This is how Bataille's texts were interpreted by the French philosopher and critic Alain Bourdeau His fundamental idea is that Bataille's work is a reflection of the need to study and understand the process of technology evolution, the need and possibility of developing a personal paradigm for perceiving the technological process of developing modern knowledge as the basis for the survival of humanity and the survival of the unification of people in a warring state. The book "Ненависть к поэзии" (Hatred of Poetry) by Georges Bataille is a thought-provoking work that delves into the nature of technology, modern knowledge, and the human condition. Set against the backdrop of the tumultuous early 20th century, the novel explores the tension between the desire for transcendence and the pull of technology, highlighting the need for a personal paradigm to comprehend the evolving landscape of modernity. The protagonist, Pierre Klossowski, grapples with these themes as he navigates a world torn apart by war and social upheaval. At its core, the book is an intense meditation on the role of poetry in shaping our understanding of the world and ourselves. Bataille argues that poetry, as an art form, has become stagnant and no longer serves as a means of transcendence, but rather as a tool for reinforcing the status quo. In response, he advocates for a new approach to poetry, one that embraces the technological process of developing modern knowledge and recognizes the interconnectedness of all things. This shift in perspective requires a willingness to confront the darker aspects of human nature and the chaos of modern life. Through Klossowski's journey, Bataille challenges readers to reconsider their relationship with technology and the way they perceive the world around them. He posits that technology, far from being a cold and distant force, is an integral part of our existence and can be harnessed to foster unity and understanding among people. By embracing technology as a means of transcendence, we can move beyond the limitations of traditional poetry and tap into a deeper sense of meaning and purpose. One of the central themes of the book is the need for a personal paradigm to make sense of the rapidly changing world.

Так интерпретировал тексты Батая французский философ и критик Ален Бурдо Его фундаментальная идея заключается в том, что работа Батая является отражением необходимости изучения и понимания процесса эволюции технологий, необходимость и возможность выработки личностной парадигмы восприятия технологического процесса развития современного знания как основы выживания человечества и выживания объединения людей в воюющем государстве. Книга Жоржа Батая «Ненависть к поэзии» (Ненависть к поэзии) - это заставляющая задуматься работа, которая углубляется в природу технологий, современных знаний, состояния человека. Поставленный на фоне бурного начала XX века, роман исследует напряженность между стремлением к трансцендентности и тягой технологий, подчеркивая необходимость личной парадигмы для постижения развивающегося ландшафта современности. Главный герой, Пьер Клоссовски, борется с этими темами, когда он ориентируется в мире, раздираемом войной и социальными потрясениями. По своей сути книга представляет собой интенсивную медитацию о роли поэзии в формировании нашего понимания мира и нас самих. Батай утверждает, что поэзия, как вид искусства, стала застойной и служит уже не средством трансцендентности, а скорее инструментом укрепления статус-кво. В ответ он выступает за новый подход к поэзии, который охватывает технологический процесс развития современного знания и признает взаимосвязанность всех вещей. Этот сдвиг в перспективе требует готовности противостоять более темным аспектам человеческой природы и хаосу современной жизни. Благодаря путешествию Клоссовски Батай заставляет читателей пересмотреть свои отношения с технологиями и то, как они воспринимают окружающий мир. Он утверждает, что технология, далеко не холодная и далекая сила, является неотъемлемой частью нашего существования и может быть использована для укрепления единства и понимания среди людей. Приняв технологию как средство трансцендентности, мы можем выйти за пределы ограничений традиционной поэзии и проникнуться более глубоким чувством смысла и цели. Одна из центральных тем книги - необходимость личной парадигмы, чтобы осмыслить быстро меняющийся мир.

