However, the reality is far more complex. In his groundbreaking book "Who Understands Comics? Questioning the Universality of Visual Language Comprehension Neil Cohn challenges the notion that visual narratives are universally understood and instead, presents a compelling argument that they require a specific fluency that is contingent on exposure and practice with a graphic system. By combining cutting-edge research from linguistics, cognitive science, and clinical psychology, Cohn sheds light on the intricate process of understanding comics and other forms of visual storytelling. The book begins by exploring the widespread use of comics and sequential images beyond entertainment, in humanitarian, educational, and experimental contexts. This sets the stage for Cohn's central thesis: that comprehending visual narratives is not as straightforward as we might think. He argues that while we may take for granted the ability to decode visual language, it is, in fact, a skill that must be learned and practiced.

Однако реальность гораздо сложнее. В своей новаторской книге "Кто понимает комиксы? Подвергая сомнению универсальность визуального понимания языка" Нил Кон бросает вызов представлению о том, что визуальные нарративы являются универсально понятыми, и вместо этого представляет убедительный аргумент, что им требуется определенная беглость, которая зависит от воздействия и практики с графической системой. Объединяя передовые исследования из лингвистики, когнитивной науки и клинической психологии, Кон проливает свет на сложный процесс понимания комиксов и других форм визуального повествования. Книга начинается с изучения широкого использования комиксов и последовательных изображений за пределами развлечений, в гуманитарном, образовательном и экспериментальном контекстах. Это закладывает основу для центрального тезиса Кона: понимание визуальных нарративов не так просто, как мы могли бы подумать. Он утверждает, что, хотя мы можем принять как должное способность декодировать визуальный язык, на самом деле это навык, который необходимо изучать и практиковать.

Cependant, la réalité est beaucoup plus complexe. Dans son livre novateur "Qui comprend les bandes dessinées ? En remettant en question l'universalité de la compréhension visuelle du langage, Neil Cohn récuse l'idée que les récits visuels sont universellement compréhensibles et présente plutôt l'argument convaincant qu'ils nécessitent une certaine fluidité, qui dépend de l'exposition et de la pratique avec un système graphique. En combinant la recherche avancée de la linguistique, des sciences cognitives et de la psychologie clinique, Cohn met en lumière le processus complexe de compréhension des bandes dessinées et d'autres formes de narration visuelle. livre commence par explorer l'utilisation généralisée de bandes dessinées et d'images cohérentes au-delà du divertissement, dans des contextes humanitaires, éducatifs et expérimentaux. Cela pose les bases de la thèse centrale de Cohn : comprendre les récits visuels n'est pas aussi simple que nous pourrions le penser. Il affirme que, bien que nous puissions considérer comme acquis la capacité de décoder le langage visuel, il s'agit en fait d'un savoir-faire à apprendre et à pratiquer.

n embargo, la realidad es mucho más compleja. En su libro pionero "Quién entiende los cómics? Cuestionando la universalidad de la comprensión visual del lenguaje" Neil Cohn desafía la noción de que las narrativas visuales son universalmente comprensibles, y en cambio presenta un argumento convincente de que requieren cierta fluidez que depende del impacto y la práctica con el sistema gráfico. Combinando la investigación avanzada de la lingüística, la ciencia cognitiva y la psicología clínica, Con arroja luz sobre el complejo proceso de entender los cómics y otras formas de narración visual. libro comienza explorando el uso generalizado de cómics e imágenes sucesivas más allá del entretenimiento, en contextos humanitarios, educativos y experimentales. Esto sienta las bases para la tesis central de Kohn: entender las narrativas visuales no es tan fácil como podríamos pensar. Sostiene que, aunque podemos dar por sentada la capacidad de decodificar el lenguaje visual, en realidad es una habilidad que hay que aprender y practicar.

No entanto, a realidade é muito mais complexa. No seu livro inovador "Quem entende de banda desenhada? Ao questionar a versatilidade da compreensão visual da linguagem", Neil Cohn desafia a ideia de que as narrativas visuais são universalmente compreendidas e, em vez disso, apresenta o argumento convincente de que precisam de uma certa fuga que depende da exposição e prática com o sistema gráfico. Juntando estudos avançados de linguística, ciência cognitiva e psicologia clínica, Cohn lança luz sobre o complexo processo de compreensão de banda desenhada e outras formas de narrativa visual. O livro começa por explorar o uso generalizado de banda desenhada e imagens sequenciais fora do entretenimento, em contextos humanitários, educacionais e experimentais. Isto estabelece a base para a tese central de Kon, de que a compreensão das narrativas visuais não é tão simples como pensaríamos. Ele afirma que, embora possamos tomar como certa a capacidade de decodificar a linguagem visual, na verdade é uma habilidade que deve ser estudada e praticada.

