Languages of the Night: Minor Languages and the Literary Imagination in Twentieth-Century Ireland and Europe In the early decades of the twentieth century, a significant shift occurred in rural Europe, where traditional vernaculars like French patois, local Italian dialects, and the Irish language were abandoned in favor of major metropolitan languages such as French, Italian, and English. This sudden linguistic homogenization of the European countryside had a profound impact on the development of literary modernism, argues Barry McCrea in his book "Languages of the Night. " The decline of rural vernaculars led to powerful longings and projections for these languages, which were reshaped into private idioms of poetry. The book presents a major reevaluation of the sources and meanings of European literary modernism, drawing on a broad range of linguistic and cultural examples. It explores how the disappearing dialects of northern France seemed to offer an escape from time itself to Marcel Proust, while the idealization of Irish as a lost utopian language deeply affected the work of James Joyce. The revivalist idealization of Irish also influenced Sean O Riordain's work in Ireland and Pier Paolo Pasolini's in Italy.

Языки ночи: малые языки и литературное воображение в Ирландии и Европе двадцатого века В первые десятилетия двадцатого века значительный сдвиг произошел в сельской Европе, где традиционные вернакуляры, такие как французский патуа, местные итальянские диалекты и ирландский язык, были оставлены в пользу основных столичных языков, таких как французский, итальянский и английский. Эта внезапная языковая гомогенизация европейской деревни оказала глубокое влияние на развитие литературного модернизма, утверждает Барри МакКреа в своей книге "Языки ночи. "Упадок сельских вернакуляров привёл к мощным тоскам и проекциям на эти языки, которые были перекроены в частные идиомы поэзии. Книга представляет собой серьезную переоценку источников и значений европейского литературного модернизма, опираясь на широкий спектр языковых и культурных примеров. В ней исследуется, как исчезающие диалекты северной Франции, казалось, предлагали Марселю Прусту побег от самого времени, в то время как идеализация ирландского как утраченного утопического языка глубоко повлияла на творчество Джеймса Джойса. Возрожденческая идеализация ирландского также повлияла на работы Шона О Риордайна в Ирландии и Пьера Паоло Пазолини в Италии.

Langues de la nuit : petites langues et imagination littéraire en Irlande et en Europe du XXe siècle Dans les premières décennies du XXe siècle, un changement important s'est produit en Europe rurale, où les vernaculaires traditionnels tels que le patois français, les dialectes italiens locaux et l'irlandais ont été abandonnés en faveur des principales langues métropolitaines telles que le français, l'italien et l'anglais. Cette homogénéisation linguistique soudaine du village européen a eu un impact profond sur le développement du modernisme littéraire, affirme Barry McCrea dans son livre « Langues de la nuit ». " déclin des vernaculaires ruraux a conduit à des angoisses et des projections puissantes sur ces langues, qui ont été transformées en idiomes privés de la poésie. livre constitue une réévaluation majeure des sources et des significations du modernisme littéraire européen, en s'appuyant sur un large éventail d'exemples linguistiques et culturels. Il examine comment les dialectes en voie de disparition du nord de la France semblaient offrir à Marcel Proust une évasion de l'époque, tandis que l'idéalisation de l'irlandais comme langue utopique perdue a profondément influencé la créativité de James Joyce. L'idéalisation renaissante de l'Irlande a également influencé les travaux de Sean O Riordain en Irlande et de Pier Paolo Pasolini en Italie.

