891 Days in the Infantry As I sit here, pen in hand, ready to recount my experiences during the Great Patriotic War, I am filled with a sense of pride and reverence for the men who fought alongside me. The bloodiest war in human history, it was a time of unspeakable horror, yet also one of unparalleled bravery and sacrifice. As a frontline soldier, I witnessed firsthand the atrocities of war, the loss of innocent lives, and the resilience of the human spirit. My name is Lev Samsonovich Antseliovich, and I am proud to say that I was part of the liberation of Russia, Ukraine, Moldova, Romania, Bulgaria, Hungary, and Austria. My 891 days on the frontlines were a testament to the strength and determination of my fellow soldiers, who fought not just for their country, but for their very survival. We were young, scared, and determined to make it through each day, each moment, with our sanity and humanity intact. We found ways to cope with the constant bombardment, the endless marches, and the never-ending fear that gripped us all. We laughed, we cried, we dreamed, and we remembered our loved ones back home. We were not just soldiers; we were brothers, united in our quest for victory and our desire to return home alive.

891 дней в пехоте Пока я сижу здесь, держа перо в руках, готовый рассказать о своем опыте во время Великой Отечественной войны, я наполнен чувством гордости и почтения к людям, которые сражались рядом со мной. Самая кровавая война в истории человечества, это было время невыразимого ужаса, но также и беспримерной храбрости и жертвенности. Как фронтовик, я воочию наблюдал зверства войны, потерю невинных жизней, стойкость человеческого духа. Меня зовут Лев Самсонович Анцелиович, и я с гордостью говорю, что был частью освобождения России, Украины, Молдавии, Румынии, Болгарии, Венгрии, Австрии. Мои 891 день на передовой стали свидетельством силы и решимости моих однополчан, сражавшихся не просто за свою страну, а за само их выживание. Мы были молоды, напуганы и полны решимости пережить каждый день, каждый момент, с нашим здравомыслием и человечностью в целости и сохранности. Мы нашли способы справиться с постоянными бомбардировками, бесконечными маршами и нескончаемым страхом, который охватил всех нас. Мы смеялись, мы плакали, мы мечтали, и мы вспоминали своих близких еще дома. Мы были не просто солдатами; мы были братьями, едиными в стремлении к победе и желании вернуться домой живыми.

891 jours dans l'infanterie Pendant que je suis assis ici, tenant une plume dans mes mains, prêt à parler de mon expérience pendant la Grande Guerre patriotique, je suis rempli d'un sentiment de fierté et d'estime envers les gens qui ont combattu à mes côtés. La guerre la plus sanglante de l'histoire de l'humanité, c'était une époque d'horreur indicible, mais aussi de courage et de sacrifice sans précédent. En tant qu'homme de front, j'ai vu les atrocités de la guerre, la perte de vies innocentes, la résilience de l'esprit humain. Je m'appelle Léon Samsonovich Ankeliovich, et je suis fier de dire que j'ai fait partie de la libération de la Russie, de l'Ukraine, de la Moldavie, de la Roumanie, de la Bulgarie, de la Hongrie, de l'Autriche. Mes 891 jours sur la ligne de front ont témoigné de la force et de la détermination de mes camarades, qui se sont battus non seulement pour leur pays, mais pour leur survie même. Nous étions jeunes, effrayés et déterminés à vivre chaque jour, chaque instant, avec notre santé mentale et notre humanité en toute sécurité. Nous avons trouvé des moyens de faire face aux bombardements constants, aux marches sans fin et à la peur sans fin qui nous envahit tous. On riait, on pleurait, on rêvait, et on se souvenait de ses proches à la maison. Nous n'étions pas seulement des soldats ; nous étions frères, unis dans notre quête de la victoire et dans notre désir de rentrer chez nous vivants.

891 días en la infantería Mientras me siento aquí, sosteniendo una pluma en mis manos, dispuesto a contar mi experiencia durante la Gran Guerra Patria, estoy lleno de un sentimiento de orgullo y reverencia por la gente que luchó a mi lado. La guerra más sangrienta de la historia de la humanidad, fue una época de horror indecible, pero también de valentía y sacrificio sin igual. Como líder, observé de primera mano las atrocidades de la guerra, la pérdida de vidas inocentes, la resistencia del espíritu humano. Mi nombre es v Samsonovich Anzeljovic y me enorgullece decir que formé parte de la liberación de Rusia, Ucrania, Moldavia, Rumanía, Bulgaria, Hungría, Austria. Mis 891 días en primera línea fueron un testimonio de la fuerza y determinación de mis compañeros que lucharon no solo por su país, sino por su propia supervivencia. Éramos jóvenes, asustados y decididos a sobrevivir cada día, cada momento, con nuestra cordura y humanidad sana y salva. Hemos encontrado maneras de hacer frente a los constantes bombardeos, las interminables marchas y el miedo interminable que nos ha envuelto a todos. Nos reíamos, llorábamos, soñábamos, y recordábamos a nuestros seres queridos todavía en casa. No éramos sólo soldados; éramos hermanos unidos en la búsqueda de la victoria y en el deseo de volver a casa con vida.