Tuttavia, la realtà è molto più complessa. Nel suo libro innovativo "Chi capisce i fumetti? Mettendo in dubbio l'universalità della comprensione visiva del linguaggio" Neil Kohn sfida l'idea che le narrazioni visive siano universalmente comprensibili, e invece rappresenta l'argomentazione convincente che hanno bisogno di una certa evadenza, che dipende dall'impatto e dalla pratica con il sistema grafico. Unendo la ricerca all'avanguardia tra linguistica, scienza cognitiva e psicologia clinica, Kohn mette in luce il complesso processo di comprensione dei fumetti e di altre forme di narrazione visiva. Il libro inizia con lo studio di un ampio uso di fumetti e immagini sequenziali al di fuori dell'intrattenimento, in contesti umanitari, educativi e sperimentali. Questo pone le basi per la tesi centrale di Kon: la comprensione delle narrazioni visive non è facile come potremmo pensare. Sostiene che, anche se possiamo dare per scontata la capacità di decodificare il linguaggio visivo, in realtà è un'abilità da imparare e da praticare.

Die Realität ist jedoch viel komplexer. In seinem bahnbrechenden Buch "Wer versteht Comics? Neil Kohn hinterfragt die Universalität des visuellen Sprachverständnisses" stellt die Vorstellung in Frage, dass visuelle Narrative universell verstanden werden und stellt stattdessen das überzeugende Argument vor, dass sie eine gewisse Fließfähigkeit benötigen, die von der Wirkung und Praxis mit einem grafischen System abhängt. Durch die Kombination von Spitzenforschung aus Linguistik, Kognitionswissenschaft und klinischer Psychologie beleuchtet Cohn den komplexen Prozess des Verständnisses von Comics und anderen Formen des visuellen Geschichtenerzählens. Das Buch beginnt mit der Untersuchung der weit verbreiteten Verwendung von Comics und konsistenten Bildern außerhalb der Unterhaltung, in humanitären, pädagogischen und experimentellen Kontexten. Damit ist die Grundlage für Cohns zentrale These gelegt: Das Verständnis visueller Narrative ist nicht so einfach, wie wir vielleicht denken. Er argumentiert, dass, obwohl wir die Fähigkeit, visuelle Sprache zu dekodieren, für selbstverständlich halten können, es tatsächlich eine Fähigkeit ist, die gelernt und geübt werden muss.

Rzeczywistość jest jednak znacznie bardziej skomplikowana. W swojej przełomowej książce "Kto rozumie komiksy? Kwestionując uniwersalność wizualnego zrozumienia języka," Neil Cohn kwestionuje pojęcie, że narracje wizualne są powszechnie rozumiane i zamiast tego przedstawia przekonujący argument, że wymagają pewnej płynności, która zależy od wpływu i praktyki z systemem graficznym. Łącząc najnowocześniejsze badania z lingwistyki, nauk poznawczych i psychologii klinicznej, Cohn rzuca światło na złożony proces zrozumienia komiksów i innych form opowiadania wizualnego. Książka rozpoczyna się od zbadania powszechnego stosowania komiksów i kolejnych obrazów poza rozrywką, w kontekście humanitarnym, edukacyjnym i eksperymentalnym. To jest podstawą centralnej tezy Cohna: że zrozumienie narracji wizualnej nie jest tak proste, jak moglibyśmy myśleć. Twierdzi, że chociaż możemy uznać za pewnik zdolność do dekodowania języka wizualnego, to w rzeczywistości jest to umiejętność, której trzeba się nauczyć i praktykować.

