Institutional Barriers to Sustainable Transport In the book "Institutional Barriers to Sustainable Transport the authors challenge conventional wisdom by revealing how transport policy has become institutionally fixated on a path dominated by private road-based transport, leading to an impenetrable barrier against more sustainable mobility and accessibility solutions. Through original research and case studies in three metropolitan cities in Australia, the book exposes the entrenched institutional barriers that hinder the adoption of sustainable transportation options, such as public transport, cycling, and walking. These barriers are not only technical but also deeply ingrained in the policies and systems that govern transport planning. The authors argue that the focus on private car dependence has resulted in the marginalization of alternative modes of transport, making it difficult for people to switch to more environmentally friendly and accessible options. This institutional fixation has led to the proliferation of highways, parking lots, and other infrastructure that prioritize the needs of motorists over those of pedestrians, cyclists, and public transport users.

Институциональные барьеры для устойчивого транспорта В книге «Институциональные барьеры для устойчивого транспорта» авторы бросают вызов общепринятому мнению, раскрывая, как транспортная политика стала институционально зацикленной на пути, на котором доминирует частный автомобильный транспорт, что приводит к непроницаемому барьеру против более устойчивых решений мобильности и доступности. Посредством оригинальных исследований и тематических исследований в трех мегаполисах Австралии книга раскрывает укоренившиеся институциональные барьеры, которые мешают принятию устойчивых вариантов транспорта, таких как общественный транспорт, езда на велосипеде и ходьба. Эти барьеры не только технические, но и глубоко укоренились в политике и системах, которые регулируют планирование транспорта. Авторы утверждают, что ориентация на зависимость от частных автомобилей привела к маргинализации альтернативных видов транспорта, что затрудняет переход людей на более экологичные и доступные варианты. Такая институциональная фиксация привела к распространению автомагистралей, парковок и другой инфраструктуры, которая отдает приоритет потребностям автомобилистов перед потребностями пешеходов, велосипедистов и пользователей общественного транспорта.

s obstacles institutionnels aux transports durables Dans le livre « s obstacles institutionnels aux transports durables », les auteurs contestent l'opinion généralement acceptée en révélant comment la politique des transports est devenue institutionnellement ancrée sur une voie dominée par le transport routier privé, conduisant à une barrière imperméable contre des solutions de mobilité et d'accessibilité plus durables. À travers des études originales et des études de cas dans trois mégapoles d'Australie, le livre révèle les barrières institutionnelles qui entravent l'adoption d'options de transport durables telles que les transports publics, le cyclisme et la marche. Ces obstacles sont non seulement techniques, mais aussi profondément enracinés dans les politiques et les systèmes qui régissent la planification des transports. s auteurs affirment que l'accent mis sur la dépendance à l'égard des voitures privées a conduit à la marginalisation des modes de transport alternatifs, ce qui rend difficile le passage à des options plus écologiques et plus abordables. Cette fixation institutionnelle a conduit à la prolifération des autoroutes, des parkings et d'autres infrastructures qui donnent la priorité aux besoins des automobilistes par rapport à ceux des piétons, des cyclistes et des usagers des transports publics.

Barreras Institucionales al Transporte Sostenible En el libro Barreras Institucionales al Transporte Sostenible, los autores desafían la opinión generalmente aceptada al revelar cómo las políticas de transporte se han obsesionado institucionalmente con el camino dominado por el transporte privado por carretera, lo que conduce a una barrera impenetrable contra soluciones más sostenibles de movilidad y accesibilidad. A través de estudios originales y estudios de casos en tres áreas metropolitanas de Australia, el libro revela barreras institucionales arraigadas que impiden la adopción de opciones de transporte sostenibles, como transporte público, ciclismo y caminar. Estas barreras no sólo son técnicas, sino que están profundamente arraigadas en las políticas y sistemas que rigen la planificación del transporte. autores sostienen que la orientación hacia la dependencia del automóvil privado ha llevado a la marginación de los modos de transporte alternativos, lo que dificulta la transición de las personas hacia opciones más respetuosas con el medio ambiente y asequibles. Esta fijación institucional ha provocado la proliferación de autopistas, aparcamientos y otras infraestructuras que priorizan las necesidades de los automovilistas frente a las de peatones, ciclistas y usuarios del transporte público.

Barreiras institucionais para o transporte sustentável No livro «Barreiras institucionais para o transporte sustentável», os autores desafiam a visão convencional, revelando como as políticas de transporte se tornaram institucionalmente atreladas a um caminho dominado pelo transporte rodoviário privado, levando a uma barreira intransponível contra soluções mais sustentáveis de mobilidade e acessibilidade. Através de estudos originais e estudos de caso em três metrópoles australianas, o livro revela barreiras institucionais arraigadas que impedem a adoção de opções sustentáveis de transporte, como transporte público, bicicleta e caminhada. Estas barreiras não são apenas técnicas, mas também estão profundamente enraizadas nas políticas e sistemas que regulam o planejamento dos transportes. Os autores argumentam que a orientação sobre a dependência dos carros privados tem marginalizado os meios de transporte alternativos, o que dificulta a mudança das pessoas para opções mais ecológicas e acessíveis. Tal fixação institucional levou à proliferação de auto-estradas, estacionamentos e outras infraestruturas que priorizam as necessidades dos motoristas em relação às necessidades de pedestres, ciclistas e usuários de transporte público.

