The book "From Serfdom to Tatar Nobility" tells the story of the transformation of the service class in Tsarist Russia, specifically the evolution of the serving Tatars and their journey towards nobility. In the early 18th century, during the reign of Peter I, the service class underwent significant changes, leading to the exclusion of certain groups, including the serving Tatars and Murza, who professed Islam. These individuals were considered taxable population and were not included in the noble class. However, under Catherine II, justice was restored, and many Tatar clans were granted nobility. The plot of the book revolves around the need for humans to study and understand the technological process of developing modern knowledge as the basis for survival and unity in a warring state. The author emphasizes the importance of developing a personal paradigm for perceiving the technological process of evolving modern knowledge, as it is crucial for humanity's survival and the unification of people in a warring state. The book begins by describing the heterogeneous nature of the service class in Tsarist Russia, both in terms of composition and ethnicity. The serving Tatars were an integral part of this class, but they were soon relegated to the category of taxable population due to their religious beliefs and cultural background. This led to their exclusion from the noble class and social hierarchy. However, under Catherine II, the situation changed, and many Tatar clans were granted nobility, restoring justice and paving the way for their integration into Russian society.

Книга «От крепостного права к татарскому дворянству» повествует о трансформации служилого сословия в царской России, в частности об эволюции служилых татар и их пути к дворянству. В начале XVIII века, в царствование Петра I, служилое сословие претерпело значительные изменения, приведшие к исключению отдельных групп, в том числе служилых татар и мурз, исповедовавших ислам. Эти лица считались податным населением и не включались в дворянское сословие. Однако при Екатерине II справедливость была восстановлена, и многим татарским родам было пожаловано дворянство. Сюжет книги вращается вокруг необходимости изучения и понимания человеком технологического процесса развития современного знания как основы выживания и единства в воюющем государстве. Автор подчеркивает важность выработки личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современных знаний, так как она имеет решающее значение для выживания человечества и объединения людей в воюющем государстве. Книга начинается с описания разнородного характера служилого сословия в царской России, как по составу, так и по этнической принадлежности. Служилые татары были неотъемлемой частью этого сословия, но вскоре были низведены до категории податного населения из-за своих религиозных убеждений и культурного происхождения. Это привело к их исключению из дворянского сословия и социальной иерархии. Однако при Екатерине II ситуация изменилась, и многим татарским родам было пожаловано дворянство, восстановившее справедливость и проложившее путь для их интеграции в русское общество.

livre « Du servage à la noblesse tatarienne » raconte la transformation de la classe servante en Russie tsariste, en particulier l'évolution des Tatars serviteurs et leur chemin vers la noblesse. Au début du XVIII siècle, dans le règne de Pierre I, la classe servante a subi des changements importants qui ont conduit à l'exclusion de certains groupes, y compris les Tatars serviteurs et les Murz qui pratiquaient l'Islam. Ces personnes étaient considérées comme une population servile et ne faisaient pas partie de la noblesse. Cependant, sous Catherine II, la justice a été rétablie et de nombreuses naissances tatariennes ont reçu la noblesse. L'histoire du livre tourne autour de la nécessité D'étudier et de comprendre le processus technologique du développement de la connaissance moderne comme base de la survie et de L'unité dans un État en guerre. L'auteur souligne l'importance d'élaborer un paradigme personnel pour la perception du processus technologique du développement des connaissances modernes, car il est crucial pour la survie de l'humanité et l'unification des gens dans un État en guerre. livre commence par une description de la nature hétérogène de la classe servante dans la Russie tsariste, à la fois par la composition et l'appartenance ethnique. s Tatars serviteurs faisaient partie intégrante de cette classe, mais ils ont rapidement été réduits à la catégorie de la population servile en raison de leurs convictions religieuses et de leurs origines culturelles. Cela a conduit à leur exclusion de la noblesse et de la hiérarchie sociale. Cependant, sous Catherine II, la situation a changé et de nombreuses naissances tatariennes ont reçu une noblesse qui a rétabli la justice et ouvert la voie à leur intégration dans la société russe.

