Art Power and Patronage in the Principality of Epirus: A Study of Technological Evolution and Personal Paradigm for Survival The Principality of Epirus, established in the western part of the Balkans after the fall of Constantinople in 1204, was a medieval Greek state that sought to maintain its Byzantine identity despite being in exile. The ruling Komnenos Doukas family claimed to be the legitimate successors to the Byzantine imperial throne, with the support of the high clergy and aristocracy within their domain. This book explores the nexus of art, patronage, and political ideology during this time period, using a comparative and interdisciplinary framework to examine a vast array of visual and textual sources, many of which have been understudied or previously unpublished. Through this analysis, the author uncovers how the Epirote elite mobilized art and material culture to address issues of succession and legitimacy, reclaim Constantinople, and mediate encounters and exchanges with the Latin West. In doing so, this study offers a new perspective on Byzantine political and cultural history in the aftermath of the Fourth Crusade.

Art Power and Patronage in the Principality of Epirus: A Study of Technological Evolution and Personal Paradigm for Survival Княжество Эпир, созданное в западной части Балкан после падения Константинополя в 1204 году, было средневековым греческим государством, которое стремилось сохранить свою византийскую идентичность, несмотря на то, что находилось в изгнании. Правящая семья Комнинов Дуки утверждала, что являются законными преемниками византийского императорского престола, при поддержке высшего духовенства и аристократии в их владениях. Эта книга исследует взаимосвязь искусства, покровительства и политической идеологии в течение этого периода времени, используя сравнительную и междисциплинарную структуру для изучения огромного количества визуальных и текстовых источников, многие из которых были недостаточно изучены или ранее не публиковались. Посредством этого анализа автор раскрывает, как элита Эпирота мобилизовала искусство и материальную культуру для решения вопросов преемственности и легитимности, возвращения Константинополя и посредничества в встречах и обменах с латинским Западом. При этом это исследование предлагает новый взгляд на византийскую политическую и культурную историю после Четвертого крестового похода.

Art Power and Patronage in the Principality of Epirus : A Study of Technological Evolution and Personal Paradigm for Survival La Principauté d'Epir, établie dans la partie occidentale des Balkans après la chute de Constantinople en 1204, était un État grec médiéval qui cherchait à préserver sa vie l'identité byzantine, bien qu'en exil. La famille au pouvoir des Comnins Duki prétendait être les successeurs légitimes du trône impérial byzantin, avec le soutien du clergé supérieur et de l'aristocratie dans leur domaine. Ce livre explore les relations entre l'art, le mécénat et l'idéologie politique au cours de cette période, en utilisant une structure comparative et interdisciplinaire pour étudier un grand nombre de sources visuelles et textuelles, dont beaucoup n'ont pas été étudiées ou publiées auparavant. Par cette analyse, l'auteur révèle comment l'élite d'Épirot a mobilisé l'art et la culture matérielle pour résoudre les questions de continuité et de légitimité, le retour de Constantinople et la médiation dans les réunions et les échanges avec l'Occident latin. Ceci étant dit, cette étude propose une nouvelle vision de l'histoire politique et culturelle byzantine après la quatrième croisade.

Arte Poder y Patronato en la Principalidad de Epiro: Un Estudio de Evolución Tecnológica y Paradigma Personal para Supervivientes Principado de Epiro, creado en la parte occidental de los Balcanes tras la caída de Constantinopla en 1204, fue un estado griego medieval que buscó mantener su identidad bizantina a pesar de estar en el exilio. La familia gobernante de los Komnin Duki afirmó ser sucesores legítimos del trono imperial bizantino, con el apoyo del clero supremo y la aristocracia en sus dominios. Este libro explora la relación entre el arte, el mecenazgo y la ideología política durante este período de tiempo, utilizando una estructura comparativa e interdisciplinaria para estudiar una enorme cantidad de fuentes visuales y textuales, muchas de las cuales han sido poco estudiadas o no han sido publicadas previamente. A través de este análisis, el autor revela cómo la élite epirota movilizó el arte y la cultura material para abordar cuestiones de continuidad y legitimidad, el regreso de Constantinopla y la mediación en encuentros e intercambios con el Occidente latino. Al mismo tiempo, este estudio ofrece una nueva visión de la historia política y cultural bizantina después de la Cuarta Cruzada.

