The book "Suffering Scholars: Pathologies of the Intellectual in Enlightenment France" by Anne C. Vila offers a comprehensive exploration of the relationship between intellectual pursuits and physical health in 18th-century France, delving into the cultural perceptions of iconic figures such as Voltaire, Diderot, Rousseau, and Mme de Stael. The author examines the medical and literary dimensions of the "suffering scholar" syndrome, which was characterized by mental intensity and somatic frailty. This phenomenon was particularly prevalent in French-speaking Europe, where intellectuals were often portrayed as peculiarly susceptible to altered states of health and psyche. Through an in-depth analysis of works such as Samuel Auguste Tissot's "De la santé des gens de lettres first published in 1768, Vila illustrates how this syndrome influenced debates about the mind-body relation, sex, and sensibility. She argues that the "suffering scholar" was not only a product of the Enlightenment but also had lasting impacts on the body politic, shaping the cultural perceptions of these iconic figures and their contributions to modern knowledge. The book is divided into six chapters, each focusing on a different aspect of the "suffering scholar" phenomenon.

Книга «Страдающие ученые: Патологии интеллектуала в просвещении Франции» Анны С. Вила предлагает всестороннее исследование взаимосвязи между интеллектуальными занятиями и физическим здоровьем во Франции 18-го века, углубляясь в культурное восприятие культовых фигур, таких как Вольтер, Дидро, Руссо и Мме де Сталь. Автор рассматривает медицинские и литературные аспекты синдрома «страдающего ученого», который характеризовался психической интенсивностью и соматической слабостью. Это явление было особенно распространено во франкоязычной Европе, где интеллектуалы часто изображались как особенно восприимчивые к измененным состояниям здоровья и психики. Посредством глубокого анализа таких работ, как «De la santé des gens de lettres» Самюэля Огюста Тиссо, впервые опубликованная в 1768 году, Вила иллюстрирует, как этот синдром повлиял на дебаты об отношениях между разумом и телом, сексе и чувствительности. Она утверждает, что «страдающий ученый» был не только продуктом Просвещения, но и оказал длительное влияние на политику тела, формируя культурное восприятие этих знаковых фигур и их вклад в современные знания. Книга разделена на шесть глав, каждая из которых посвящена различным аспектам феномена «страдающего ученого».

livre « s scientifiques souffrant : Pathologies de l'intellectuel dans l'éducation de la France » d'Anne S. Vila propose une étude approfondie de la relation entre les activités intellectuelles et la santé physique en France au 18ème siècle, en approfondissant la perception culturelle de figures culturelles telles que Voltaire, Diderot, Rousseau et Mme de Steel. L'auteur examine les aspects médicaux et littéraires du syndrome du « scientifique souffrant », caractérisé par une intensité mentale et une faiblesse somatique. Ce phénomène était particulièrement répandu en Europe francophone, où les intellectuels étaient souvent présentés comme particulièrement réceptifs aux troubles de la santé et de la santé mentale. Par une analyse approfondie d'ouvrages tels que « De la santé des gens de lettres » de Samuel Auguste Tissot, publié pour la première fois en 1768, Vila illustre comment ce syndrome a influencé le débat sur les relations entre l'esprit et le corps, le sexe et la sensibilité. Elle affirme que le « scientifique souffrant » n'était pas seulement le produit des Lumières, mais qu'il a aussi eu une influence durable sur la politique corporelle, façonnant la perception culturelle de ces figures emblématiques et leur contribution au savoir moderne. livre est divisé en six chapitres, chacun traitant de différents aspects du phénomène du « scientifique souffrant ».

libro « científicos que sufren: Patologías del intelectual en la ilustración de Francia» de Anna S. Vila propone un estudio exhaustivo de la relación entre las ocupaciones intelectuales y la salud física en la Francia del siglo XVIII, profundizando en la percepción cultural de figuras cultas como Voltaire, Diderot, Russo y Mme de Stal. autor repasa los aspectos médicos y literarios del síndrome del «científico sufriente», que se caracterizó por su intensidad mental y debilidad somática. Este fenómeno era particularmente común en la francófona, donde los intelectuales eran a menudo retratados como especialmente susceptibles a alteraciones de la salud y la psique. A través de un análisis profundo de obras como «De la santé des gens de lettres» de Samuel Auguste Tisso, publicada por primera vez en 1768, Vila ilustra cómo este síndrome ha influido en el debate sobre las relaciones mente-cuerpo, sexo y sensibilidad. Afirma que el «científico sufriente» no sólo fue producto de la Ilustración, sino que también tuvo un impacto duradero en la política del cuerpo, moldeando la percepción cultural de estas figuras icónicas y su contribución al conocimiento moderno. libro está dividido en seis capítulos, cada uno dedicado a diferentes aspectos del fenómeno del «científico sufriente».