nguas de la noche: lenguas pequeñas e imaginación literaria en Irlanda y del siglo XX En las primeras décadas del siglo XX se produjo un cambio significativo en la rural, donde los vernaculares tradicionales como el francés patua, los dialectos italianos locales y el irlandés quedaron a favor de las principales lenguas capitales como el francés, el italiano y el inglés. Esta repentina homogeneización lingüística de la aldea europea tuvo un profundo impacto en el desarrollo del modernismo literario, afirma Barry McCreah en su libro " lenguas de la noche. "La decadencia de los vernaculares rurales ha dado lugar a poderosos anhelos y proyecciones sobre estos lenguajes que se han solapado en idiomas privados de la poesía. libro representa una importante reevaluación de las fuentes y significados del modernismo literario europeo, apoyándose en una amplia gama de ejemplos lingüísticos y culturales. Explora cómo los dialectos en peligro del norte de Francia parecían ofrecer a Marcel Proust un escape del propio tiempo, mientras que la idealización del irlandés como lengua utópica perdida influyó profundamente en la obra de James Joyce. La idealización renacentista del irlandés también influyó en las obras de Sean O Riordain en Irlanda y Pier Paolo Pasolini en Italia.

Línguas da noite: pequenas línguas e imaginação literária na Irlanda e na do século XX. Nas primeiras décadas do século XX, uma mudança significativa ocorreu na rural, onde as línguas tradicionais, como o francês patua, os dialetos italianos locais e o irlandês, foram deixados para favorecer as principais línguas metropolitanas, como o francês, o italiano e o inglês. Esta inesperada homogeneização linguística da aldeia europeia teve um impacto profundo no desenvolvimento do modernismo literário, afirma Barry McCrea em seu livro "Línguas da Noite. "A decadência dos Vernucauros Rurais levou a poderosas teses e projeções para estas línguas, que foram transformadas em idiomas privados da poesia. O livro é uma grande reavaliação das fontes e significados do modernismo literário europeu, baseado em uma ampla gama de exemplos linguísticos e culturais. Ele investiga como os dialetos em extinção do norte da França pareciam oferecer a Marcel Proust uma fuga do tempo, enquanto a idealização do irlandês como língua utópica perdida afetou profundamente a obra de James Joyce. A reavivação do irlandês também afetou o trabalho de Sean O Riordain na Irlanda e de Pier Paolo Pasolini na Itália.

Lingue della notte: piccole lingue e immaginazione letteraria in Irlanda e nell'del ventesimo secolo Nei primi decenni del ventesimo secolo un cambiamento significativo si è verificato in rurale, dove le lingue tradizionali, come il francese patua, i dialetti italiani locali e l'irlandese, sono state lasciate a favore delle principali lingue metropolitane come il francese, l'italiano e l'inglese. Questa improvvisa omogeneizzazione linguistica del villaggio europeo ha avuto un profondo impatto sullo sviluppo del modernismo letterario, sostiene Barry McCrea nel suo libro " lingue della notte. "Il declino dei vernaculari rurali ha portato a potenti angosce e proiezioni in queste lingue, che sono state trasformate in idioti privati della poesia. Il libro è una seria rivalutazione delle fonti e dei significati del modernismo letterario europeo, basandosi su una vasta gamma di esempi linguistici e culturali. Essa indaga come i dialetti in via di estinzione del nord della Francia sembrino aver offerto a Marcel Proust una fuga dal tempo, mentre l'idealizzazione dell'irlandese come lingua utopica perduta ha profondamente influenzato l'opera di James Joyce. La rinnovata idealizzazione dell'irlandese ha influenzato anche le opere di Sean O Riordain in Irlanda e Pier Paolo Pasolini in Italia.