Art Power and Patronage in the Princality of Epirus: A Study of Technological Evolution and Personal Paradigm for Surfal O Principado de Epir, criado no Oeste dos Balcãs após a queda de Constantinopla em 1204, foi um Estado grego medieval que procurou manter o Estado grego a sua identidade bizantina, apesar de estar exilado. A família governante dos Comnins de Duca afirmou que são os sucessores legítimos do trono imperial bizantino, apoiados pelo maior clero e aristocracia em seus domínios. Este livro explora a relação entre arte, patrocínio e ideologia política durante este período de tempo, usando uma estrutura comparativa e interdisciplinar para explorar uma grande quantidade de fontes visuais e textuais, muitas das quais não foram estudadas ou publicadas previamente. Através desta análise, o autor revela como a elite de Epirota mobilizou a arte e a cultura material para lidar com as questões de continuidade e legitimidade, o retorno de Constantinopla e a mediação de reuniões e trocas com o Ocidente Latino. No entanto, este estudo oferece uma nova visão da história política e cultural bizantina após a Quarta Cruzada.

Art Power and Patronage in the Principality of Epirus: A Study of Technological Evolution and Personal Paradigm for Survival Epir Principato, creato nella parte occidentale dei Balcani dopo la caduta di Costantinopoli nel 1204, era uno stato greco medievale che cercava di preservare il Principato dei Balcani la sua identità bizantina, nonostante fosse in esilio. La famiglia sovrana dei Comnini Duca sosteneva di essere i legittimi successori del trono imperiale bizantino, con il sostegno dell'alto clero e dell'aristocrazia nelle loro proprietà. Questo libro esamina la relazione tra arte, tutela e ideologia politica durante questo periodo di tempo, utilizzando una struttura comparativa e interdisciplinare per studiare una vasta quantità di fonti visive e testuali, molte delle quali non sono state studiate o non sono state pubblicate in precedenza. Attraverso questa analisi, l'autore rivela come l'elite Epirota abbia mobilitato l'arte e la cultura materiale per affrontare le questioni di continuità e legittimità, il ritorno di Costantinopoli e la mediazione di incontri e scambi con l'Occidente latino. Tuttavia, questo studio offre una nuova visione della storia politica e culturale bizantina dopo la quarta crociata.

Kunst Macht und Patronage im Epirus-Prinzip: Eine Studie der technologischen Evolution und des persönlichen Paradigmas für das Überleben Das Fürstentum Epirus, das nach dem Fall von Konstantinopel im Jahr 1204 im westlichen Teil des Balkans gegründet wurde, war ein mittelalterlicher griechischer Staat, der versuchte, seine byzantinische Identität trotz der Tatsache zu bewahren Das war im Exil. Die herrschende Familie Komnenos Duki behauptete, die legitimen Nachfolger des byzantinischen Kaiserthrons zu sein, unterstützt von der hohen Geistlichkeit und der Aristokratie in ihrem Besitz. Dieses Buch untersucht die Beziehung zwischen Kunst, Mäzenatentum und politischer Ideologie während dieses Zeitraums und verwendet einen vergleichenden und interdisziplinären Rahmen, um eine große Anzahl visueller und textueller Quellen zu untersuchen, von denen viele nicht ausreichend untersucht oder zuvor veröffentlicht wurden. Durch diese Analyse enthüllt der Autor, wie Epiroths Elite Kunst und materielle Kultur mobilisierte, um Fragen der Kontinuität und gitimität, der Rückkehr Konstantinopels und der Vermittlung von Begegnungen und Austausch mit dem lateinischen Westen zu lösen. Gleichzeitig bietet diese Studie einen neuen Blick auf die byzantinische politische und kulturelle Geschichte nach dem Vierten Kreuzzug.

Art Power and Patronage w Księstwie Epiru: Studium ewolucji technologicznej i paradygmatu osobistego dla przetrwania Księstwo Epiru, stworzone na zachodnich Bałkanach po upadku Konstantynopola w 1204 roku, było średniowiecznym państwem greckim, które starało się zachować jego bizantyjska tożsamość pomimo, że był na wygnaniu. Rządząca rodzina Komnenos Duki twierdziła, że jest prawowitym następcą bizantyjskiego tronu cesarskiego, przy wsparciu wyższego duchowieństwa i arystokracji w ich domenach. Książka ta bada relacje sztuki, patronatu i ideologii politycznej w tym okresie, wykorzystując strukturę porównawczą i interdyscyplinarną do zbadania szerokiego wachlarza źródeł wizualnych i tekstowych, z których wiele zostało zarozumianych lub wcześniej niepublikowanych. Dzięki tej analizie autor ujawnia, w jaki sposób elita Epirote zmobilizowała sztukę i kulturę materialną, aby zająć się kwestiami ciągłości i legitymacji, powrotem Konstantynopola oraz pośredniczyć w spotkaniach i wymianach z Zachodem Łacińskim. Dzięki temu badanie to daje nową perspektywę na temat bizantyjskiej historii politycznej i kulturalnej po IV krucjacie.