עם זאת, המציאות הרבה יותר מסובכת. בספרו פורץ הדרך, "מי מבין בקומיקס? על ידי הטלת ספק באוניברסליות של הבנה ויזואלית של השפה," ניל קוהן מאתגר את הרעיון שנרטיבים ויזואליים מובנים באופן אוניברסלי ובמקום זאת מציג טיעון משכנע שהם דורשים שטף מסוים שתלוי בהשפעה ותרגול עם מערכת הגרפיקה. משלב מחקר חדשני מבלשנות, מדע קוגניטיבי ופסיכולוגיה קלינית, כהן שופך אור על התהליך המורכב של הבנת קומיקס וצורות אחרות של סיפורי סיפורים חזותיים. הספר מתחיל בחקר השימוש הנרחב בקומיקס ובדימויים מעבר לבידור, בהקשרים הומניטריים, חינוכיים וניסיוניים. זה מניח את היסודות לתזה המרכזית של כהן: שהבנה של נרטיבים ויזואליים היא לא פשוטה כמו שאנחנו חושבים. הוא טוען שבזמן שאנו יכולים לקחת כמובן מאליו את היכולת לפענח שפה חזותית, זו למעשה מיומנות שצריך ללמוד ולתרגל.''

Ancak, gerçek çok daha karmaşıktır. Çığır açan kitabında "Comics'i Kim Anlıyor? Görsel dil anlayışının evrenselliğini sorgulayarak Neil Cohn, görsel anlatıların evrensel olarak anlaşıldığı fikrine meydan okuyor ve bunun yerine, grafik sistemi ile etki ve pratiğe dayanan belirli bir akıcılık gerektirdiğine dair zorlayıcı bir argüman sunuyor. Dilbilim, bilişsel bilim ve klinik psikolojiden en son araştırmaları birleştiren Cohn, çizgi romanları ve diğer görsel hikaye anlatımı biçimlerini anlamanın karmaşık sürecine ışık tutuyor. Kitap, çizgi romanların ve ardışık görüntülerin eğlencenin ötesinde, insani, eğitimsel ve deneysel bağlamlarda yaygın kullanımını araştırarak başlıyor. Bu, Cohn'un ana tezinin temelini oluşturur: görsel anlatıları anlamak düşündüğümüz kadar basit değildir. Görsel dili çözme yeteneğini kabul etmemize rağmen, aslında öğrenilmesi ve uygulanması gereken bir beceri olduğunu savunuyor.

ومع ذلك، فإن الواقع أكثر تعقيدًا. في كتابه الرائد، "من يفهم القصص المصورة ؟ من خلال التشكيك في عالمية الفهم البصري للغة،" يتحدى نيل كوهن فكرة أن الروايات المرئية مفهومة عالميًا وبدلاً من ذلك يقدم حجة مقنعة بأنها تتطلب طلاقة معينة تعتمد على التأثير والممارسة مع نظام الرسومات. من خلال الجمع بين الأبحاث المتطورة من علم اللغة والعلوم المعرفية وعلم النفس السريري، يلقي كوهن الضوء على العملية المعقدة لفهم القصص المصورة والأشكال الأخرى لرواية القصص المرئية. يبدأ الكتاب باستكشاف الاستخدام الواسع النطاق للرسوم الهزلية والصور المتعاقبة خارج الترفيه، في السياقات الإنسانية والتعليمية والتجريبية. هذا يضع الأساس لأطروحة كوهن المركزية: أن فهم الروايات المرئية ليس بالبساطة التي قد نعتقد. يجادل بأنه على الرغم من أننا قد نعتبر القدرة على فك تشفير اللغة البصرية أمرًا مفروغًا منه، إلا أنها في الواقع مهارة يجب تعلمها وممارستها.

但是，現實要復雜得多。在他的開創性著作《誰理解漫畫？尼爾·科恩（Neil Cohn）質疑視覺語言理解的普遍性，"挑戰了視覺敘事被普遍理解的觀念，而是提出了令人信服的論點，即它們需要一定的流利，這取決於圖形系統的影響和實踐。通過結合語言學，認知科學和臨床心理學的尖端研究，科恩闡明了理解漫畫和其他形式的視覺敘事的復雜過程。該書首先探討了漫畫和連續圖像在娛樂，人文，教育和實驗背景下的廣泛使用。這為科恩的中心論點奠定了基礎：理解視覺敘事並不像我們想象的那樣簡單。他認為，盡管我們可以將解碼視覺語言視為理所當然的能力，但實際上這是必須學習和實踐的技能。