Ainsi interprété les textes de Bataille, le philosophe et critique français Alain Bourdeau Son idée fondamentale est que le travail de Bataille reflète la nécessité d'étudier et de comprendre le processus de l'évolution des technologies, la nécessité et la possibilité de développer un paradigme personnel de la perception du processus technologique du développement de la connaissance moderne comme base de la survie de l'humanité et de la survie de l'unification des hommes dans un État en guerre. livre de Georges Bataille « La haine de la poésie » est un travail de réflexion qui s'approfondit dans la nature de la technologie, du savoir moderne, de la condition humaine. Placé dans le contexte du début tumultueux du XXe siècle, le roman explore les tensions entre le désir de transcendance et le désir de technologie, soulignant la nécessité d'un paradigme personnel pour comprendre le paysage évolutif de la modernité. personnage principal, Pierre Klossowski, lutte contre ces thèmes alors qu'il est guidé par un monde déchiré par la guerre et les troubles sociaux. livre est essentiellement une méditation intense sur le rôle de la poésie dans la formation de notre compréhension du monde et de nous-mêmes. Batai affirme que la poésie, en tant qu'art, est devenue stagnante et ne sert plus de moyen de transcendance, mais plutôt d'outil pour renforcer le statu quo. En réponse, il préconise une nouvelle approche de la poésie qui englobe le processus technologique du développement de la connaissance moderne et reconnaît l'interdépendance de toutes les choses. Ce changement de perspective exige une volonté de résister aux aspects les plus sombres de la nature humaine et au chaos de la vie moderne. Grâce au voyage de Klossowski, Bataille amène les lecteurs à revoir leur relation avec la technologie et la façon dont ils perçoivent le monde qui les entoure. Il affirme que la technologie, loin d'être une force froide et lointaine, fait partie intégrante de notre existence et peut être utilisée pour renforcer l'unité et la compréhension parmi les gens. En adoptant la technologie comme moyen de transcendance, nous pouvons dépasser les limites de la poésie traditionnelle et nous imprégner d'un sens et d'un but plus profonds. L'un des thèmes centraux du livre est la nécessité d'un paradigme personnel pour comprendre un monde en mutation rapide.

Así interpretaron los textos de Bataille el filósofo y crítico francés Alain Bourdeau Su idea fundamental es que la obra de Bataille es un reflejo de la necesidad de estudiar y comprender el proceso de evolución de la tecnología, la necesidad y la posibilidad de desarrollar un paradigma personal de percepción del proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno como base para la supervivencia de la humanidad y la supervivencia de la unión de los hombres en un Estado en guerra. libro de Georges Bataille «Odio a la poesía» (Odio a la poesía) es una obra que hace reflexionar, que profundiza en la naturaleza de la tecnología, del conocimiento moderno, de la condición humana. Ambientada en el telón de fondo de los turbulentos inicios del siglo XX, la novela explora las tensiones entre el deseo de trascendencia y el tirón de la tecnología, destacando la necesidad de un paradigma personal para comprender el panorama en desarrollo de la modernidad. protagonista, Pierre Klossowski, lucha contra estos temas mientras navega en un mundo desgarrado por la guerra y la agitación social. Intrínsecamente, el libro representa una intensa meditación sobre el papel de la poesía en la formación de nuestra comprensión del mundo y de nosotros mismos. Bataille sostiene que la poesía, como forma de arte, se ha estancado y ya no sirve como medio de trascendencia, sino como instrumento para fortalecer el status quo. En respuesta, aboga por un nuevo enfoque de la poesía que abarque el proceso tecnológico del desarrollo del conocimiento moderno y reconozca la interrelación de todas las cosas. Este cambio de perspectiva requiere voluntad para enfrentar los aspectos más oscuros de la naturaleza humana y el caos de la vida moderna. Gracias al viaje de Klossowski, Batai hace que los lectores reconsideren su relación con la tecnología y cómo perciben el mundo que les rodea. Afirma que la tecnología, lejos de ser una fuerza fría y distante, es una parte esencial de nuestra existencia y puede ser utilizada para fortalecer la unidad y la comprensión entre las personas. Al adoptar la tecnología como medio de trascendencia, podemos ir más allá de las limitaciones de la poesía tradicional e imbuirnos de un sentido más profundo de significado y propósito. Uno de los temas centrales del libro es la necesidad de un paradigma personal para comprender un mundo que cambia rápidamente.