''

Epirus Prensliğinde Sanat Gücü ve Himayesi: Hayatta Kalmak İçin Teknolojik Evrim ve Kişisel Paradigma Çalışması 1204'te Konstantinopolis'in düşmesinden sonra batı Balkanlar'da yaratılan Epirus Prensliği, sürgünde olmasına rağmen Bizans kimliğini korumaya çalışan bir ortaçağ Yunan devletiydi. İktidardaki Komnenos Duki ailesi, kendi alanlarında yüksek din adamları ve aristokrasinin desteğiyle Bizans imparatorluk tahtının haklı halefleri olduğunu iddia etti. Bu kitap, bu süre zarfında sanat, himaye ve politik ideoloji arasındaki ilişkiyi araştırıyor ve birçoğu yetersiz çalışılmış veya daha önce yayınlanmamış olan çok çeşitli görsel ve metinsel kaynakları keşfetmek için karşılaştırmalı ve disiplinlerarası bir yapı kullanıyor. Bu analiz sayesinde yazar, Epirote seçkinlerinin süreklilik ve meşruiyet konularını, Konstantinopolis'in dönüşünü ele almak ve Latin Batı ile toplantılar ve alışverişler yapmak için sanat ve maddi kültürü nasıl harekete geçirdiğini ortaya koyuyor. Bunu yaparken, bu çalışma Dördüncü Haçlı Seferi'nden sonraki Bizans siyasi ve kültürel tarihine yeni bir bakış açısı sunuyor.

قوة الفن والمحسوبية في إمارة إبيروس: دراسة التطور التكنولوجي والنموذج الشخصي للبقاء كانت إمارة إبيروس، التي تم إنشاؤها في غرب البلقان بعد سقوط القسطنطينية في عام 1204، دولة يونانية من العصور الوسطى سعت إلى الحفاظ عليها كانت الهوية البيزنطية على الرغم من ذلك في المنفى. ادعت عائلة كومنينوس دوكي الحاكمة أنها الخلفاء الشرعيين للعرش الإمبراطوري البيزنطي، بدعم من رجال الدين والأرستقراطية العليا في مجالاتهم. يستكشف هذا الكتاب العلاقة بين الفن والمحسوبية والأيديولوجية السياسية خلال هذه الفترة الزمنية، باستخدام هيكل مقارن ومتعدد التخصصات لاستكشاف مجموعة واسعة من المصادر المرئية والنصية، والتي تم النظر في العديد منها أو لم يتم نشرها من قبل. من خلال هذا التحليل، يكشف المؤلف كيف حشدت النخبة Epirote الفن والثقافة المادية لمعالجة قضايا الاستمرارية والشرعية، وعودة القسطنطينية، والتوسط في الاجتماعات والتبادلات مع الغرب اللاتيني. وبذلك، تقدم هذه الدراسة منظورًا جديدًا للتاريخ السياسي والثقافي البيزنطي بعد الحملة الصليبية الرابعة.

Epirus原理中的藝術力量和修飾：伊庇魯斯公國於1204君士坦丁堡淪陷後在巴爾幹西部建立的伊庇魯斯公國技術進化和個人生存修養研究，是中世紀的希臘國家，盡管流亡，但仍試圖保留其拜占庭身份。統治Komnins Duki家族聲稱自己是拜占庭帝國王位的合法繼承人，並得到其領土內最高神職人員和貴族的支持。這本書探討了藝術、光顧和政治意識形態在這段時期的相互關系，利用比較和跨學科的結構探索了大量的視覺和文本來源，其中許多來源沒有得到充分研究或以前沒有出版。通過這種分析，作者揭示了Epirota精英如何動員藝術和物質文化來解決連續性和合法性問題，君士坦丁堡的回歸以及與拉丁西方的會議和交流的調解。同時，這項研究為第四次十字軍東征後的拜占庭政治和文化歷史提供了新的視角。