Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in Nineteenth-Century France In his book, Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in Nineteenth-Century France, Ian Dowbiggin delves into the historical roots of psychiatry's obsession with heredity as the cause of mental illness, tracing its rise in popularity during the second half of the 19th century. The author argues that this fascination with hereditarianism was driven by two conflicting factors: on one hand, psychiatrists were trying to expand their power and privileges by excluding other groups from the treatment of the mentally ill, while on the other hand, the failure of medicine to effectively diagnose, cure, and understand the causes of madness made it difficult for psychiatrists to justify such expansion. These factors shaped the way psychiatrists thought about insanity, leading them to adopt hereditary ideas such as the degeneracy theory to explain why psychiatry had failed to meet expectations. The book serves as a powerful reminder that psychiatric notions are deeply rooted in social, political, and cultural history, and their views are far from unprecedented. In fact, they share remarkable similarities with earlier theories. As genetic interpretations of mental disease are again in vogue, Dowbiggin's work compels readers to question whether public faith in psychiatry is warranted.

Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th-Century France В своей книге «Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th Century France» Ян Доубиггин углубляется в исторические корни одержимости психиатрии наследственностью как причиной психических заболеваний, отслеживая её рост популярности во второй половине XIX века. Автор утверждает, что это увлечение наследственностью было обусловлено двумя противоречивыми факторами: с одной стороны, психиатры пытались расширить свою власть и привилегии, исключив другие группы из лечения психически больных, а с другой стороны, неспособность медицины эффективно диагностировать, лечить и понимать причины безумия затрудняла психиатрам оправдание такой экспансии. Эти факторы сформировали то, как психиатры думали о безумии, что привело их к принятию наследственных идей, таких как теория вырождения, чтобы объяснить, почему психиатрия не оправдала ожиданий. Книга служит мощным напоминанием о том, что психиатрические представления глубоко укоренились в социальной, политической и культурной истории, и их взгляды далеко не беспрецедентны. На самом деле они имеют замечательное сходство с более ранними теориями. Поскольку генетические интерпретации психических заболеваний снова в моде, работа Даубиггина заставляет читателей задаться вопросом, оправдана ли публичная вера в психиатрию.

Inheritiing Madness : Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th-Century France Dans son livre Inheritization Madness : Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th Century France Doubiggin s'enfonce dans les racines historiques de l'obsession de la psychiatrie pour l'hérédité en tant que cause de maladie mentale, en surveillant sa popularité croissante au cours de la seconde moitié du XIXe siècle. L'auteur affirme que cette passion pour l'hérédité était due à deux facteurs contradictoires : d'une part, les psychiatres ont tenté d'étendre leur pouvoir et leurs privilèges en excluant d'autres groupes du traitement des malades mentaux, et d'autre part, l'incapacité de la médecine à diagnostiquer, traiter et comprendre efficacement les causes de la folie a rendu difficile pour les psychiatres de justifier une telle expansion. Ces facteurs ont façonné la façon dont les psychiatres pensaient à la folie, ce qui les a conduits à adopter des idées héréditaires telles que la théorie de la dégénérescence pour expliquer pourquoi la psychiatrie n'a pas répondu aux attentes. livre est un puissant rappel que les perceptions psychiatriques sont profondément enracinées dans l'histoire sociale, politique et culturelle et que leurs points de vue sont loin d'être sans précédent. En fait, ils ont des similitudes remarquables avec les théories antérieures. Comme les interprétations génétiques de la maladie mentale sont à la mode à nouveau, le travail de Daubiggin amène les lecteurs à se demander si la croyance publique en la psychiatrie est justifiée.

Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th-Century France En su libro «Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Kyness nowledge in 19th Century France» Jan Doubiggin profundiza en las raíces históricas de la obsesión de la psiquiatría por la herencia como causa de enfermedades mentales, monitoreando su crecimiento de popularidad en la segunda mitad del siglo XIX. autor sostiene que esta fascinación por la herencia se debió a dos factores contradictorios: por un lado, los psiquiatras trataron de ampliar su poder y privilegios excluyendo a otros grupos del tratamiento de los enfermos mentales, y por otro lado, la incapacidad de la medicina para diagnosticar, tratar y entender eficazmente las causas de la locura dificultó a los psiquiatras justificar tal expansión. Estos factores formaron la forma en que los psiquiatras pensaron en la locura, lo que los llevó a aceptar ideas hereditarias, como la teoría de la degeneración, para explicar por qué la psiquiatría no cumplía con las expectativas. libro sirve como un poderoso recordatorio de que las percepciones psiquiátricas están profundamente arraigadas en la historia social, política y cultural, y sus puntos de vista distan mucho de ser inéditos. De hecho, tienen notables similitudes con teorías anteriores. Como las interpretaciones genéticas de las enfermedades mentales están de nuevo de moda, la obra de Daubiggin lleva a los lectores a preguntarse si la creencia pública en la psiquiatría está justificada.