891 dias na infantaria Enquanto estou aqui sentado, com uma pena nas mãos, pronto para contar a minha experiência durante a Grande Guerra Pátria, estou cheio de orgulho e honra pelas pessoas que lutaram ao meu lado. A guerra mais sangrenta da história da humanidade, foi uma época de horror indescritível, mas também de coragem e sacrifício sem risco. Como frente, observei as atrocidades da guerra, a perda de vidas inocentes, a resistência do espírito humano. Chamo-me on Samonovic Anceliovich, e estou orgulhoso de dizer que fiz parte da libertação da Rússia, Ucrânia, Moldávia, Romênia, Bulgária, Hungria, Áustria. Os meus 891 dias na linha da frente foram uma prova da força e determinação dos meus homens do mesmo sexo, que lutaram não apenas pelo seu país, mas pela própria sobrevivência deles. Éramos jovens, assustados e determinados a sobreviver todos os dias, todos os momentos, com a nossa sanidade e humanidade intacta. Descobrimos maneiras de lidar com os bombardeios contínuos, as marchas sem fim e o medo que nos atingiu a todos. Rimos, chorámos, sonhamos, e lembrámos dos nossos entes queridos em casa. Não éramos apenas soldados; éramos irmãos unidos na busca da vitória e do desejo de voltar para casa vivos.

891 giorni nella fanteria Mentre sono seduto qui, con la penna in mano, pronto a raccontare la mia esperienza durante la Grande Guerra Paterna, sono pieno di orgoglio e di rispetto per le persone che hanno combattuto al mio fianco. La guerra più sanguinosa della storia dell'umanità, fu un periodo di terrore inesauribile, ma anche di coraggio e sacrificio senza mezzi termini. Come frontista, ho osservato le atrocità della guerra, la perdita di vite innocenti, la resistenza dello spirito umano. Mi chiamo on Samonovic Anceliovic, e sono orgoglioso di dire che ho fatto parte della liberazione di Russia, Ucraina, Moldavia, Romania, Bulgaria, Ungheria, Austria. I miei 891 giorni in prima linea sono stati una testimonianza della forza e della determinazione dei miei omosessuali, che hanno combattuto non solo per il loro paese, ma per la loro sopravvivenza stessa. Eravamo giovani, spaventati e determinati a sopravvivere ogni giorno, ogni momento, con la nostra sanità mentale e la nostra umanità intatta. Abbiamo trovato il modo di affrontare i continui bombardamenti, le infinite marce e la paura incessante che ha colpito tutti noi. Ridevamo, piangevamo, sognavamo, e ricordavamo i nostri cari a casa. Non eravamo solo soldati; eravamo fratelli uniti nella ricerca della vittoria e nel desiderio di tornare a casa vivi.

891 Tage in der Infanterie Während ich hier sitze, eine Feder in der Hand halte und bereit bin, über meine Erfahrungen während des Großen Vaterländischen Krieges zu sprechen, bin ich erfüllt von einem Gefühl des Stolzes und der Ehrfurcht vor den Menschen, die an meiner Seite gekämpft haben. Der blutigste Krieg der Menschheitsgeschichte, es war eine Zeit unsäglichen Grauens, aber auch beispielloser Tapferkeit und Opferbereitschaft. Als Frontsoldat habe ich die Gräueltaten des Krieges, den Verlust unschuldiger ben und die Standhaftigkeit des menschlichen Geistes aus erster Hand beobachtet. Mein Name ist v Samsonovich Anzeliovich und ich bin stolz darauf, dass ich Teil der Befreiung Russlands, der Ukraine, Moldawiens, Rumäniens, Bulgariens, Ungarns und Österreichs war. Meine 891 Tage an der Front waren ein Beweis für die Stärke und Entschlossenheit meiner Kameraden, die nicht nur für ihr Land, sondern für ihr Überleben kämpften. Wir waren jung, verängstigt und entschlossen, jeden Tag, jeden Moment zu überleben, mit unserem gesunden Menschenverstand und unserer Menschlichkeit. Wir haben Wege gefunden, mit den ständigen Bombardierungen, den endlosen Märschen und der endlosen Angst umzugehen, die uns alle erfasst hat. Wir lachten, wir weinten, wir träumten, und wir erinnerten uns an unsere Lieben zu Hause. Wir waren nicht nur Soldaten; Wir waren Brüder, vereint im Streben nach eg und dem Wunsch, lebendig nach Hause zu kommen.