Assim interpretou os textos de Batai o filósofo e crítico francês Alain Bourdo Sua ideia fundamental é que o trabalho de Batai reflete a necessidade de explorar e compreender o processo de evolução da tecnologia, a necessidade e a possibilidade de estabelecer um paradigma pessoal para a percepção do processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno como base para a sobrevivência da humanidade e a sobrevivência da união humana num Estado em guerra. O livro «O ódio à poesia», de Georges Batai, é um trabalho que se aprofunda na natureza da tecnologia, do conhecimento moderno, da condição humana. No meio de um início turbulento do século XX, o romance explora as tensões entre a busca pela transcendência e o empenho da tecnologia, enfatizando a necessidade de um paradigma pessoal para traçar a paisagem emergente dos tempos modernos. O protagonista, Pierre Klossowski, luta contra estes temas quando ele está focado em um mundo devastado pela guerra e pelos transtornos sociais. Basicamente, o livro é uma meditação intensa sobre o papel da poesia na formação da nossa compreensão do mundo e de nós mesmos. Batai afirma que a poesia, como forma de arte, tornou-se estagnada e não é mais um meio de transcendência, mas um instrumento para fortalecer o status quo. Em resposta, ele defende uma nova abordagem da poesia, que abrange o processo tecnológico de desenvolvimento do conhecimento moderno e reconhece a interconectividade de todas as coisas. Esta mudança de perspectiva requer disposição para enfrentar aspectos mais obscuros da natureza humana e o caos da vida moderna. Com a viagem de Klossowski, Batai obriga os leitores a reavaliarem suas relações com a tecnologia e a forma como eles percebem o mundo. Ele afirma que a tecnologia, longe de ser uma força fria e distante, é parte integrante da nossa existência e pode ser usada para fortalecer a unidade e a compreensão entre as pessoas. Ao adotar a tecnologia como um meio de transcendência, podemos ir além das limitações da poesia tradicional e impregnar-nos de um sentido mais profundo de sentido e propósito. Um dos temas centrais do livro é a necessidade de um paradigma pessoal para compreender um mundo em rápida mudança.

Così interpretò i testi di Batai il filosofo e critico francese Alain Burdo La sua idea fondamentale è che il lavoro di Batai rifletta la necessità di studiare e comprendere l'evoluzione della tecnologia, la necessità e la possibilità di sviluppare un paradigma personale per la percezione del processo tecnologico di sviluppo della conoscenza moderna come base per la sopravvivenza dell'umanità e la sopravvivenza dell'unione umana in uno Stato in guerra. Il libro di Georges Batai, «L'odio per la poesia», è un lavoro che fa riflettere sulla natura della tecnologia, della conoscenza moderna, della condizione umana. Ambientato sullo sfondo di un inizio burrascoso del XX secolo, il romanzo esplora le tensioni tra la ricerca della trascendenza e la trazione della tecnologia, sottolineando la necessità di un paradigma personale per far emergere il panorama contemporaneo. Il protagonista, Pierre Klossowski, combatte questi temi quando si concentra su un mondo devastato dalla guerra e dalle turbolenze sociali. In sostanza, il libro è una meditazione intensa sul ruolo della poesia nella formazione della nostra comprensione del mondo e di noi stessi. Batai sostiene che la poesia, come forma d'arte, è diventata stagnante e non è più un mezzo di trascendenza, ma piuttosto uno strumento per rafforzare lo status quo. Egli risponde sostenendo un nuovo approccio alla poesia che copra il processo tecnologico di sviluppo della conoscenza moderna e riconosce l'interconnessione di tutte le cose. Questo cambiamento di prospettiva richiede la volontà di affrontare gli aspetti più oscuri della natura umana e il caos della vita moderna. Grazie al viaggio di Klossowski, Batai spinge i lettori a rivedere il loro rapporto con la tecnologia e il modo in cui percepiscono il mondo. Sostiene che la tecnologia, che non è una forza fredda e lontana, è parte integrante della nostra esistenza e può essere usata per rafforzare l'unità e la comprensione tra gli uomini. Adottando la tecnologia come mezzo per la trascendenza, possiamo andare oltre i limiti della poesia tradizionale e avere un senso più profondo del significato e dell'obiettivo. Uno dei temi principali del libro è la necessità di un paradigma personale per comprendere un mondo in rapida evoluzione.