Inheriting Madness: Professionalization and Clinic Knowledge in 19th-Century France Em seu livro, «Inheriting Madness: Professionalization and Clinic Knowledge in 19th Century France», Ian Dowry A ubiggina está se aprofundando nas raízes históricas da obsessão psiquiátrica pela hereditariedade como causa de doenças mentais, monitorando sua popularidade na segunda metade do século XIX. O autor afirma que esse fascínio pela hereditariedade se deveu a dois fatores contraditórios: por um lado, os psiquiatras tentaram expandir seu poder e privilégios, excluindo outros grupos do tratamento de doentes mentais; e, por outro, a incapacidade da medicina de diagnosticar, tratar e entender as causas da loucura dificultou a justificativa dos psiquiatras para tal expansão. Estes fatores formaram a forma como os psiquiatras pensaram na loucura, o que os levou a adotar ideias hereditárias, como a teoria da degeneração, para explicar por que a psiquiatria não cumpriu as expectativas. O livro é um forte lembrete de que os conceitos psiquiátricos estão profundamente enraizados na história social, política e cultural, e suas opiniões estão longe de ser inéditas. Na verdade, eles têm uma semelhança maravilhosa com teorias anteriores. Como as interpretações genéticas de doenças mentais estão novamente em pauta, o trabalho de Dawbiggin leva os leitores a perguntar se a crença pública em psiquiatria é justificada.

Inheriting Madness: Professionalizzazione e Psichica Knowledge in 19th-Century France Nel suo libro «Inheriting Madness: Professionalization and Psichic Knowledge in 19th Century France» di Ian Dawubiggin approfondisce le radici storiche dell'ossessione psichiatrica per l'eredità come causa di malattie mentali, monitorando la sua crescita di popolarità nella seconda metà del XIX secolo. L'autore sostiene che questa passione per l'eredità è dovuta a due fattori contrastanti: da un lato, gli psichiatri hanno cercato di espandere il loro potere e i loro privilegi, eliminando altri gruppi dal trattamento dei malati mentali, e dall'altro, l'incapacità della medicina di diagnosticare, curare e comprendere efficacemente le cause della follia ha reso difficile per gli psichiatri giustificare tale espansione. Questi fattori hanno formato il modo in cui gli psichiatri pensavano alla follia, che li ha portati ad accettare idee ereditarie, come la teoria della degenerazione, per spiegare perché la psichiatria non era all'altezza delle aspettative. Il libro è un potente richiamo al fatto che le percezioni psichiatriche sono profondamente radicate nella storia sociale, politica e culturale, e le loro opinioni non sono senza precedenti. In realtà hanno una bella somiglianza con le teorie precedenti. Poiché le interpretazioni genetiche delle malattie mentali sono di nuovo di moda, il lavoro di Daubiggin porta i lettori a chiedersi se la fede pubblica nella psichiatria sia giustificata.

Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th-Century France In seinem Buch „Inheriting Madness: Professionalization and Psychiatric Knowledge in 19th Century France“ geht Jan Doubiggin auf die historischen Wurzeln ein Die Besessenheit der Psychiatrie von der Vererbung als Ursache psychischer Erkrankungen verfolgt ihre wachsende Popularität in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts. Der Autor argumentiert, dass diese Faszination für die Vererbung auf zwei widersprüchliche Faktoren zurückzuführen war: Einerseits versuchten Psychiater, ihre Macht und Privilegien zu erweitern, indem sie andere Gruppen von der Behandlung von psychisch Kranken ausschlossen, und andererseits machte es die Unfähigkeit der Medizin, die Ursachen des Wahnsinns effektiv zu diagnostizieren, zu behandeln und zu verstehen, für Psychiater schwierig, eine solche Expansion zu rechtfertigen. Diese Faktoren prägten die Art und Weise, wie Psychiater über Wahnsinn dachten, was sie dazu veranlasste, erbliche Ideen wie die Degenerationstheorie zu übernehmen, um zu erklären, warum die Psychiatrie die Erwartungen nicht erfüllte. Das Buch dient als kraftvolle Erinnerung daran, dass psychiatrische Vorstellungen tief in der sozialen, politischen und kulturellen Geschichte verwurzelt sind und ihre Ansichten alles andere als beispiellos sind. Tatsächlich haben sie bemerkenswerte Ähnlichkeiten mit früheren Theorien. Da genetische Interpretationen psychischer Erkrankungen wieder in Mode sind, lässt Daubiggins Arbeit die ser fragen, ob der öffentliche Glaube an die Psychiatrie gerechtfertigt ist.