libro «De la servidumbre a la nobleza tártara» narra la transformación de la clase servil en la Rusia zarista, en particular la evolución de los tártaros servidos y su camino hacia la nobleza. A principios del siglo XVIII, en el reinado de Pedro I, la clase sirviente sufrió cambios significativos que llevaron a la exclusión de grupos individuales, incluyendo a los tártaros y murzas sirvientes que profesaban el islam. Estas personas eran consideradas una población subalterna y no estaban incluidas en la clase noble. n embargo, bajo Catalina II, se restableció la justicia y se concedió la nobleza a muchas familias tártaras. La trama del libro gira en torno a la necesidad de que el hombre estudie y comprenda el proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno como base de supervivencia y unidad en un estado en guerra. autor destaca la importancia de generar un paradigma personal para percibir el proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno, ya que es crucial para la supervivencia de la humanidad y la unión de las personas en un Estado en guerra. libro comienza describiendo el carácter heterogéneo de la clase servil en la Rusia zarista, tanto por su composición como por su etnia. tártaros sirvientes eran parte integral de esta clase, pero pronto fueron degradados a la categoría de población subalterna debido a sus creencias religiosas y su origen cultural. Esto llevó a su exclusión de la clase noble y la jerarquía social. n embargo, bajo Catalina II la situación cambió y a muchas familias tártaras se les concedió una nobleza que restableció la justicia y allanó el camino para su integración en la sociedad rusa.

O livro «Do direito servo à nobreza tártara» narra a transformação da palavra servidora na Rússia real, especialmente a evolução dos tártaros servidos e o seu caminho para a nobreza. No início do século XVIII, no reinado de Pedro I, a palavra servidora sofreu mudanças significativas que levaram à exclusão de grupos individuais, incluindo tártaros serventes e muros que eram islâmicos. Estes indivíduos eram considerados uma população amigável e não eram incluídos na palavra nobre. No entanto, sob Catarina II, a justiça foi restabelecida, e muitos partos tártaros receberam a nobreza. A narrativa do livro gira em torno da necessidade de o homem estudar e compreender o processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno como base de sobrevivência e unidade em um estado em guerra. O autor ressalta a importância de criar um paradigma pessoal para a percepção do processo tecnológico do desenvolvimento do conhecimento moderno, pois ele é fundamental para a sobrevivência da humanidade e para a união das pessoas num estado em guerra. O livro começa com a descrição do caráter heterogéneo da palavra servidora na Rússia real, tanto em sua composição quanto em sua etnia. Os tártaros serventes eram parte integrante desta palavra, mas logo foram rebaixados para a categoria de população endividada devido às suas crenças religiosas e origens culturais. Isso levou à sua exclusão da palavra nobre e da hierarquia social. No entanto, sob Catarina II, a situação mudou e muitos partos tártaros receberam a nobreza que restabeleceu a justiça e abriu caminho para a sua integração na sociedade russa.

Il libro «Dal diritto servo alla nobiltà tatara» racconta la trasformazione di un servizio nella Russia reale, in particolare l'evoluzione dei tatari servitori e il loro percorso verso la nobiltà. All'inizio del XVIII secolo, nel regno di Pietro I, la parola serva subì notevoli cambiamenti, che portarono all'esclusione di gruppi separati, tra cui i tatari e i muri di professione islamica. Questi individui erano considerati una popolazione benevola e non erano inclusi nella parola nobiliare. Tuttavia, sotto Catherine II fu ristabilita la giustizia, e a molti genitori tatari fu concessa la nobiltà. La trama del libro ruota intorno alla necessità di studiare e comprendere il processo tecnologico dello sviluppo della conoscenza moderna come base di sopravvivenza e unità in uno stato in guerra. L'autore sottolinea l'importanza di sviluppare un paradigma personale per la percezione del processo tecnologico dello sviluppo della conoscenza moderna, perché è fondamentale per la sopravvivenza dell'umanità e per l'unione delle persone in uno stato in guerra. Il libro inizia descrivendo la natura eterogenea della parola serva nella Russia reale, sia per composizione che per etnia. I tatari servitori erano parte integrante di questa parola, ma sono stati presto declassati alla categoria della popolazione benevola a causa delle loro convinzioni religiose e di origine culturale. Ciò ha portato alla loro esclusione dalla gerarchia nobile e sociale. Ma sotto Catherine II la situazione è cambiata, e molti genitori tatari hanno ricevuto la nobiltà che ha ristabilito la giustizia e aperto la strada per la loro integrazione nella società russa.