Sprachen der Nacht: Kleine Sprachen und literarische Phantasie im Irland und des 20. Jahrhunderts In den ersten Jahrzehnten des 20. Jahrhunderts kam es im ländlichen zu einer erheblichen Verschiebung, wo traditionelle Vernakulare wie der französische Patois, lokale italienische Dialekte und die irische Sprache zugunsten der wichtigsten Hauptstadtsprachen wie Französisch, Italienisch und Englisch aufgegeben wurden. Diese plötzliche sprachliche Homogenisierung des europäischen Dorfes hatte einen tiefgreifenden Einfluss auf die Entwicklung der literarischen Moderne, argumentiert Barry McCrea in seinem Buch "Sprachen der Nacht. "Der Niedergang der ländlichen Vernakulate führte zu mächtigen Sehnsüchten und Projektionen in diese Sprachen, die zu privaten Idiomen der Poesie umgestaltet wurden. Das Buch stellt eine ernsthafte Neubewertung der Quellen und Bedeutungen der europäischen literarischen Moderne dar und stützt sich auf eine breite Palette von sprachlichen und kulturellen Beispielen. Es untersucht, wie die verschwindenden Dialekte Nordfrankreichs Marcel Proust eine Flucht aus der Zeit selbst zu bieten schienen, während die Idealisierung des Irischen als verlorene utopische Sprache das Werk von James Joyce zutiefst beeinflusste. Die wiederbelebende Idealisierung des Irischen beeinflusste auch die Arbeit von Sean Oh Riordine in Irland und Pier Paolo Pasolini in Italien.

Języki nocy: Małe języki i wyobraźnia literacka w XX-wiecznej Irlandii i Europie Na początku dekad XX wieku nastąpiła znaczna zmiana w Europie wiejskiej, gdzie tradycyjne wernakulary, takie jak patois francuski, lokalne dialekty włoskie i irlandzki zostały porzucone na rzecz dużych języki metropolitalne, takie jak francuski, włoski i angielski Ta nagła homogenizacja językowa wsi europejskiej miała ogromny wpływ na rozwój modernizmu literackiego - przekonuje Barry McCrea w książce "Languages of the Night. "Upadek wiejskich wernakularów doprowadził do potężnej tęsknoty i projekcji do tych języków, które zostały przerobione w prywatne idiomy poezji. Książka jest główną ponowną oceną źródeł i znaczeń europejskiego modernizmu literackiego, opierając się na szerokim zakresie przykładów językowych i kulturowych. Bada, jak znikające dialekty północnej Francji wydawały się oferować Marcelowi Proustowi ucieczkę od samego czasu, podczas gdy idealizacja irlandzkiego jako utopijnego języka głęboko wpłynęła na pracę Jamesa Joyce'a. Rewolucyjna idealizacja irlandzkiego wpłynęła również na pracę Seana Ó Riordáina w Irlandii i Pierre'a Paolo Pasoliniego we Włoszech.

שפות | של הלילה: שפות קטנות ודמיון ספרותי במאה העשרים אירלנד ואירופה בעשורים הראשונים של המאה העשרים, שינוי משמעותי התרחש באירופה הכפרית, שם ורנקולריים מסורתיים כמו פטואה צרפתית, ניבים איטלקיים מקומיים, ואירים ננטשו לטובת שפות מטרופוליניות גדולות כמו צרפתית, איטלקית ואנגלית. הומוגניזציה לשונית פתאומית זו של אזורי הכפר האירופאים השפיעה עמוקות על התפתחות המודרניזם הספרותי, טוען בארי מקריה בספרו ”שפות הלילה”. "שקיעת השפות הכפריות הובילה לגעגועים חזקים ותחזיות לשפות אלה, אשר שורטטו מחדש בניבים פרטיים של שירה. הספר מהווה הערכה מחודשת עיקרית של המקורות והמשמעויות של המודרניזם הספרותי האירופי, ומשרטט מגוון רחב של דוגמאות לשוניות ותרבותיות. היא בוחנת כיצד ניבי ההיעלמות של צפון צרפת הציעו למרסל פרוסט בריחה מהזמן עצמו, בעוד שהאידיאליזציה של האירית כשפה אוטופית אבודה השפיעה עמוקות על עבודתו של ג 'יימס ג'ויס. האידיאליזציה המחודשת של האירים השפיעה גם על עבודתם של שון או 'ריורדין באירלנד ופייר פאולו פאסוליני באיטליה.''

