Framing Majismo: Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain In the second half of the eighteenth century, a cultural phenomenon known as "majismo" emerged in Spain, which embodied the popular aesthetic and served as a vehicle to "regain" Spanish heritage. This movement was characterized by visual representations of popular types participating in traditional customs and wearing garments considered historically Spanish. The connection to majismo conferred on Spanish "citizens" the pictorial ideal of a shared national character. In her book, Framing Majismo, Tara Zanardi explores the fascination and appropriation of these practices and types by nobles, and how this relationship cultivated the formation of an elite Spanish identity during this time period. The book focuses on artistic and literary representations of the "majo" and the "maya purportedly native types who embodied and performed uniquely Spanish characteristics. These visual examples of majismo were critical and contentious sites for navigating eighteenth-century conceptions of gender, national character, and noble identity. Zanardi examines how these bodies were contrasted with those regarded as "foreign finding that "foreign" and "national" bodies were frequently described and depicted in similar ways. Through her analysis, she uncovers the nuances of bodily representation and reveals how the body and the emergent nation were mutually constructed at a critical historical moment for both. The book begins by discussing the cultural significance of majismo and its role in shaping Spanish identity during this period. Zanardi argues that the movement was not just a reflection of popular culture but also a means for the nobility to assert their power and status. She explores how the aristocracy used majismo to reinforce their own identity and distinguish themselves from the common people. The author also delves into the gender dynamics of the movement, highlighting how the representation of women in majismo art often reinforced traditional gender roles and expectations.

Framing Majismo: Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain Во второй половине восемнадцатого века в Испании возник культурный феномен, известный как «majismo», который воплощал популярную эстетику и служил средством «возвращения» испанского наследия. Это движение характеризовалось визуальными представлениями популярных типов, участвующих в традиционных обычаях и носящих одежду, считающуюся исторически испанской. Связь с majismo придала испанским «гражданам» живописный идеал общего национального характера. В своей книге «Framing Majismo» Тара Дзанарди исследует очарование и присвоение этих практик и типов дворянами, и как эти отношения культивировали формирование элитной испанской идентичности в этот период времени. Книга посвящена художественным и литературным представлениям о якобы коренных типах «majo» и «maya», которые воплощали и выполняли уникальные испанские характеристики. Эти визуальные примеры маджисмо были критическими и спорными местами для навигации по представлениям восемнадцатого века о поле, национальном характере и благородной идентичности. Дзанарди исследует, как эти тела противопоставлялись тем, которые рассматривались как «иностранные», обнаруживая, что «иностранные» и «национальные» тела часто описывались и изображались сходным образом. Посредством своего анализа она раскрывает нюансы телесного представления и показывает, как тело и возникающая нация были взаимно сконструированы в критический исторический момент для обоих. Книга начинается с обсуждения культурной значимости маджисмо и его роли в формировании испанской идентичности в этот период. Дзанарди утверждает, что движение было не просто отражением массовой культуры, но и средством для знати утвердить свою власть и статус. Она исследует, как аристократия использовала маджисмо для укрепления собственной идентичности и отличия от простого народа. Автор также углубляется в гендерную динамику движения, подчеркивая, как представительство женщин в искусстве маджисмо часто подкрепляло традиционные гендерные роли и ожидания.

Framing Majismo : Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain Dans la seconde moitié du XVIIIe siècle, un phénomène culturel connu sous le nom de « majismo » est apparu en Espagne, incarnant une esthétique populaire et servant de moyen de « retour » du patrimoine espagnol. Ce mouvement était caractérisé par des représentations visuelles de types populaires impliqués dans les coutumes traditionnelles et portant des vêtements considérés comme historiquement espagnols. lien avec majismo a donné aux « citoyens » espagnols un idéal pittoresque de caractère national général. Dans son livre « Framing Majismo », Tara Zanardi explore le charme et l'appropriation de ces pratiques et types de nobles, et comment ces relations ont cultivé la formation d'une identité espagnole d'élite pendant cette période. livre traite des notions artistiques et littéraires des types soi-disant indigènes « majo » et « maya », qui incarnaient et réalisaient des caractéristiques espagnoles uniques. Ces exemples visuels de majismo ont été des endroits critiques et controversés pour naviguer dans les représentations du XVIIIe siècle sur le champ, le caractère national et l'identité noble. Zanardi examine comment ces corps ont été opposés à ceux considérés comme « étrangers », en découvrant que les corps « étrangers » et « nationaux » ont souvent été décrits et représentés de la même manière. Par son analyse, elle révèle les nuances de la représentation corporelle et montre comment le corps et la nation émergente ont été mutuellement construits à un moment historique critique pour les deux. livre commence par discuter de l'importance culturelle de Majismo et de son rôle dans la formation de l'identité espagnole pendant cette période. Dzanardi affirme que le mouvement n'était pas seulement un reflet de la culture populaire, mais aussi un moyen pour la noblesse d'affirmer son pouvoir et son statut. Elle étudie comment l'aristocratie a utilisé le majismo pour renforcer sa propre identité et se distinguer du peuple ordinaire. L'auteur s'intéresse également à la dynamique sexospécifique du mouvement, soulignant comment la représentation des femmes dans l'art majismo a souvent renforcé les rôles et les attentes traditionnels en matière de genre.