So interpretierte der französische Philosoph und Kritiker Alain Bourdeau die Texte Bataillons Seine grundlegende Idee ist, dass Bataillons Arbeit die Notwendigkeit widerspiegelt, den Prozess der Evolution der Technologie zu studieren und zu verstehen, die Notwendigkeit und die Möglichkeit, ein persönliches Paradigma für die Wahrnehmung des technologischen Prozesses der Entwicklung des modernen Wissens als Grundlage für das Überleben der Menschheit und das Überleben der Vereinigung der Menschen in einem kriegführenden Staat zu entwickeln. Georges Batailles Buch „Hate to Poetry“ (Hass auf Poesie) ist ein nachdenkliches Werk, das tief in die Natur der Technologie, des modernen Wissens und des menschlichen Zustands eintaucht. Vor dem Hintergrund des turbulenten Beginns des 20. Jahrhunderts untersucht der Roman das Spannungsverhältnis zwischen dem Wunsch nach Transzendenz und dem Verlangen nach Technologie und betont die Notwendigkeit eines persönlichen Paradigmas, um die sich entwickelnde Landschaft der Moderne zu verstehen. Der Protagonist Pierre Klossowski kämpft mit diesen Themen, während er sich in einer von Krieg und sozialen Umwälzungen zerrissenen Welt zurechtfindet. Im Kern ist das Buch eine intensive Meditation über die Rolle der Poesie bei der Gestaltung unseres Verständnisses der Welt und uns selbst. Bataille argumentiert, dass die Poesie als Kunstform zum Stillstand gekommen sei und nicht mehr als Mittel der Transzendenz diene, sondern vielmehr als Instrument zur Stärkung des Status quo. Als Reaktion darauf befürwortet er einen neuen Ansatz für die Poesie, der den technologischen Prozess der Entwicklung des modernen Wissens umfasst und die Vernetzung aller Dinge anerkennt. Dieser Perspektivwechsel erfordert die Bereitschaft, sich den dunkleren Aspekten der menschlichen Natur und dem Chaos des modernen bens zu stellen. Durch Klossowskis Reise bringt Batay die ser dazu, ihre Beziehung zur Technologie und die Art und Weise, wie sie die Welt um sie herum wahrnehmen, zu überdenken. Er argumentiert, dass Technologie, weit davon entfernt, eine kalte und ferne Kraft zu sein, ein wesentlicher Bestandteil unserer Existenz ist und dazu verwendet werden kann, die Einheit und das Verständnis unter den Menschen zu stärken. Indem wir Technologie als Mittel der Transzendenz akzeptieren, können wir über die Grenzen der traditionellen Poesie hinausgehen und von einem tieferen nn für nn und Zweck durchdrungen sein. Eines der zentralen Themen des Buches ist die Notwendigkeit eines persönlichen Paradigmas, um die sich schnell verändernde Welt zu verstehen.

W ten sposób francuski filozof i krytyk Alain Bourdeaux interpretował teksty Bataille. Jego podstawową ideą jest to, że praca Bataille'a jest odzwierciedleniem potrzeby badania i zrozumienia procesu ewolucji technologii, potrzeba i możliwość opracowania osobistego paradygmatu postrzegania technologicznego procesu rozwoju nowoczesnej wiedzy jako podstawy przetrwania ludzkości i przetrwania zjednoczenia ludzi w stanie wojennym. Książka Georgesa Bataille'a „Nienawiść do poezji” („Nienawiść do poezji”) to dzieło pobudzające do myślenia, które zagłębia się w naturę technologii, nowoczesną wiedzę, ludzką kondycję. Na tle burzliwego początku XX wieku powieść bada napięcie między pragnieniem transcendencji a ciągnięciem technologii, podkreślając potrzebę osobistego paradygmatu, aby zrozumieć rozwijający się krajobraz nowoczesności. Bohater, Pierre Klossowski, zbija się z tymi tematami, nawigując po świecie rozdartym wojną i towarzyskim przewrotem. U podstaw książki leży intensywna medytacja nad rolą poezji w kształtowaniu naszego zrozumienia świata i nas samych. Bataille twierdzi, że poezja, jako forma sztuki, stała się stagnacją i nie służy już jako środek transcendencji, ale raczej jako narzędzie wzmacniające status quo. W odpowiedzi opowiada się za nowym podejściem do poezji, które obejmuje technologiczny proces rozwoju nowoczesnej wiedzy i rozpoznaje wzajemne powiązania wszystkich rzeczy. Ta zmiana perspektywy wymaga chęci zmierzenia się z ciemniejszymi aspektami ludzkiej natury i chaosu współczesnego życia. Dzięki podróży Klossowskiego Bataille zmusza czytelników do ponownego rozważenia relacji z technologią i sposobu postrzegania otaczającego ich świata. Twierdzi, że technologia, daleka od bycia zimną i odległą siłą, jest integralną częścią naszego istnienia i może być wykorzystywana do wspierania jedności i zrozumienia wśród ludzi. Wykorzystując technologię jako środek transcendencji, możemy przekroczyć ograniczenia tradycyjnej poezji i objąć głębsze poczucie sensu i celu. Jednym z głównych tematów książki jest potrzeba osobistego paradygmatu, aby nadać sens szybko zmieniającemu się światu.