Dziedziczenie szaleństwa: Profesjonalizm i wiedza psychiatryczna w XIX-wiecznej Francji W książce „Dziedzicząc szaleństwo: profesjonalizm i wiedza psychiatryczna w XIX wieku Francja” Ian Dawbiggin zagłębia się w historyczne korzenie obsesji psychiatrii z dziedzicznością jako przyczyna choroby psychicznej, śledzenie jej wzrostu popularności w drugiej połowie XIX wieku. Autor twierdzi, że ta fascynacja dziedzicznością wynikała z dwóch sprzecznych czynników: z jednej strony psychiatrzy próbowali rozszerzyć swoją siłę i przywileje, wyłączając inne grupy z leczenia chorych psychicznie, a z drugiej strony niezdolność medycyny do skutecznego diagnozowania, leczenia i rozumienia przyczyn szaleństwa utrudniała psychiatrom uzasadnienie takiej ekspansji. Czynniki te ukształtowały sposób myślenia psychiatrów o szaleństwie, doprowadzając ich do przyjęcia dziedzicznych idei, takich jak teoria degeneracji, aby wyjaśnić, dlaczego psychiatria nie sprostała oczekiwaniom. Książka służy jako potężne przypomnienie, że percepcje psychiatryczne są głęboko osadzone w historii społecznej, politycznej i kulturalnej, a ich poglądy są dalekie od bezprecedensowych. W rzeczywistości noszą one niezwykłe podobieństwa do wcześniejszych teorii. Dzięki genetycznym interpretacjom choroby psychicznej z powrotem w modzie, dzieło Daubiggina prowadzi czytelników do pytania, czy uzasadnione jest publiczne przekonanie o psychiatrii.

ירושת שיגעון: מקצועיות וידע פסיכיאטרי בצרפת של המאה ה-19 בספרו ירושת שיגעון: מקצועיות וידע פסיכיאטרי בצרפת של המאה ה-19, איאן דאוביגין מתעמק בשורשים היסטוריים האובססיה של פסיכיאטריה עם תורשה כגורם למחלת נפש, מעקב אחר צמיחתה בפופולריות במחצית השנייה של המאה ה-19 המאה ה-19. המחבר טוען כי משיכה זו לתורשה נבעה משני גורמים סותרים: מצד אחד, הפסיכיאטרים ניסו להרחיב את כוחם וזכויותיהם על ידי כך שהרחיקו קבוצות אחרות מטיפול בחולי נפש, ומצד שני, חוסר היכולת של הרפואה לאבחן ביעילות, לטפל ולהבין את גורמי הטירוף הקשו על הפסיכיאטרים להצדיק התרחבות כזו. גורמים אלה עיצבו את האופן שבו הפסיכיאטרים חשבו על אי שפיות, והובילו אותם לאמץ רעיונות תורשתיים כמו תיאוריית הניוון כדי להסביר מדוע הפסיכיאטריה לא עמדה בציפיות. הספר משמש כתזכורת רבת עוצמה לכך שתפיסות פסיכיאטריות נעוצות עמוק בהיסטוריה חברתית, פוליטית ותרבותית, והשקפותיהם רחוקות מלהיות חסרות תקדים. הם למעשה נושאים דמיון מדהים לתאוריות קודמות. עם פרשנויות גנטיות של מחלות נפש בחזרה ב ווג, עבודתו של דאוביגין מובילה את הקוראים לשאלה אם אמונה ציבורית בפסיכיאטריה מוצדקת.''

