
BOOKS - The New Faust at the Tragicomique

The New Faust at the Tragicomique
Author: Brian M. Stableford
Year: April 1, 2007
Format: PDF
File size: PDF 1.3 MB
Language: English

Year: April 1, 2007
Format: PDF
File size: PDF 1.3 MB
Language: English

The New Faust at the Tragicomique In the late 19th century, the mood of fin-de-siecle Paris is one of decaying old order as ancient superstitions are replaced by scientific discoveries. Amidst this backdrop, the director of the Theatre Tragicomique is desperate to stage an updated version of Faust to usher in the new century and stave off bankruptcy. However, some supernatural agency seems determined to rewrite the play, striking dead every actor playing the part of Faust. Is it a manifestation of the Devil, as the superstitious believe? Or is it a bizarre side effect of the universe making way for new laws, as the positivists proclaim? As the actors fall prey to the mysterious force, the director begins to question whether the play itself is cursed or if there's something more sinister at play. He becomes obsessed with uncovering the truth behind the strange occurrences, delving deep into the history of the theatre and its past productions. His investigation leads him down a rabbit hole of conspiracy theories, occult practices, and the darker corners of human nature. Meanwhile, a group of artists and intellectuals gather at the theatre, drawn to the production of Faust like moths to a flame. They see in the play a reflection of their own struggles against the crumbling social order and the rise of modernity. But as they become more and more entranced by the performance, they begin to realize that the true magic lies not on stage but within themselves.
Новый Фауст на Трагикомике В конце 19-го века настроение fin-de-siecle Парижа является одним из распадающихся старых порядков, поскольку древние суеверия сменяются научными открытиями. На этом фоне директор театра Трагикомик отчаянно пытается поставить обновленную версию «Фауста», чтобы открыть новый век и предотвратить банкротство. Однако какое-то сверхъестественное агентство, похоже, преисполнено решимости переписать пьесу, сразив насмерть каждого актера, исполняющего роль Фауста. Является ли это проявлением Дьявола, как верят суеверные? Или это странный побочный эффект того, что Вселенная уступает место новым законам, как заявляют позитивисты? Когда актеры становятся жертвами таинственной силы, режиссер начинает сомневаться, проклят ли сам спектакль или в игре есть что-то более зловещее. Он становится одержимым раскрытием правды за странными событиями, углубляясь в историю театра и его прошлых постановок. Его расследование ведет его в кроличью нору теорий заговора, оккультных практик и темных уголков человеческой природы. Тем временем в театре собирается группа артистов и интеллектуалов, привлечённых к постановке «Фауста» как мотыльки к пламени. Они видят в спектакле отражение собственной борьбы против разрушающегося общественного строя и подъема современности. Но по мере того, как спектакль все больше и больше захватывает их, они начинают понимать, что истинная магия лежит не на сцене, а внутри них самих.
Nouveau Faust sur la Tragicomique À la fin du 19ème siècle, l'humeur de la fin-de-siecle de Paris est l'un des ordres anciens qui se désintègrent, car les superstitions antiques sont remplacées par des découvertes scientifiques. Dans ce contexte, le directeur du théâtre Tragicomic tente désespérément de mettre à jour la version de Faust pour ouvrir un nouveau siècle et empêcher la faillite. Cependant, une agence surnaturelle semble déterminée à réécrire la pièce en tuant chaque acteur qui joue Faust. Est - ce là une manifestation du Diable, comme le croient les superstitieux ? Ou est-ce un étrange effet secondaire que l'univers cède la place aux nouvelles lois, comme le disent les positivistes ? Quand les acteurs sont victimes d'une force mystérieuse, le réalisateur commence à se demander si le spectacle lui-même est maudit ou s'il y a quelque chose de plus sinistre dans le jeu. Il devient obsédé par la révélation de la vérité derrière des événements étranges, s'enfoncant dans l'histoire du théâtre et de ses productions passées. Son enquête le mène dans le trou du lapin des théories du complot, des pratiques occultes et des coins sombres de la nature humaine. Pendant ce temps, le théâtre réunit un groupe d'artistes et d'intellectuels impliqués dans la mise en scène de Faust comme une motte à la flamme. Ils voient dans la pièce le reflet de leur propre lutte contre l'effondrement de l'ordre social et la montée de la modernité. Mais à mesure que le spectacle les saisit de plus en plus, ils commencent à comprendre que la vraie magie ne réside pas sur scène, mais en eux-mêmes.
