מכניקה שמימית ויבשתית. אחדות זו התבססה על הרעיון שאותם חוקים פיזיים שולטים הן בשמיים והן בארץ. מדענים כגון קופרניקוס וקפלר פיתחו תיאוריות שקראו תיגר על השקפתו הגיאוצנטרית של היקום, ובמקום זאת טענו שהשמש נמצאת במרכז מערכת השמש שלנו.''

Erken Modern Çağda Kozmoloji: Fikirler, Mantık, Epistemoloji ve Bilimin Birliği Ağı Erken modern dönemde, 16. ve 18. yüzyıllar arasında, kozmoloji çalışması, evrenin doğası hakkındaki geleneksel dini ve felsefi fikirlere meydan okumaya çalışan bilimsel bir devrimin getirdiği derin bir dönüşüm geçirdi. Bu cilt, erken modern kozmolojinin tarihini ve epistemolojisini inceler, Kopernik'ten ibniz'e kozmolojik fikirlerin gelişimini yeniden yapılandırır ve bu fikirlerin çeşitli entelektüel tutum ve hareketlerle nasıl iç içe geçtiğini araştırır. Yazarlar, Copernicus, Kepler, Galileo, Descartes, Huygens, Newton ve ibniz de dahil olmak üzere zamanın büyük bilim adamları ve filozoflarının kapsamlı bir güzergahını sunar ve kozmolojik görüşlerini ve çalışmalarının felsefi ve epistemolojik etkilerini vurgular. Tek bir gök mekaniğinin ayaklanması Erken modern dönemde, gök ve karasal mekaniği birleştirmeye çalışan yeni bir bilimsel paradigma doğdu. Bu birlik, aynı fiziksel yasaların hem cenneti hem de dünyayı yönettiği fikrine dayanıyordu. Kopernik ve Kepler gibi bilim adamları, güneşin güneş sistemimizin merkezinde olduğunu iddia etmek yerine, evrenin jeosentrik görüşüne meydan okuyan teoriler geliştirdiler.

علم الكونيات في أوائل العصر الحديث: شبكة من الأفكار والمنطق وعلم المعرفة ووحدة العلوم في أوائل العصر الحديث، بين القرنين السادس عشر والثامن عشر، خضعت دراسة علم الكونيات لتحول عميق أحدثته ثورة علمية سعت إلى تحدي الأفكار الدينية والفلسفية التقليدية حول طبيعة الكون. يتعمق هذا المجلد في تاريخ علم الكونيات الحديث المبكر وعلم المعرفة، ويعيد بناء تطور الأفكار الكونية من كوبرنيكوس إلى لايبنيز، ويستكشف كيف تتشابك هذه الأفكار مع المواقف والحركات الفكرية المختلفة. يقدم المؤلفون مسارًا شاملاً لكبار العلماء والفلاسفة في ذلك الوقت، بما في ذلك كوبرنيكوس وكبلر وغاليليو وديكارت وهويجنز ونيوتن ولايبنيز، مع التأكيد على آرائهم الكونية والآثار الفلسفية والمعرفية لعملهم. انتفاضة ميكانيكا سماوية واحدة في أوائل العصر الحديث، ولد نموذج علمي جديد، سعى إلى الجمع بين الميكانيكا السماوية والأرضية. استندت هذه الوحدة إلى فكرة أن نفس القوانين الفيزيائية تحكم السماء والأرض. طور علماء مثل كوبرنيكوس وكبلر نظريات تحدت الرؤية الأرضية للكون، وبدلاً من ذلك ادعوا أن الشمس هي مركز نظامنا الشمسي.

近代早期的宇宙學：思想，邏輯，認識論和科學統一的網絡在16至18世紀之間的近代早期，宇宙學的研究經歷了深刻的轉變。科學革命試圖挑戰關於宇宙本質的傳統宗教和哲學觀念。本卷深入研究了早期現代宇宙學的歷史和認識論，重建了從哥白尼到萊布尼茲的宇宙學思想的發展，並探討了這些思想如何與各種知識分子的態度和運動交織在一起。作者介紹了當時主要科學家和哲學家的綜合路線，包括哥白尼，開普勒，伽利略，笛卡爾，惠更斯，牛頓和萊布尼茲，強調了他們的宇宙學觀點以及他們作品的哲學和認識論影響。統一天地力學的起義在近代早期，出現了新的科學範式，旨在將天地力學結合起來。這種統一是基於這樣的思想，即相同的物理定律既可以統治天地，也可以統治地球。哥白尼和開普勒等科學家開發了挑戰宇宙地心觀的理論，而是認為太陽是我們太陽系的中心。