891 dni w piechocie edząc tutaj, trzymając długopis w rękach, gotowy mówić o moim doświadczeniu podczas Wielkiej Wojny Patriotycznej, jestem pełen poczucia dumy i szacunku dla ludzi, którzy walczyli obok mnie. Najkrwawsza wojna w historii ludzkości, to był czas niewypowiedzianego horroru, ale także niezrównana odwaga i poświęcenie. Jako żołnierz frontu, byłem świadkiem na własne oczy okrucieństw wojny, utraty niewinnych ludzi, odporności ludzkiego ducha. Nazywam się w Samsonowicz Antseliowicz i jestem dumny, że byłem częścią wyzwolenia Rosji, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Węgier, Austrii. Moje 891 dni na pierwszej linii były testamentem siły i determinacji moich żołnierzy, którzy walczyli nie tylko o swój kraj, ale o ich przetrwanie. Byliśmy młodzi, przerażeni i zdeterminowani, aby przetrwać każdy dzień, każdą chwilę, z naszym zdrowym rozsądkiem i ludzkością. Znaleźliśmy sposoby radzenia sobie z ciągłym bombardowaniem, niekończącymi się marszami i niekończącym się strachem, który nas wszystkich poruszył. Śmialiśmy się, płakaliśmy, śniliśmy i pamiętaliśmy naszych bliskich w domu. Nie byliśmy tylko żołnierzami. byliśmy braćmi zjednoczonymi w dążeniu do zwycięstwa i chęci powrotu do domu żywych.

''

891 gün piyade Burada otururken, elimde bir kalem tutarken, Büyük Vatanseverlik Savaşı sırasındaki deneyimlerim hakkında konuşmaya hazırken, yanımda savaşan insanlar için gurur ve saygı duygusuyla doluyum. İnsanlık tarihinin en kanlı savaşı, tarifsiz bir dehşet, aynı zamanda eşsiz bir cesaret ve fedakarlık zamanıydı. Bir cephe askeri olarak, savaşın acımasızlıklarına, masum hayatların kaybına, insan ruhunun direncine ilk elden tanık oldum. Benim adım v Samsonovich Antseliovich ve Rusya, Ukrayna, Moldova, Romanya, Bulgaristan, Macaristan, Avusturya'nın kurtuluşunun bir parçası olduğumu söylemekten gurur duyuyorum. Cephedeki 891 günüm, sadece ülkeleri için değil, hayatta kalmaları için savaşan asker arkadaşlarımın gücünün ve kararlılığının bir kanıtıydı. Gençtik, korkmuştuk ve her günü, her anı aklımız ve insanlığımız bozulmadan atlatmaya kararlıydık. Sürekli bombardıman, bitmeyen yürüyüşler ve hepimizi sarıp sarmalayan hiç bitmeyen korkuyla başa çıkmanın yollarını bulduk. Güldük, ağladık, hayal kurduk ve sevdiklerimizi evde hatırladık. Biz sadece asker değildik; Zafer peşinde ve eve canlı dönme arzusunda birleşen kardeşlerdik.

891 يومًا في المشاة بينما أجلس هنا، ممسكًا بقلم بين يدي، ومستعدًا للحديث عن تجربتي خلال الحرب الوطنية العظمى، أشعر بالفخر والاحترام للأشخاص الذين قاتلوا بجواري. كانت الحرب الأكثر دموية في تاريخ البشرية، وقت رعب لا يوصف، ولكن أيضًا شجاعة وتضحية لا مثيل لها. بصفتي جنديًا في الخطوط الأمامية، شاهدت بشكل مباشر فظائع الحرب، وفقدان الأرواح البريئة، ومرونة الروح الإنسانية. اسمي ليف سامسونوفيتش أنتسيليوفيتش، وأنا فخور بالقول إنني كنت جزءًا من تحرير روسيا وأوكرانيا ومولدوفا ورومانيا وبلغاريا والمجر والنمسا. كانت أيامي الـ 891 على خط المواجهة شهادة على قوة وتصميم زملائي الجنود الذين قاتلوا ليس فقط من أجل بلدهم، ولكن من أجل بقائهم على قيد الحياة. كنا صغارًا وخائفين ومصممين على المرور كل يوم وكل لحظة مع سلامة عقلنا وإنسانيتنا. وجدنا طرقًا للتعامل مع القصف المستمر والمسيرات التي لا نهاية لها والخوف الذي لا ينتهي الذي سيطر علينا جميعًا. ضحكنا وبكينا وحلمنا وتذكرنا أحبائنا في المنزل. لم نكن مجرد جنود ؛ كنا إخوة متحدين في السعي لتحقيق النصر والرغبة في العودة إلى الوطن أحياء.