Das Buch „Von der ibeigenschaft zum tatarischen Adel“ erzählt von der Wandlung des Dienststandes im zaristischen Russland, insbesondere von der Entwicklung der Diensttataren und ihrem Weg zum Adel. Zu Beginn des 18. Jahrhunderts, in der Regierungszeit von Peter I., erfuhr der Dienststand erhebliche Veränderungen, die zum Ausschluss einzelner Gruppen führten, einschließlich der Tataren- und Murz-Diener, die sich zum Islam bekannten. Diese Personen galten als Tagelöhner und wurden nicht in den Adelsstand aufgenommen. Unter Katharina II. Wurde jedoch die Gerechtigkeit wiederhergestellt und vielen tatarischen Gentes wurde der Adel gewährt. Die Handlung des Buches dreht sich um die Notwendigkeit, den technologischen Prozess der Entwicklung des modernen Wissens als Grundlage des Überlebens und der Einheit in einem kriegführenden Staat zu studieren und zu verstehen. Der Autor betont die Bedeutung der Entwicklung eines persönlichen Paradigmas für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens, da es für das Überleben der Menschheit und die Vereinigung der Menschen in einem kriegführenden Staat von entscheidender Bedeutung ist. Das Buch beginnt mit einer Beschreibung des heterogenen Charakters des Dienststandes im zaristischen Russland, sowohl in der Zusammensetzung als auch in der ethnischen Zugehörigkeit. Die dienenden Tataren waren ein integraler Bestandteil dieses Standes, wurden aber aufgrund ihrer religiösen Überzeugungen und ihres kulturellen Hintergrunds bald auf die Kategorie der Submissionsbevölkerung reduziert. Dies führte zu ihrem Ausschluss aus dem Adelsstand und der sozialen Hierarchie. Unter Katharina II. Änderte sich jedoch die tuation, und vielen tatarischen Gentes wurde der Adel gewährt, der die Gerechtigkeit wiederherstellte und den Weg für ihre Integration in die russische Gesellschaft ebnete.

Książka „Od serfdom do szlachty tatarskiej” opowiada o przekształceniu klasy służby w carskiej Rosji, w szczególności o ewolucji służby Tatarów i ich drodze do szlachty. Na początku XVIII wieku, za panowania Piotra I, klasa służby przeszła znaczące zmiany, które doprowadziły do wykluczenia niektórych grup, w tym służby Tatarów i Murza, którzy wyznawali islam. Osoby te zostały uznane za podlegające opodatkowaniu przez ludność i nie zostały włączone do szlachty. Jednak za panowania Katarzyny II przywrócono sprawiedliwość, a wielu klanom tatarskim przyznano szlachectwo. Fabuła książki obraca się wokół potrzeby, aby osoba studiować i zrozumieć technologiczny proces rozwijania nowoczesnej wiedzy jako podstawy do przetrwania i jedności w stanie wojującym. Autor podkreśla znaczenie rozwijania osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy, ponieważ jest ona kluczowa dla przetrwania ludzkości i zjednoczenia ludzi w stanie wojennym. Książka rozpoczyna się od opisu niejednorodnego charakteru klasy usługowej w carskiej Rosji, zarówno pod względem składu, jak i przynależności etnicznej. Służba Tatarów była integralną częścią tej klasy, ale wkrótce została zredukowana do kategorii ludności podlegającej opodatkowaniu ze względu na ich przekonania religijne i pochodzenie kulturowe. Doprowadziło to do ich wykluczenia ze szlachty i hierarchii społecznej. Jednak za panowania Katarzyny II sytuacja się zmieniła i wielu klanom tatarskim przyznano szlachtę, która przywróciła sprawiedliwość i utorowała drogę do integracji z rosyjskim społeczeństwem.

