
BOOKS - The Revolutionary Roots of Modern Yiddish, 1903-1917 (Judaic Traditions in Li...

The Revolutionary Roots of Modern Yiddish, 1903-1917 (Judaic Traditions in Literature, Music, and Art)
Author: Barry Trachtenberg
Year: November 30, 2008
Format: PDF
File size: PDF 2.0 MB
Language: English

Year: November 30, 2008
Format: PDF
File size: PDF 2.0 MB
Language: English

The Revolutionary Roots of Modern Yiddish: 1903-1917 Judaic Traditions in Literature, Music, and Art In the early twentieth century, Yiddish was widely regarded as a corrupt form of German that Jews needed to abandon if they wanted to engage in serious intellectual, cultural, or political work. However, by 1917, it had become the dominant language of the Russian Jewish press, a medium for modern literary criticism, and the foundation of an ideology of Jewish liberation. Challenging many longstanding historical conceptions about the founding of modern Yiddish, The Revolutionary Roots of Yiddish Scholarship, 1903-1917, investigates the origins of contemporary Yiddish scholarship. Following the model set by other nationalist movements developing in the Russian Empire, such as literary critic Shmuel Niger, Marxist Zionist leader Ber Borochov, and linguist Nokhem Shtif dedicated themselves to creating a new branch of Jewish scholarship dedicated to their native language.
Революционные корни современного идиша: еврейские традиции в литературе, музыке и искусстве 1903-1917 гг. В начале двадцатого века идиш широко считался коррумпированной формой немецкого языка, от которой евреям нужно было отказаться, если они хотели заниматься серьезной интеллектуальной, культурной или политической работой. Однако к 1917 году он стал доминирующим языком российской еврейской прессы, средой для современной литературной критики и фундаментом идеологии еврейского освобождения. Бросая вызов многим давним историческим представлениям об основании современного идиша, «Революционные корни идишской стипендии, 1903 - 1917» исследует истоки современной идишской стипендии. Следуя модели, заданной другими националистическими движениями, развивающимися в Российской империи, такими как литературный критик Шмуэль Нигер, марксистский сионистский лидер Бер Борохов и лингвист Нохем Штиф посвятили себя созданию новой ветви еврейской учёности, посвящённой родному языку.
s racines révolutionnaires du yiddish moderne : traditions juives dans la littérature, la musique et l'art 1903-1917 Au début du XXe siècle, le yiddish était largement considéré comme une forme corrompue de la langue allemande que les Juifs devaient abandonner s'ils voulaient s'engager dans un travail intellectuel, culturel ou politique sérieux. Cependant, en 1917, il est devenu la langue dominante de la presse juive russe, un environnement pour la critique littéraire moderne et le fondement de l'idéologie de la libération juive. Défiant de nombreuses idées historiques de longue date sur la fondation du yiddish moderne, « s racines révolutionnaires de la bourse yiddish, 1903-1917 » explore les origines de la bourse yiddish moderne. Suivant le modèle défini par d'autres mouvements nationalistes évoluant dans l'Empire russe, comme le critique littéraire Shmuel Niger, le leader sioniste marxiste Ber Borochov et le linguiste Nohem Stief se sont engagés à créer une nouvelle branche de l'étude juive dédiée à la langue maternelle.