Nuevo Fausto en el Tragicómico A finales del siglo XIX, el estado de ánimo del fin-de-siecle de París es uno de los viejos órdenes decaídos, ya que las supersticiones antiguas son reemplazadas por descubrimientos científicos. Ante este panorama, el director del teatro, Tragicomic, intenta desesperadamente poner una versión actualizada de «Fausto» para abrir un nuevo siglo y evitar la quiebra. n embargo, alguna agencia sobrenatural parece decidida a reescribir la obra, matando a muerte a todo actor que interprete el papel de Fausto. Es ésta una manifestación del Diablo, como creen los supersticiosos? O es un extraño efecto secundario que el universo está dando paso a nuevas leyes, como afirman los positivistas? Cuando los actores son víctimas de un poder misterioso, el director comienza a dudar si la propia obra está maldita o si hay algo más siniestro en el juego. Se obsesiona con revelar la verdad detrás de sucesos extr, profundizando en la historia del teatro y sus producciones pasadas. Su investigación lo lleva a una madriguera de conejos de teorías conspirativas, prácticas ocultistas y rincones oscuros de la naturaleza humana. Mientras tanto, un grupo de artistas e intelectuales se reúne en el teatro, atraídos por la producción de «Fausto» como azadones a las llamas. Ven en la actuación un reflejo de su propia lucha contra el colapso del sistema social y el auge de la modernidad. Pero a medida que la obra los captura cada vez más, empiezan a darse cuenta de que la verdadera magia no está en el escenario, sino dentro de ellos mismos.
Nuovo Faust sulla Tragicomica Alla fine del diciannovesimo secolo, l'umore fin-de-siecle di Parigi è uno dei vecchi ordinamenti che si stanno disintegrando, perché le superstizioni antiche sono sostituite da scoperte scientifiche. In questo contesto, il direttore Tragicomic sta cercando disperatamente di mettere a punto una versione aggiornata di Faust per aprire un nuovo secolo e prevenire la bancarotta. Ma una sorta di agenzia soprannaturale sembra determinata a riscrivere lo spettacolo, uccidendo ogni attore che interpreta Faust. È una manifestazione del Diavolo, come credono i superstiti? O è uno strano effetto collaterale che l'universo stia cedendo il passo alle nuove leggi, come dichiarano i positivi? Quando gli attori sono vittime di una forza misteriosa, il regista inizia a dubitare se lo spettacolo è maledetto o se c'è qualcosa di più inquietante nel gioco. Diventa ossessionato dalla rivelazione della verità dietro eventi strani, approfondendo la storia del teatro e le sue opere passate. La sua indagine lo porta nella tana delle teorie del complotto, delle pratiche occulte e degli angoli oscuri della natura umana. Nel frattempo, un gruppo di artisti e intellettuali si riunisce in teatro, attirati da Faust come falena alla fiamma. Vedono nello spettacolo il riflesso della propria lotta contro l'ordine pubblico in rovina e l'ascesa della modernità. Ma mentre lo spettacolo li cattura sempre di più, cominciano a capire che la vera magia non è sul palco, ma dentro di loro.
Der neue Faust auf der Tragikomik Am Ende des 19. Jahrhunderts ist die Fin-de-ecle-Stimmung von Paris eine der zerfallenden alten Ordnungen, da der alte Aberglaube durch wissenschaftliche Entdeckungen ersetzt wird. Vor diesem Hintergrund versucht Theaterdirektor Tragikomik verzweifelt, eine aktualisierte Version von „Faust“ zu inszenieren, um ein neues Zeitalter zu eröffnen und den Bankrott abzuwenden. Eine übernatürliche Agentur scheint jedoch entschlossen, das Stück neu zu schreiben und jeden Schauspieler, der die Rolle des Faust spielt, zu Tode zu bringen. Ist dies eine Manifestation des Teufels, wie die Abergläubischen glauben? Oder ist es ein seltsamer Nebeneffekt, dass das Universum neuen Gesetzen weicht, wie die Positivisten behaupten? Als die Schauspieler Opfer einer mysteriösen Macht werden, beginnt der Regisseur zu bezweifeln, ob das Stück selbst verflucht ist oder ob es etwas Unheimlicheres im Spiel gibt. Er wird besessen von der Enthüllung der Wahrheit hinter seltsamen Ereignissen und taucht tief in die Geschichte des Theaters und seiner vergangenen Produktionen ein. Seine Untersuchung führt ihn in das Kaninchenloch von Verschwörungstheorien, okkulten Praktiken und dunklen Ecken der menschlichen Natur. Währenddessen versammelt sich im Theater eine Gruppe von Künstlern und Intellektuellen, die von der Inszenierung von „Faust“ als Motten in die Flammen gezogen werden. e sehen das Stück als Spiegelbild ihres eigenen Kampfes gegen die zerfallende Gesellschaftsordnung und den Aufstieg der Moderne. Doch als die Performance sie immer mehr in ihren Bann zieht, beginnen sie zu erkennen, dass die wahre Magie nicht auf der Bühne, sondern in ihnen selbst liegt.