O livro «Os Cientistas Sofridos: Patologias do Intelectual na Educação da França», de Anne S. Vila, oferece uma pesquisa completa sobre a relação entre as atividades intelectuais e a saúde física na França do século 18, aprofundando-se na percepção cultural de figuras icônicas como Voltaire, Dideau, Rousseau e Mme de Aço. O autor aborda os aspectos médicos e literários da síndrome do «cientista sofrido», caracterizada pela intensidade mental e fraqueza somática. Este fenômeno tem sido particularmente comum na francófona, onde intelectuais são frequentemente representados como particularmente suscetíveis aos estados de saúde e psíquicos alterados. Através de uma análise aprofundada de trabalhos como «De la santa de genes de letras», de Samuel Auguste Thisso, publicado pela primeira vez em 1768, Vila ilustra como a síndrome influenciou o debate sobre as relações entre a mente e o corpo, o sexo e a sensibilidade. Ela afirma que o «cientista sofrido» não era apenas um produto do Iluminismo, mas também teve um efeito duradouro na política corporal, produzindo a percepção cultural dessas figuras marcantes e contribuindo para o conhecimento moderno. O livro é dividido em seis capítulos, cada um sobre diferentes aspectos do fenômeno «cientista sofrido».

Il libro «Studiosi affetti: Patologie dell'intellettuale nell'educazione francese» di Anna S. Villa offre una ricerca completa sulla relazione tra attività intellettuali e salute fisica nella Francia del diciottesimo secolo, approfondendo la percezione culturale di figure cult come Voltaire, Diderot, Rousseau e Mme De Acciaio. L'autore affronta gli aspetti medici e letterari della sindrome dello scienziato sofferente, caratterizzata da intensità mentale e debolezza somatica. Questo fenomeno è stato particolarmente diffuso in francofona, dove gli intellettuali sono stati spesso rappresentati come particolarmente suscettibili a condizioni mediche e mentali alterate. Attraverso un'analisi approfondita di opere comè De la santé dei gens de letteres "di Samuel Auguste Tisso, pubblicata per la prima volta nel 1768, Villa illustra come questa sindrome abbia influenzato il dibattito tra mente e corpo, sesso e sensibilità. Sostiene che lo «scienziato sofferente» non è stato solo un prodotto dell'Illuminismo, ma ha anche influenzato a lungo la politica del corpo, generando una percezione culturale di queste figure emblematiche e il loro contributo alla conoscenza moderna. Il libro è suddiviso in sei capitoli, ciascuno dei quali riguarda diversi aspetti del fenomeno dello scienziato sofferente.

Das Buch „idende Wissenschaftler: Die Pathologien des Intellektuellen in der Aufklärung Frankreichs“ von Anna S. Vila bietet eine umfassende Untersuchung des Zusammenhangs zwischen intellektueller Beschäftigung und körperlicher Gesundheit im Frankreich des 18. Jahrhunderts und vertieft die kulturelle Wahrnehmung von Kultfiguren wie Voltaire, Diderot, Rousseau und Mme de Staël. Der Autor untersucht die medizinischen und literarischen Aspekte des Syndroms des „leidenden Wissenschaftlers“, das durch psychische Intensität und somatische Schwäche gekennzeichnet war. Dieses Phänomen war besonders im französischsprachigen verbreitet, wo Intellektuelle oft als besonders anfällig für veränderte Gesundheits- und Geisteszustände dargestellt wurden. Durch eine eingehende Analyse von Werken wie Samuel Auguste Tissots De la santé des gens de lettres, die erstmals 1768 veröffentlicht wurde, veranschaulicht Vila, wie dieses Syndrom die Debatte über die Beziehung zwischen Geist und Körper, Sex und Sensibilität beeinflusst hat. e argumentiert, dass der „leidende Wissenschaftler“ nicht nur ein Produkt der Aufklärung war, sondern auch die Körperpolitik nachhaltig beeinflusste, die kulturelle Wahrnehmung dieser ikonischen Figuren und ihren Beitrag zum modernen Wissen prägte. Das Buch ist in sechs Kapitel unterteilt, die sich jeweils mit verschiedenen Aspekten des Phänomens des „leidenden Wissenschaftlers“ befassen.

Książka „Cierpiący naukowcy: patologie intelektualistów w oświeceniu Francji” Anne S. Vila oferuje kompleksowe badanie relacji między dążeniami intelektualnymi a zdrowiem fizycznym w XVIII-wiecznej Francji, zagłębiając się w kulturową percepcję kultowych postaci, takich jak Vol taire, Diderot, Rousseau i Mme de Staël. Autor bierze pod uwagę medyczne i literackie aspekty zespołu „cierpiącego naukowca”, który charakteryzował się intensywnością umysłu i słabością somatyczną. Zjawisko to występowało szczególnie w Europie frankofońskiej, gdzie intelektualiści byli często przedstawiani jako szczególnie podatni na zmiany stanu zdrowia i psychicznego. Poprzez dogłębną analizę dzieł takich jak „De la santé des gens de lettres” Samuela Auguste'a Tissota, opublikowaną po raz pierwszy w 1768 roku, Vila ilustruje, jak ten zespół wpłynął na debatę na temat relacji umysł-ciało, seksu i wrażliwości. Twierdzi, że „cierpiący uczony” był nie tylko produktem Oświecenia, ale również miał trwały wpływ na politykę ciała, kształtując kulturowe postrzeganie tych kultowych postaci i ich wkład we współczesną wiedzę. Książka podzielona jest na sześć rozdziałów, z których każdy zajmuje się różnymi aspektami zjawiska „cierpiącego naukowca”.