Raíces revolucionarias del yiddish moderno: tradiciones judías en la literatura, la música y el arte 1903-1917. A principios del siglo XX, el yiddish era ampliamente considerado una forma corrupta de la lengua alemana, que los judíos necesitaban abandonar si querían hacer un trabajo intelectual, cultural o político serio. n embargo, para 1917 se había convertido en la lengua dominante de la prensa judía rusa, un entorno para la crítica literaria moderna y la base de la ideología de la liberación judía. Desafiando muchas viejas ideas históricas sobre la fundación del yiddish moderno, «Raíces revolucionarias de la erudición idish, 1903-1917» explora los orígenes de la erudición idish moderna. guiendo el modelo establecido por otros movimientos nacionalistas que se desarrollan en el Imperio ruso, como el crítico literario Shmuel Níger, el líder marxista sionista Ber Borochov y el lingüista Nohem Stief se dedicaron a crear una nueva rama de la erudición judía dedicada a la lengua materna.
Die revolutionären Wurzeln des modernen Jiddischen: Jüdische Traditionen in Literatur, Musik und Kunst 1903-1917 Zu Beginn des 20. Jahrhunderts galt Jiddisch weithin als korrupte Form der deutschen Sprache, die Juden aufgeben mussten, wenn sie ernsthafte intellektuelle, kulturelle oder politische Arbeit leisten wollten. Bis 1917 war es jedoch die dominierende Sprache der russischen jüdischen Presse, das Medium der modernen Literaturkritik und das Fundament der Ideologie der jüdischen Befreiung. Die Revolutionären Wurzeln des Jiddischen Stipendiums, 1903-1917, trotzt vielen langjährigen historischen Vorstellungen über die Gründung des modernen Jiddischen und erforscht die Ursprünge des modernen Jiddischen Stipendiums. Nach dem Muster anderer nationalistischer Bewegungen, die sich im russischen Reich entwickelten, wie dem Literaturkritiker Shmuel Niger, dem marxistischen zionistischen Führer Ber Borochow und dem Sprachwissenschaftler Nohem Stief, widmete man sich der Schaffung eines neuen Zweigs jüdischer Gelehrsamkeit, der der Muttersprache gewidmet war.
''
Modern Yidiş'in Devrimci Kökleri: Edebiyat, Müzik ve Sanatta Yahudi Gelenekleri 1903-1917 Yirminci yüzyılın başlarında, Yidiş, Yahudilerin ciddi entelektüel, kültürel veya politik çalışmalara katılmak istiyorlarsa terk etmeleri gereken yozlaşmış bir Alman biçimi olarak kabul edildi. Bununla birlikte, 1917'de Rus Yahudi basınının baskın dili, modern edebi eleştiri için bir araç ve Yahudi kurtuluş ideolojisinin temeli haline geldi. Modern Yidiş'in kuruluşuyla ilgili uzun süredir devam eden birçok tarihsel fikre meydan okuyan "Yidiş Bursunun Devrimci Kökleri, 1903-1917", modern Yidiş bursunun kökenlerini araştırıyor. Edebiyat eleştirmeni Shmuel Niger gibi Rus İmparatorluğu'nda gelişen diğer milliyetçi hareketler tarafından belirlenen modeli takiben, Marksist yonist lider Ber Borokhov ve dilbilimci Nohem Stif, kendilerini ana dillerine adanmış yeni bir Yahudi bursu dalı yaratmaya adadılar.
الجذور الثورية لليديشية الحديثة: التقاليد اليهودية في الأدب والموسيقى والفن 1903-1917 في أوائل القرن العشرين، كانت اليديشية تعتبر على نطاق واسع شكلاً فاسدًا من أشكال اللغة الألمانية التي يحتاج اليهود إلى التخلي عنها إذا أرادوا الانخراط في عمل فكري أو ثقافي أو سياسي جاد. ومع ذلك، بحلول عام 1917، أصبحت اللغة المهيمنة للصحافة اليهودية الروسية، ووسيلة للنقد الأدبي الحديث، وأساس أيديولوجية التحرير اليهودية. يتحدى العديد من الأفكار التاريخية القديمة حول تأسيس اليديشية الحديثة، «الجذور الثورية للمنحة اليديشية، 1903-1917» يستكشف أصول المنحة اليديشية الحديثة. باتباع النموذج الذي وضعته الحركات القومية الأخرى التي تطورت في الإمبراطورية الروسية، مثل الناقد الأدبي شموئيل نيجر، كرس الزعيم الصهيوني الماركسي بير بوروخوف واللغوي نوهيم ستيف أنفسهم لإنشاء فرع جديد من المنح اليهودية المخصصة للغتهم الأم.