כך הפילוסוף והמבקר הצרפתי אלן בורדו פירש את הטקסטים של בטייל. הרעיון הבסיסי שלו הוא שעבודתו של בטייל היא השתקפות של הצורך לחקור ולהבין את תהליך האבולוציה של הטכנולוגיה, הצורך והאפשרות לפתח פרדיגמה אישית לתפיסת התהליך הטכנולוגי של התפתחות הידע המודרני כבסיס להישרדות האנושות ולהישרדות האחדות של האנשים במדינה לוחמת. ספרו של ז 'ורז'בטייל ”שנאת השירה” (באנגלית: Georges Bataille's Hatred of Poetry) הוא יצירה מעוררת מחשבה המתעמקת בטבע הטכנולוגיה, הידע המודרני, המצב האנושי. על רקע ההתחלה הסוערת של המאה ה-20, הספר בוחן את המתח בין הרצון להתעלות לבין משיכת הטכנולוגיה, ומדגיש את הצורך בפרדיגמה אישית כדי להבין את הנוף המתפתח של המודרניות. הגיבור, פייר קלוסובסקי, נאבק עם הנושאים האלה כשהוא מנווט בעולם שנקרע לגזרים על ידי מלחמה ותהפוכות חברתיות. בעיקרו, הספר הוא הרהורים אינטנסיביים על תפקידה של השירה בעיצוב הבנתנו את העולם ואת עצמנו. בטייל טוען כי השירה, כצורת אמנות, הפכה לעמוד ואינה משמשת עוד כאמצעי להתעלות, אלא ככלי לחיזוק הסטטוס קוו. בתגובה, הוא דוגל בגישה חדשה לשירה המאמצת את התהליך הטכנולוגי של פיתוח ידע מודרני ומזהה את הקשר ההדדי בין כל הדברים. שינוי זה בפרספקטיבה דורש נכונות להתעמת עם ההיבטים האפלים של הטבע האנושי והכאוס של החיים המודרניים. במהלך מסעו של קלוסובסקי, בטייל מאלץ את הקוראים לשקול מחדש את יחסיהם עם הטכנולוגיה וכיצד הם תופסים את העולם סביבם. הוא טוען שהטכנולוגיה, רחוקה מלהיות כוח קר ורחוק, היא אינטגרלית לקיומנו ויכולה לשמש לטפח אחדות והבנה בקרב בני אדם. על ידי אימוץ הטכנולוגיה כאמצעי להתעלות, אנחנו יכולים להתעלות מעל המגבלות של שירה מסורתית ולאמץ תחושה עמוקה יותר של משמעות ותכלית. אחד הנושאים המרכזיים בספר הוא הצורך בפרדיגמה אישית כדי להבין את העולם המשתנה במהירות.''