''

"Serflikten Tatar soylularına" kitabı, Çarlık Rusyası'ndaki hizmet sınıfının dönüşümünü, özellikle hizmet Tatarlarının evrimini ve soylulara giden yolu anlatıyor. XVIII yüzyılın başında, I. Petro döneminde, hizmet sınıfı önemli değişiklikler geçirdi ve bu da hizmet Tatarları ve İslam'ı savunan Murz da dahil olmak üzere bazı grupların dışlanmasına yol açtı. Bu kişiler halk tarafından vergilendirilebilir olarak kabul edildi ve soylulara dahil edilmedi. Ancak II. Katerina döneminde adalet yeniden sağlandı ve birçok Tatar klanına asalet verildi. Kitabın konusu, bir kişinin savaşan bir durumda hayatta kalma ve birliğin temeli olarak modern bilgiyi geliştirmenin teknolojik sürecini inceleme ve anlama ihtiyacı etrafında dönüyor. Yazar, modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmenin önemini vurgulamaktadır, çünkü insanlığın hayatta kalması ve insanların savaşan bir durumda birleşmesi için çok önemlidir. Kitap, Çarlık Rusyası'ndaki hizmet sınıfının hem kompozisyon hem de etnisite bakımından heterojen doğasının bir betimlemesiyle başlıyor. Tatarlara hizmet etmek bu sınıfın ayrılmaz bir parçasıydı, ancak kısa süre sonra dini inançları ve kültürel geçmişleri nedeniyle vergilendirilebilir nüfus kategorisine indirildi. Bu, soyluluk ve sosyal hiyerarşiden dışlanmalarına yol açtı. Ancak II. Katerina döneminde durum değişti ve birçok Tatar klanına asalet verildi, bu da adaleti yeniden sağladı ve Rus toplumuna entegrasyonlarının yolunu açtı.

يحكي كتاب «من القنانة إلى النبلاء التتار» عن تحول طبقة الخدمة في روسيا القيصرية، ولا سيما عن تطور الخدمة التتارية وطريقهم إلى طبقة النبلاء. في بداية القرن الثامن عشر، في عهد بطرس الأول، خضعت فئة الخدمة لتغييرات كبيرة، مما أدى إلى استبعاد مجموعات معينة، بما في ذلك خدمة تتار ومرز الذين أعلنوا الإسلام. ويعتبر السكان هؤلاء الأشخاص خاضعين للضريبة ولا يشملهم النبلاء. ومع ذلك، في ظل كاترين الثانية، تم استعادة العدالة، وتم منح العديد من عشائر التتار طبقة النبلاء. تدور حبكة الكتاب حول حاجة الشخص إلى دراسة وفهم العملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة كأساس للبقاء والوحدة في دولة متحاربة. ويشدد المؤلف على أهمية وضع نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطور المعارف الحديثة، لأنها بالغة الأهمية لبقاء البشرية وتوحيد الناس في دولة متحاربة. يبدأ الكتاب بوصف الطبيعة غير المتجانسة لطبقة الخدمة في روسيا القيصرية، من حيث التكوين والعرق. كانت خدمة التتار جزءًا لا يتجزأ من هذه الطبقة، ولكن سرعان ما تم تقليصها إلى فئة السكان الخاضعين للضريبة بسبب معتقداتهم الدينية وخلفيتهم الثقافية. أدى ذلك إلى استبعادهم من النبلاء والتسلسل الهرمي الاجتماعي. ومع ذلك، في عهد كاترين الثانية، تغير الوضع، وتم منح العديد من عشائر التتار طبقة النبلاء، مما أعاد العدالة ومهد الطريق لاندماجهم في المجتمع الروسي.