Barriere istituzionali per il trasporto sostenibile Nel libro «Barriere istituzionali per il trasporto sostenibile», gli autori sfidano l'opinione comune, rivelando come le politiche dei trasporti siano diventate istituzionalmente ossessionate su un percorso dominato dal trasporto stradale privato, che porta a una barriera impenetrabile contro soluzioni di mobilità e accessibilità più sostenibili. Attraverso studi originali e studi di caso in tre metropoli australiane, il libro rivela le barriere istituzionali radicate che impediscono l'adozione di opzioni di trasporto sostenibili, come i mezzi pubblici, la bicicletta e la camminata. Queste barriere non sono solo tecniche, ma sono anche profondamente radicate nelle politiche e nei sistemi che regolano la pianificazione dei trasporti. Gli autori sostengono che l'orientamento verso la dipendenza da auto private ha portato alla marginalizzazione di mezzi di trasporto alternativi, rendendo difficile il passaggio delle persone a opzioni più ecologiche e accessibili. Tale fissazione istituzionale ha portato alla diffusione di autostrade, parcheggi e altre infrastrutture che danno priorità alle esigenze degli automobilisti rispetto alle esigenze dei pedoni, dei ciclisti e degli utenti dei mezzi pubblici.

Institutionelle Barrieren für nachhaltigen Verkehr In dem Buch „Institutionelle Barrieren für nachhaltigen Verkehr“ stellen die Autoren die konventionelle Meinung in Frage, indem sie aufdecken, wie die Verkehrspolitik institutionell auf den Weg des privaten Straßenverkehrs fixiert wurde, was zu einer undurchdringlichen Barriere gegen nachhaltigere Mobilitäts- und Barrierefreiheitslösungen führt. Durch originelle Studien und Fallstudien in drei Metropolen Australiens zeigt das Buch die tief verwurzelten institutionellen Barrieren auf, die die Akzeptanz nachhaltiger Transportmöglichkeiten wie öffentlicher Verkehr, Radfahren und Gehen behindern. Diese Barrieren sind nicht nur technisch, sondern auch tief in den Politiken und Systemen verankert, die die Verkehrsplanung regeln. Die Autoren argumentieren, dass die Konzentration auf die Abhängigkeit von privaten Autos zur Marginalisierung alternativer Verkehrsträger geführt hat, was es den Menschen erschwert, auf umweltfreundlichere und erschwinglichere Optionen umzusteigen. Diese institutionelle Verankerung hat zur Verbreitung von Autobahnen, Parkplätzen und anderer Infrastruktur geführt, die den Bedürfnissen der Autofahrer Vorrang vor den Bedürfnissen von Fußgängern, Radfahrern und Nutzern öffentlicher Verkehrsmittel einräumt.

Bariery instytucjonalne dla zrównoważonego transportu W „instytucjonalnych barierach dla zrównoważonego transportu” autorzy kwestionują tradycyjną mądrość, ujawniając, w jaki sposób polityka transportowa stała się instytucjonalnie utrwalona na drodze zdominowanej przez prywatny transport drogowy, prowadząc do nieprzeniknionej bariery przeciwko bardziej zrównoważonym rozwiązaniom w zakresie mobilności i dostępności. Poprzez oryginalne badania i studia przypadków w trzech metropoliach Australii, książka ujawnia zakorzenione bariery instytucjonalne, które uniemożliwiają przyjęcie zrównoważonych opcji transportu, takich jak transport publiczny, rowery i spacery. Bariery te są nie tylko techniczne, ale również głęboko wpisane w politykę i systemy regulujące planowanie transportu. Autorzy twierdzą, że poleganie na prywatnych samochodach zmarginalizowało alternatywne środki transportu, utrudniając ludziom przejście na bardziej ekologiczne, przystępne cenowo opcje. Takie utrwalenie instytucjonalne doprowadziło do rozprzestrzeniania się autostrad, parkingów i innej infrastruktury, która nadaje priorytet potrzebom kierowców nad potrzebami pieszych, rowerzystów i użytkowników transportu publicznego.