Fransız filozof ve eleştirmen Alain Bourdeaux, Bataille'nin metinlerini böyle yorumlamıştır. Temel fikri, Bataille'nin çalışmasının, teknolojinin evrim sürecini inceleme ve anlama ihtiyacının bir yansıması olduğudur. Modern bilginin gelişiminin teknolojik sürecinin algılanması için kişisel bir paradigma geliştirmenin gerekliliği ve olasılığı, insanlığın hayatta kalmasının ve insanların savaşan bir durumda birleşmesinin hayatta kalmasının temeli olarak. Georges Bataille'nin "Şiir Nefreti" (Hatred of Poetry) adlı kitabı, teknolojinin doğasını, modern bilgiyi, insan durumunu inceleyen düşündürücü bir çalışmadır. 20. yüzyılın çalkantılı başlangıcının arka planında yer alan roman, aşkınlık arzusu ile teknolojinin çekilmesi arasındaki gerilimi araştırıyor ve modernitenin gelişmekte olan manzarasını kavramak için kişisel bir paradigmaya duyulan ihtiyacı vurguluyor. Kahramanı Pierre Klossowski, savaş ve sosyal ayaklanmalarla parçalanmış bir dünyada gezinirken bu temalarla boğuşuyor. Özünde, kitap, dünyayı ve kendimizi anlamamızı şekillendirmede şiirin rolü üzerine yoğun bir meditasyondur. Bataille, bir sanat biçimi olarak şiirin durgun hale geldiğini ve artık bir aşkınlık aracı olarak değil, statükoyu güçlendirmek için bir araç olarak hizmet ettiğini savunuyor. Buna karşılık, modern bilgiyi geliştirmenin teknolojik sürecini kucaklayan ve her şeyin birbirine bağlılığını tanıyan şiire yeni bir yaklaşımı savunuyor. Perspektifteki bu değişim, insan doğasının karanlık yönleriyle ve modern yaşamın kaosuyla yüzleşmeye istekli olmayı gerektirir. Klossowski'nin yolculuğu boyunca Bataille, okuyucuları teknolojiyle olan ilişkilerini ve çevrelerindeki dünyayı nasıl algıladıklarını yeniden düşünmeye zorluyor. Teknolojinin, soğuk ve uzak bir güç olmaktan çok, varlığımızın ayrılmaz bir parçası olduğunu ve insanlar arasında birlik ve anlayışı teşvik etmek için kullanılabileceğini savunuyor. Teknolojiyi bir aşkınlık aracı olarak benimseyerek, geleneksel şiirin sınırlarını aşabilir ve daha derin bir anlam ve amaç duygusunu kucaklayabiliriz. Kitabın ana temalarından biri, hızla değişen dünyayı anlamlandırmak için kişisel bir paradigmaya duyulan ihtiyaçtır.

هكذا فسر الفيلسوف والناقد الفرنسي آلان بوردو نصوص باتايل. فكرته الأساسية هي أن عمل باتايل هو انعكاس للحاجة إلى دراسة وفهم عملية تطور التكنولوجيا، وضرورة وإمكانية وضع نموذج شخصي لتصور العملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة كأساس لبقاء البشرية وبقاء توحيد الشعوب في دولة متحاربة. كتاب جورج باتايل «كراهية الشعر» (كراهية الشعر) هو عمل مثير للتفكير يتعمق في طبيعة التكنولوجيا والمعرفة الحديثة والحالة الإنسانية. تقع الرواية على خلفية البداية المضطربة للقرن العشرين، وتستكشف التوتر بين الرغبة في التعالي وجذب التكنولوجيا، مؤكدة على الحاجة إلى نموذج شخصي لفهم المشهد المتطور للحداثة. يتصارع بطل الرواية، بيير كلوسوفسكي، مع هذه الموضوعات وهو يتنقل في عالم مزقته الحرب والاضطرابات الاجتماعية. الكتاب في جوهره هو تأمل مكثف في دور الشعر في تشكيل فهمنا للعالم ولأنفسنا. يجادل باتايل بأن الشعر، كشكل من أشكال الفن، أصبح راكدًا ولم يعد بمثابة وسيلة للتسامي، بل كأداة لتقوية الوضع الراهن. رداً على ذلك، دعا إلى نهج جديد للشعر يتبنى العملية التكنولوجية لتطوير المعرفة الحديثة ويعترف بالترابط بين كل الأشياء. يتطلب هذا التحول في المنظور استعدادًا لمواجهة الجوانب المظلمة للطبيعة البشرية وفوضى الحياة الحديثة. من خلال رحلة كلوسوفسكي، يجبر باتايل القراء على إعادة النظر في علاقتهم بالتكنولوجيا وكيف ينظرون إلى العالم من حولهم. يجادل بأن التكنولوجيا، بعيدًا عن كونها قوة باردة وبعيدة، هي جزء لا يتجزأ من وجودنا ويمكن استخدامها لتعزيز الوحدة والتفاهم بين الناس. من خلال تبني التكنولوجيا كوسيلة للتجاوز، يمكننا تجاوز قيود الشعر التقليدي واعتناق إحساس أعمق بالمعنى والهدف. أحد الموضوعات الرئيسية للكتاب هو الحاجة إلى نموذج شخصي لفهم عالم سريع التغير.