Deliliği Miras Almak: 19. Yüzyıl Fransa'sında Profesyonellik ve Psikiyatrik Bilgi Ian Dawbiggin, 19. Yüzyıl Fransa'sında Deliliği Miras Almak: Profesyonellik ve Psikiyatrik Bilgi adlı kitabında, psikiyatrinin akıl hastalığının nedeni olarak kalıtım ile olan saplantısını tarihsel köklere inerek 19. yüzyılın ikinci yarısında popülaritesinin artmasını izliyor. Yazar, kalıtımla olan bu hayranlığın iki çelişkili faktörden kaynaklandığını savunuyor: Bir yandan psikiyatristler, diğer grupları akıl hastalarını tedavi etmekten dışlayarak güçlerini ve ayrıcalıklarını genişletmeye çalışırken, diğer yandan tıbbın deliliğin nedenlerini etkili bir şekilde teşhis edememesi, tedavi edememesi ve anlayamaması, psikiyatristlerin bu genişlemeyi haklı çıkarmasını zorlaştırdı. Bu faktörler, psikiyatristlerin delilik hakkında nasıl düşündüklerini şekillendirdi ve psikiyatrinin neden beklentileri karşılayamadığını açıklamak için dejenerasyon teorisi gibi kalıtsal fikirleri benimsemelerine yol açtı. Kitap, psikiyatrik algıların sosyal, politik ve kültürel tarihe derinden gömüldüğünü ve görüşlerinin benzeri görülmemiş olmaktan uzak olduğunu güçlü bir hatırlatma görevi görüyor. Aslında daha önceki teorilerle dikkate değer benzerlikler taşırlar. Zihinsel hastalıkların genetik yorumlarının tekrar moda olmasıyla birlikte, Daubiggin'in çalışması okuyucuları psikiyatride halkın inancının gerekli olup olmadığını sorgulamaya yönlendiriyor.

وراثة الجنون: الاحتراف والمعرفة النفسية في فرنسا في القرن التاسع عشر في كتابه وراثة الجنون: الاحتراف والمعرفة النفسية في فرنسا القرن التاسع عشر، يتعمق إيان داوبيجين في الجذور التاريخية لهوس الطب النفسي بالوراثة كسبب للأمراض العقلية، ويتتبع نموها في شعبيتها في النصف الثاني من القرن التاسع عشر ويدفع صاحب البلاغ بأن هذا الانبهار بالوراثة يرجع إلى عاملين متناقضين: من ناحية، حاول الأطباء النفسيون توسيع سلطتهم وامتيازاتهم من خلال استبعاد مجموعات أخرى من علاج المرضى النفسيين، ومن ناحية أخرى، فإن عدم قدرة الطب على تشخيص أسباب الجنون وعلاجها وفهمها بشكل فعال جعل من الصعب على الأطباء النفسيين تبرير هذا التوسع. شكلت هذه العوامل كيف فكر الأطباء النفسيون في الجنون، مما دفعهم إلى تبني أفكار وراثية مثل نظرية التنكس لشرح سبب فشل الطب النفسي في الارتقاء إلى مستوى التوقعات. يعد الكتاب بمثابة تذكير قوي بأن التصورات النفسية متأصلة بعمق في التاريخ الاجتماعي والسياسي والثقافي، وآرائهم بعيدة كل البعد عن كونها غير مسبوقة. إنها في الواقع تحمل أوجه تشابه ملحوظة مع النظريات السابقة. مع عودة التفسيرات الجينية للأمراض العقلية إلى رواج، يقود عمل دوبيجين القراء إلى التساؤل عما إذا كان الإيمان العام بالطب النفسي له ما يبرره.

瘋狂激進：19世紀法國的專業化和精神病學知識在他的著作《瘋狂激進：19世紀法國的專業化和精神病學知識》"伊恩·道比金（Ian Dawbiggin）通過追蹤精神病在19世紀下半葉的流行，深入探討了精神病學對遺傳性作為精神疾病原因的癡迷的歷史根源。提交人認為，這種對遺傳的迷戀是由於兩個相互矛盾的因素造成的：一方面，精神科醫生試圖通過將其他群體排除在精神病患者的治療之外來擴大其權力和特權；另一方面，醫學未能有效地診斷，治療和理解精神錯亂的原因使精神科醫生難以為這種擴張辯護。這些因素影響了精神科醫生對精神錯亂的思考，導致他們采用遺傳思想（例如退化理論）來解釋為什麼精神病學未能達到預期。這本書有力地提醒人們，精神病學觀念深深植根於社會，政治和文化歷史，其觀點遠非史無前例。實際上，它們與早期的理論有著顯著的相似之處。由於對精神疾病的遺傳解釋再次流行，Daubiggin的工作使讀者懷疑公眾對精神病學的信仰是否合理。