''

Anne S. Vila'nın "Acı Çeken Bilim İnsanları: Fransa Aydınlanmasında Entelektüelin Patolojileri" kitabı, Voltaire, Diderot, Rousseau ve Mme de Staël gibi kült figürlerin kültürel algısını inceleyerek, 18. yüzyıl Fransa'sında entelektüel arayışlar ve fiziksel sağlık arasındaki ilişki hakkında kapsamlı bir çalışma sunuyor. Yazar, zihinsel yoğunluk ve somatik zayıflık ile karakterize edilen "acı çeken bilim adamı" sendromunun tıbbi ve edebi yönlerini ele almaktadır. Bu fenomen, entelektüellerin sıklıkla değişen sağlık ve zihinsel durumlara özellikle duyarlı olarak tasvir edildiği Frankofon Avrupa'da özellikle yaygındı. İlk olarak 1768'de yayınlanan Samuel Auguste Tissot'nun "De la santé des gens de lettres'adlı eseri gibi eserlerin derinlemesine analiziyle Vila, bu sendromun zihin-beden ilişkileri, cinsiyet ve duyarlılık hakkındaki tartışmaları nasıl etkilediğini göstermektedir. "Acı çeken bilgin'in sadece Aydınlanma'nın bir ürünü olmadığını, aynı zamanda beden politikaları üzerinde kalıcı bir etkiye sahip olduğunu, bu ikonik figürlerin kültürel algısını ve modern bilgiye katkılarını şekillendirdiğini savunuyor. Kitap, her biri "acı çeken bilim adamı" olgusunun farklı yönleriyle ilgilenen altı bölüme ayrılmıştır.

يقدم كتاب «علماء يعانون: أمراض المثقف في تنوير فرنسا» من تأليف آن س. فيلا دراسة شاملة للعلاقة بين المساعي الفكرية والصحة البدنية في فرنسا في القرن الثامن عشر، يتعمق في التصور الثقافي لشخصيات عبادة مثل فولتير وديدرو وروسو ومو أنا دي ستال ينظر المؤلف في الجوانب الطبية والأدبية لمتلازمة «العالم المعاناة»، والتي اتسمت بالشدة العقلية والضعف الجسدي. كانت هذه الظاهرة سائدة بشكل خاص في أوروبا الناطقة بالفرنسية، حيث غالبًا ما تم تصوير المفكرين على أنهم عرضة بشكل خاص لتغير الحالة الصحية والعقلية. من خلال التحليل المتعمق لأعمال مثل «De la santé des gens de lettres» لصمويل أوغست تيسو، الذي نُشر لأول مرة في عام 1768، توضح فيلا كيف أثرت هذه المتلازمة على الجدل حول العلاقات بين العقل والجسم والجنس والحساسية. وتجادل بأن «الباحث الذي يعاني» لم يكن نتاج التنوير فحسب، بل كان له أيضًا تأثير دائم على سياسات الجسد، حيث شكل التصور الثقافي لهذه الشخصيات الشهيرة ومساهماتها في المعرفة الحديثة. ينقسم الكتاب إلى ستة فصول، يتناول كل منها جوانب مختلفة من ظاهرة «العالم المعاناة».

安妮·維拉（Anne S. Vila）的著作《受苦的學者：法國啟蒙運動中的知識分子病理學》對18世紀法國的知識分子追求與身體健康之間的關系進行了全面研究，深入研究了諸如伏爾泰，狄德羅，盧梭和德斯塔爾女士等邪教人物的文化觀念。作者回顧了「受苦科學家」綜合征的醫學和文學方面，該綜合征的特征是精神強度和軀體虛弱。這種現象在講法語的歐洲尤為普遍，在歐洲，知識分子經常被描繪成特別容易受到健康和心理狀況改變的影響。通過對塞繆爾·奧古斯特（Samuel Auguste Tissot）於1768首次發表的著作 「De la santédesgens de lettres」的深入分析，維拉說明了這種綜合征如何影響有關身心關系，性和敏感性的辯論。她認為，「受苦的科學家」不僅是啟蒙運動的產物，而且通過塑造這些標誌性人物的文化觀念及其對現代知識的貢獻，對身體政治產生了持久的影響。該書分為六個章節，每個章節都涉及「受苦科學家」現象的不同方面。