これはフランスの哲学者で評論家のアラン・ブルドーがバタイユのテキストを解釈した方法です。彼の基本的な考えは、Batailleの仕事は、技術の進化のプロセスを研究し、理解する必要性を反映しているということです。 人類の生存と戦争状態における人々の統一の生存のための基礎としての近代的な知識の開発の技術的プロセスの認識のための個人的なパラダイムを開発する必要性と可能性。ジョルジュ・バタイユの著書『詩の憎しみ』（「Hatred of Poetry」）は、テクノロジー、現代の知識、人間の状態の本質を掘り下げる思想的な作品です。20世紀初頭の激動を背景に、超越への欲求と技術の牽引の間の緊張を探求し、現代の発展する風景を理解するための個人的なパラダイムの必要性を強調する。主人公のピエール・クロソフスキは、戦争と社会的動乱によって引き裂かれた世界をナビゲートしながら、これらのテーマに取り組んでいます。その中心にある本は、世界と自分自身の理解を形作るための詩の役割についての激しい瞑想です。バタイユは、芸術形態としての詩は停滞し、もはや超越の手段としてではなく、むしろ現状を強化する手段として機能していると主張している。それに応えて、彼は現代の知識を開発する技術的プロセスを包含し、すべてのものの相互接続性を認識する詩への新しいアプローチを提唱している。この視点の転換には、人間の本性のより暗い側面と現代生活の混沌に立ち向かう意欲が必要です。Klossowskiの旅を通して、Batailleは読者に技術との関係と彼らが彼らの周りの世界をどのように認識するかを再考するように強制します。彼は、技術は寒くて遠い力ではなく、私たちの存在に不可欠であり、人々の団結と理解を促進するために使用することができると主張しています。テクノロジーを超越の手段として受け入れることで、伝統的な詩の限界を超え、より深い意味と目的を受け入れることができます。この本の中心的なテーマの1つは、急速に変化する世界を意味する個人的パラダイムの必要性です。

法國哲學家和評論家阿蘭·布爾多（Alain Bourdaux）解釋了巴塔伊的著作。他的基本思想是，巴塔伊的著作反映了研究和理解技術演變過程的必要性，有必要並有可能建立個人範式。將現代知識的技術發展視為人類生存和人類在交戰國中團結生存的基礎。喬治·巴泰（Georges Batay）的著作《對詩歌的仇恨》（The Hate of Poetry）是使人們思考的作品，它深入研究了技術，現代知識和人類狀況的本質。這部小說以20世紀動蕩的開端為背景，探討了對超越的渴望與對技術的渴望之間的緊張關系，強調需要個人範式來理解我們時代不斷發展的景觀。主角皮埃爾·克洛索夫斯基（Pierre Klossowski）在駕馭一個飽受戰爭和社會動蕩困擾的世界時，正在與這些主題作鬥爭。這本書本質上是對詩歌在塑造我們對世界和我們自己的理解中的作用的深入冥想。巴泰認為，詩歌作為一種藝術形式已經停滯不前，不再是超越的手段，而是鞏固現狀的工具。作為回應，他主張采用一種新穎的詩歌方法，該方法涵蓋了現代知識發展的技術過程，並認識到所有事物的相互聯系。這種觀點上的轉變需要願意面對人性的黑暗方面和現代生活的混亂。通過克洛索夫斯基的旅程，巴泰讓讀者重新考慮他們與技術的關系以及他們對周圍世界的看法。他認為，這項技術遠非寒冷和遙遠的力量，是我們生存不可或缺的一部分，可以用來加強人們之間的團結和理解。通過將技術作為超越的手段，我們可以超越傳統詩歌的局限性，並具有更深層次的意義和目的感。本書的主要主題之一是需要一個個人範式來理解一個快速變化的世界。