מחסומים מוסדיים לתחבורה בת קיימא ב ”מחסומים מוסדיים לתחבורה בת קיימא”, המחברים מאתגרים את החוכמה הקונבנציונלית בכך שהם חושפים כיצד מדיניות התחבורה נעשית מקובעת באופן מוסדי בנתיב הנשלט על ידי תחבורה בכביש פרטי, המוביל למחסום בלתי חדיר מפני פתרונות ברי קיימא יותר לניידות ונגישות. באמצעות מחקר מקורי ומחקרי מקרים בשלושת אזורי המטרופולין של אוסטרליה, הספר חושף מחסומים מוסדיים מבוצרים המונעים אימוץ של אפשרויות תחבורה ברות קיימא כגון תחבורה ציבורית, רכיבה על אופניים והליכה. מחסומים אלה אינם רק טכניים, אלא גם נעוצים עמוק במדיניות ובמערכות השולטות בתכנון התחבורה. המחברים טוענים כי להסתמכות על מכוניות פרטיות יש דרכים חלופיות שוליות של תחבורה, מה שמקשה על אנשים לעבור לאפשרויות ירוקות וזולות יותר. קיבעון מוסדי זה הוביל להתפשטות של כבישים, חניה ותשתיות אחרות העדיפו את צורכי הנהגים על פני אלה של הולכי רגל, רוכבי אופניים ומשתמשי תחבורה ציבורית.''

Sürdürülebilir Taşımacılığın Kurumsal Engelleri Yazarlar, "Sürdürülebilir Taşımacılığın Kurumsal Engelleri'nde, ulaşım politikasının kurumsal olarak özel karayolu taşımacılığının egemen olduğu bir yolda nasıl sabitlendiğini ortaya koyarak geleneksel bilgeliğe meydan okumakta ve hareketlilik ve erişilebilirliğe yönelik daha sürdürülebilir çözümlere karşı aşılmaz bir engele yol açmaktadır. Avustralya'nın üç metropol bölgesindeki orijinal araştırmalar ve vaka çalışmaları sayesinde, kitap toplu taşıma, bisiklet ve yürüyüş gibi sürdürülebilir ulaşım seçeneklerinin benimsenmesini engelleyen yerleşik kurumsal engelleri ortaya koyuyor. Bu engeller sadece teknik değil, aynı zamanda ulaşım planlamasını yöneten politika ve sistemlere derinden gömülüdür. Yazarlar, özel araçlara güvenmenin alternatif ulaşım modlarını marjinalleştirdiğini ve insanların daha yeşil, daha uygun fiyatlı seçeneklere geçmesini zorlaştırdığını savunuyor. Bu tür kurumsal sabitleme, otoyolların, otoparkın ve sürücülerin ihtiyaçlarını yayaların, bisikletlilerin ve toplu taşıma kullanıcılarının ihtiyaçlarına göre önceliklendiren diğer altyapıların çoğalmasına yol açmıştır.

الحواجز المؤسسية أمام النقل المستدام في «الحواجز المؤسسية أمام النقل المستدام»، يتحدى المؤلفون الحكمة التقليدية من خلال الكشف عن كيفية تركيز سياسة النقل مؤسسياً على مسار يهيمن عليه النقل البري الخاص، مما يؤدي إلى حاجز لا يمكن اختراقه ضد حلول أكثر استدامة للتنقل وإمكانية الوصول. من خلال الأبحاث الأصلية ودراسات الحالة في المناطق الحضرية الثلاث في أستراليا، يكشف الكتاب عن الحواجز المؤسسية الراسخة التي تمنع اعتماد خيارات النقل المستدام مثل النقل العام وركوب الدراجات والمشي. هذه الحواجز ليست تقنية فحسب، بل هي أيضًا متأصلة بعمق في السياسات والنظم التي تحكم تخطيط النقل. يجادل المؤلفون بأن الاعتماد على السيارات الخاصة أدى إلى تهميش وسائل النقل البديلة، مما يجعل من الصعب على الناس التحول إلى خيارات أكثر خضرة وبأسعار معقولة. أدى هذا التثبيت المؤسسي إلى انتشار الطرق السريعة ومواقف السيارات والبنية التحتية الأخرى التي تعطي الأولوية لاحتياجات سائقي السيارات على احتياجات المشاة وراكبي الدراجات ومستخدمي النقل العام.

可持續運輸的體制障礙在《可持續運輸的體制障礙》一書中，作者通過揭示運輸政策如何在體制上集中在以私人公路運輸為主導的道路上，從而對更可持續的流動性和可負擔性解決辦法造成不可逾越的障礙，違反了普遍接受的觀點。該書通過對澳大利亞三個大城市的原始研究和案例研究，揭示了根深蒂固的體制障礙，這些障礙阻礙了采用可持續的交通選擇，例如公共交通，騎自行車和步行。這些障礙不僅是技術障礙，而且深深植根於規範運輸規劃的政策和制度中。作者認為，對私家車的依賴導致替代運輸方式的邊緣化，使人們難以轉向更環保和負擔得起的選擇。這種體制調整導致高速公路，停車場和其他基礎設施的擴散，使駕車者的需求優先於行人，騎自行車的人和公共交通用戶的需求。