''
Trajikomik Üzerine Yeni Faust 19. yüzyılın sonlarında, Paris'in fin-de-siecle havası, eski batıl inançların bilimsel keşiflere yol açması nedeniyle eski düzenlerin çürümesidir. Bu çerçevede, tiyatro yönetmeni Tragicomick, yeni bir yüzyıla girmek ve iflası önlemek için Faust'un güncellenmiş bir versiyonunu sahnelemek için çaresizdir. Bununla birlikte, bazı doğaüstü güçler oyunu yeniden yazmaya kararlı görünüyor ve Faust rolünü oynayan her aktörü ölümüne indiriyor. Bu, batıl inançların inandığı gibi Şeytan'ın bir tezahürü mü? Yoksa pozitivistlerin iddia ettiği gibi evrenin yeni yasalara yol açmasının garip bir yan etkisi mi? Oyuncular gizemli bir güce av düştüğünde, yönetmen oyunun kendisinin lanetli olup olmadığını veya oyunda daha kötü bir şey olup olmadığını sorgulamaya başlar. Garip olayların ardındaki gerçeği açığa çıkarmaya, tiyatronun tarihine ve geçmiş yapımlarına dalmaya takıntılı hale gelir. Soruşturması onu komplo teorileri, gizli uygulamalar ve insan doğasının karanlık köşelerinden oluşan bir tavşan deliğine götürür. Bu arada, bir grup sanatçı ve entelektüel tiyatroda toplanır ve Faust'un aleve güveler olarak üretilmesine çekilir. Oyunda, çöken toplumsal sisteme ve modernitenin yükselişine karşı kendi mücadelelerinin bir yansımasını görüyorlar. Ancak oyun onları gittikçe daha fazla yakaladıkça, gerçek büyünün sahnede değil, kendi içlerinde olduğunu fark etmeye başlarlar.
Faust الجديد على التراجيكوميات في أواخر القرن التاسع عشر، المزاج المزعج في باريس هو واحد من الرتب القديمة المتحللة حيث تفسح الخرافات القديمة المجال للاكتشافات العلمية. في ظل هذه الخلفية، يسعى المخرج المسرحي Tragicomick بشدة إلى تقديم نسخة محدثة من Faust للدخول في قرن جديد ومنع الإفلاس. ومع ذلك، يبدو أن بعض الوكالات الخارقة للطبيعة مصممة على إعادة كتابة المسرحية، مما يقضي على كل ممثل يلعب دور فاوست. هل هذا مظهر من مظاهر ابليس، كما يعتقد الخرافيون ؟ أم أنه أثر جانبي غريب للكون يفسح المجال لقوانين جديدة، كما يدعي الوضعيون ؟ عندما يقع الممثلون فريسة لقوة غامضة، يبدأ المخرج في التساؤل عما إذا كانت المسرحية نفسها ملعونة أو ما إذا كان هناك شيء أكثر شراً في اللعبة. يصبح مهووسًا بالكشف عن الحقيقة وراء الأحداث الغريبة، والتعمق في تاريخ المسرح وإنتاجاته السابقة. يقوده تحقيقه إلى حفرة أرنب من نظريات المؤامرة والممارسات الغامضة والزوايا المظلمة للطبيعة البشرية. في غضون ذلك، تجتمع مجموعة من الفنانين والمثقفين في المسرح، وانجذبوا إلى إنتاج فاوست كعث إلى اللهب. إنهم يرون في المسرحية انعكاسًا لنضالهم ضد النظام الاجتماعي المنهار وصعود الحداثة. ولكن نظرًا لأن المسرحية تلتقطهم أكثر فأكثر، فإنهم يبدأون في إدراك أن السحر الحقيقي لا يكمن على خشبة المسرح ولكن داخل أنفسهم.
