The author argues that the traditional approaches to teaching and learning dance are not sufficient in today's rapidly changing world and that a new, creative approach is needed to keep up with the pace of technological advancements. The book begins by exploring the interweaving of dance, dance teaching, epistemologies, and choreography, highlighting the importance of creativity in the learning process. The author emphasizes the need to challenge typical conceptions of best practice in dance education and instead, focus on centering choreography in dance learning, with a particular focus on digital platforms. This approach prioritizes the artist-teacher nexus, recognizing the value of both artistic expression and pedagogical methods in the pursuit of excellence in dance performance and teaching. The book is divided into several chapters, each delving deeper into the concept of choreographic practice in online pedagogy.

Автор утверждает, что традиционных подходов к обучению и обучению танцам недостаточно в современном быстро меняющемся мире и что необходим новый, творческий подход, чтобы идти в ногу с темпами технологического прогресса. Книга начинается с изучения переплетения танца, обучения танцам, эпистемологий и хореографии, подчеркивая важность творчества в процессе обучения. Автор подчеркивает необходимость бросить вызов типичным концепциям наилучшей практики в танцевальном образовании и вместо этого сосредоточиться на центрировании хореографии в обучении танцам, уделяя особое внимание цифровым платформам. Этот подход отдает приоритет связке художник-учитель, признавая ценность как художественного выражения, так и педагогических методов в стремлении к совершенству в танцевальном исполнении и обучении. Книга разделена на несколько глав, каждая из которых глубже вникает в концепцию хореографической практики в онлайн-педагогике.

L'auteur affirme que les approches traditionnelles de l'apprentissage et de l'apprentissage de la danse ne sont pas suffisantes dans le monde en mutation rapide d'aujourd'hui et qu'une nouvelle approche créative est nécessaire pour suivre le rythme du progrès technologique. livre commence par une étude de l'entrelacement de la danse, de l'apprentissage de la danse, de l'épistémologie et de la chorégraphie, soulignant l'importance de la créativité dans le processus d'apprentissage. L'auteur souligne la nécessité de remettre en question les concepts typiques des meilleures pratiques en matière d'éducation à la danse et de se concentrer plutôt sur le centrage de la chorégraphie dans l'enseignement de la danse, en mettant l'accent sur les plateformes numériques. Cette approche donne la priorité au lien artiste-enseignant, reconnaissant la valeur de l'expression artistique et des méthodes pédagogiques dans la recherche de l'excellence dans la performance et l'apprentissage de la danse. livre est divisé en plusieurs chapitres, chacun d'entre eux est plus profond dans le concept de la pratique chorégraphique dans la pédagogie en ligne.

autor sostiene que los enfoques tradicionales de la enseñanza y el aprendizaje de la danza no son suficientes en un mundo que cambia rápidamente y que se necesita un nuevo enfoque creativo para mantenerse al ritmo del progreso tecnológico. libro comienza estudiando el entrelazamiento de la danza, el aprendizaje de la danza, las epistemologías y la coreografía, destacando la importancia de la creatividad en el proceso de aprendizaje. autor subraya la necesidad de desafiar los conceptos típicos de las mejores prácticas en la educación para la danza y, en cambio, centrarse en centrar la coreografía en el aprendizaje de la danza, prestando especial atención a las plataformas digitales. Este enfoque prioriza la conjunción artista-docente, reconociendo el valor tanto de la expresión artística como de los métodos pedagógicos en la búsqueda de la excelencia en la ejecución y el aprendizaje de la danza. libro se divide en varios capítulos, cada uno de los cuales profundiza en el concepto de práctica coreográfica en pedagogía online.

L'autore sostiene che gli approcci tradizionali per l'apprendimento e l'apprendimento della danza non sono sufficienti in un mondo in continua evoluzione e che è necessario un nuovo approccio creativo per mantenere il passo con il progresso tecnologico. Il libro inizia studiando l'intreccio della danza, l'apprendimento della danza, l'epistemologia e la coreografia, sottolineando l'importanza della creatività nel processo di apprendimento. L'autore sottolinea la necessità di sfidare i tipici concetti di best practice nell'educazione alla danza e di concentrarsi invece sul centrare la coreografia nell'apprendimento della danza, con particolare attenzione alle piattaforme digitali. Questo approccio dà priorità al legame artista-insegnante, riconoscendo il valore sia dell'espressione artistica che dei metodi pedagogici nella ricerca della perfezione nella danza e nell'apprendimento. Il libro è suddiviso in diversi capitoli, ognuno dei quali è più approfondito nel concetto di pratica coreografica nella didattica online.