Gecenin Dilleri: Yirminci Yüzyıl İrlanda ve Avrupa'sında Küçük Diller ve Edebi Hayal Gücü Yirminci yüzyılın başlarında, Fransız patois, yerel İtalyan lehçeleri ve İrlandaca gibi geleneksel konuşma dillerinin Fransızca, İtalyanca ve İngilizce gibi büyük metropol diller lehine terk edildiği kırsal Avrupa'da önemli bir değişim meydana geldi. Avrupa kırsalının bu ani dilsel homojenleşmesi, edebi modernizmin gelişimi üzerinde derin bir etkiye sahipti, diyor Barry McCrea, "Gece Dilleri'adlı kitabında. Kırsal dillerin azalması, bu dillere yönelik güçlü özlemlere ve projeksiyonlara yol açtı ve bunlar özel şiir deyimlerine yeniden çizildi. Kitap, Avrupa edebi modernizminin kaynaklarının ve anlamlarının, çok çeşitli dilsel ve kültürel örneklerden yararlanılarak yeniden değerlendirilmesidir. Kuzey Fransa'nın kaybolan lehçelerinin Marcel Proust'a zamanın kendisinden nasıl bir kaçış sunduğunu araştırırken, İrlandaca'nın kayıp bir ütopik dil olarak idealleştirilmesi James Joyce'un çalışmalarını derinden etkiledi. İrlandaca'nın yeniden canlanması, İrlanda'da Sean Ó Riordáin'in ve İtalya'da Pierre Paolo Pasolini'nin çalışmalarını da etkiledi.

لغات الليل: اللغات الصغيرة والخيال الأدبي في أيرلندا وأوروبا القرن العشرين في العقود الأولى من القرن العشرين، حدث تحول كبير في ريف أوروبا، حيث تم التخلي عن العامية التقليدية مثل اللغة الفرنسية patois واللهجات الإيطالية المحلية والأيرلندية لصالح اللغات الحضرية الرئيسية مثل كالفرنسية والإيطالية والإنجليزية. هذا التجانس اللغوي المفاجئ للريف الأوروبي كان له تأثير عميق على تطور الحداثة الأدبية، كما يقول باري ماكريا في كتابه «لغات الليل». "أدى تراجع العامية الريفية إلى شوق قوي وإسقاطات في هذه اللغات، والتي أعيد رسمها إلى مصطلحات شعرية خاصة. الكتاب هو إعادة تقييم رئيسية لمصادر ومعاني الحداثة الأدبية الأوروبية، بالاعتماد على مجموعة واسعة من الأمثلة اللغوية والثقافية. يستكشف كيف يبدو أن اللهجات المختفية في شمال فرنسا توفر لمارسيل بروست الهروب من الزمن نفسه، في حين أن مثالية الأيرلندية كلغة طوباوية ضائعة أثرت بعمق على عمل جيمس جويس. أثرت المثالية الإيرلندية على عمل شون ريوردان في أيرلندا وبيير باولو باسوليني في إيطاليا.

夜晚的語言：二十世紀愛爾蘭和歐洲的小語言和文學想象力在二十世紀的前幾十中，歐洲農村地區發生了重大轉變，在那裏，傳統的語言學者，例如法語Patois，當地意大利方言和愛爾蘭語，被拋棄了主要的大都市語言，例如法語，意大利語和英語。巴裏·麥克雷（Barry McCrea）在其著作《夜晚的語言》中指出，歐洲村莊的這種突然的語言同質化對文學現代主義的發展產生了深遠的影響。"農村白話的衰落導致對這些語言的強烈渴望和投影，這些語言被重塑為詩歌的私人習語。這本書是對歐洲文學現代主義的淵源和含義的重大重新評估，借鑒了廣泛的語言和文化實例。它探討了法國北部瀕臨滅絕的方言如何為馬塞爾·普魯斯特（Marcel Proust）提供了逃避時間的機會，同時將愛爾蘭語理想化為一種失落的烏托邦語言，對詹姆斯喬伊斯（James Joyce）的工作產生了深遠的影響。愛爾蘭人的復興理想化也影響了愛爾蘭的Sean O Riordine和意大利的Pierre Paolo Pasolini的作品。