Der Autor argumentiert, dass traditionelle Ansätze zum hren und rnen des Tanzes in der heutigen schnelllebigen Welt nicht ausreichen und dass ein neuer, kreativer Ansatz erforderlich ist, um mit dem Tempo des technologischen Fortschritts Schritt zu halten. Das Buch beginnt mit dem Studium der Verflechtung von Tanz, Tanzunterricht, Erkenntnistheorie und Choreographie und betont die Bedeutung von Kreativität im rnprozess. Der Autor betont die Notwendigkeit, typische Best-Practice-Konzepte in der Tanzpädagogik herauszufordern und sich stattdessen auf die Zentrierung der Choreografie im Tanzunterricht zu konzentrieren, wobei der Schwerpunkt auf digitalen Plattformen liegt. Dieser Ansatz priorisiert die Künstler-hrer-Verbindung und erkennt den Wert sowohl des künstlerischen Ausdrucks als auch der pädagogischen Methoden im Streben nach Exzellenz in Tanzperformance und rnen an. Das Buch ist in mehrere Kapitel unterteilt, die jeweils tiefer in das Konzept der choreografischen Praxis in der Online-Pädagogik eintauchen.

Autor twierdzi, że tradycyjne podejścia do nauczania i uczenia się tańca są niewystarczające w dzisiejszym szybko zmieniającym się świecie i że potrzebne jest nowe, kreatywne podejście, aby nadążyć za tempem postępu technologicznego. Książka rozpoczyna się od odkrywania interweavingu tanecznego, uczenia się tańca, epistemologii i choreografii, podkreślając znaczenie kreatywności w procesie uczenia się. Autor podkreśla potrzebę zakwestionowania typowych koncepcji najlepszych praktyk w edukacji tanecznej i skupienia się na skupieniu choreografii w nauczaniu tańca, koncentrując się na platformach cyfrowych. To podejście priorytetowo traktuje artystę-nauczyciela nexusa, uznając wartość zarówno ekspresji artystycznej, jak i metod pedagogicznych w dążeniu do doskonałości w wykonywaniu tańca i nauczaniu. Książka podzielona jest na kilka rozdziałów, z których każdy zagłębia się w koncepcję praktyki choreograficznej w pedagogice internetowej.

''

Yazar, günümüzün hızla değişen dünyasında dans öğretme ve öğrenme konusundaki geleneksel yaklaşımların yeterli olmadığını ve teknolojik ilerlemenin hızına ayak uydurmak için yeni, yaratıcı bir yaklaşımın gerekli olduğunu savunuyor. Kitap, dans örme, dans öğrenme, epistemolojiler ve koreografiyi keşfederek, öğrenme sürecinde yaratıcılığın önemini vurgulayarak başlıyor. Yazar, dans eğitiminde tipik en iyi uygulama kavramlarına meydan okuma ihtiyacını vurgulamakta ve bunun yerine dijital platformlara odaklanarak dans eğitiminde koreografiye odaklanmaya odaklanmaktadır. Bu yaklaşım, sanatçı-öğretmen ilişkisine öncelik vererek, hem sanatsal ifadenin hem de pedagojik yöntemlerin dans performansı ve öğretiminde mükemmelliği sürdürmedeki değerini kabul eder. Kitap, her biri çevrimiçi pedagojide koreografik uygulama kavramını derinlemesine inceleyen birkaç bölüme ayrılmıştır.

يجادل المؤلف بأن النهج التقليدية للتعليم وتعلم الرقص ليست كافية في عالم اليوم سريع التغير وأن هناك حاجة إلى نهج إبداعي جديد لمواكبة وتيرة التقدم التكنولوجي. يبدأ الكتاب باستكشاف تشابك الرقص وتعلم الرقص والمعارف وتصميم الرقصات، مع التأكيد على أهمية الإبداع في عملية التعلم. يؤكد المؤلف على الحاجة إلى تحدي المفاهيم النموذجية لأفضل الممارسات في تعليم الرقص والتركيز بدلاً من ذلك على تركيز تصميم الرقصات في تعليم الرقص، مع التركيز على المنصات الرقمية. يعطي هذا النهج الأولوية للعلاقة بين الفنان والمعلم، مع الاعتراف بقيمة كل من التعبير الفني والطرق التربوية في السعي لتحقيق التميز في أداء الرقص والتعليم. ينقسم الكتاب إلى عدة فصول، يتعمق كل منها في مفهوم ممارسة الرقصات في علم التربية عبر الإنترنت.