Framing Majismo: Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain En la segunda mitad del siglo XVIII surgió en España un fenómeno cultural conocido como «majismo» que encarnaba la estética popular y servía como medio para «devolver» el patrimonio español. Este movimiento se caracterizó por representaciones visuales de tipos populares, participando en las costumbres tradicionales y vistiendo prendas consideradas históricamente españolas. vínculo con el majismo dio a los «ciudadanos» españoles un ideal pictórico de carácter nacional general. En su libro «Framing Majismo», Tara Zanardi explora el encanto y apropiación de estas prácticas y tipos por parte de los nobles, y cómo esta relación cultivó la formación de la identidad élite española durante este periodo de tiempo. libro trata sobre las ideas artísticas y literarias de los supuestos tipos indígenas «majo» y «maya», que encarnaban y cumplían características españolas únicas. Estos ejemplos visuales del majismo fueron lugares críticos y polémicos para navegar por las representaciones del siglo XVIII sobre el campo, el carácter nacional y la identidad noble. Zanardi investiga cómo estos cuerpos se contrastaban con los considerados como «extranjeros», descubriendo que los cuerpos «extranjeros» y «nacionales» a menudo eran descritos y retratados de manera similar. A través de su análisis, revela los matices de la representación corporal y muestra cómo el cuerpo y la nación emergente fueron construidos mutuamente en un momento histórico crítico para ambos. libro comienza con una discusión sobre la importancia cultural del majismo y su papel en la formación de la identidad española durante este periodo. Zanardi sostiene que el movimiento no era sólo un reflejo de la cultura popular, sino también un medio para que la nobleza afirmara su poder y estatus. Explora cómo la aristocracia ha utilizado el majismo para fortalecer su propia identidad y diferenciarse del pueblo común. La autora también profundiza en la dinámica de género del movimiento, destacando cómo la representación de la mujer en el arte del majismo ha reforzado a menudo los roles y expectativas de género tradicionales.

Framing Majismo: Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain Na segunda metade do século dezoito, surgiu na Espanha um fenômeno cultural conhecido como «majismo», que encarnou a estética popular e serviu como meio de «recuperar» o patrimônio espanhol. Este movimento foi caracterizado por apresentações visuais de tipos populares que participam de costumes tradicionais e vestem roupas consideradas historicamente espanholas. A ligação com o majismo deu aos «cidadãos» espanhóis um ideal pitoresco de caráter nacional geral. Em seu livro «Framing Maior», Tara Zanardi explora o fascínio e a apropriação dessas práticas e tipos de nobres, e como estas relações cultivaram a formação de uma identidade espanhola elitista durante este período de tempo. O livro trata de conceitos artísticos e literários sobre supostos tipos nativos «majo» e «maya», que encarnaram e realizaram características únicas espanholas. Estes exemplos visuais de majismo eram locais críticos e controversos para navegar sobre as percepções do século dezoito sobre o campo, o caráter nacional e a nobre identidade. Zanardi investiga como esses corpos eram confrontados com os que eram considerados «estrangeiros», revelando que corpos «estrangeiros» e «nacionais» eram frequentemente descritos e representados de forma semelhante. Através da sua análise, ela revela as nuances da visão corporal e mostra como o corpo e a nação emergente foram mutuamente construídos em um momento histórico crucial para ambos. O livro começa com um debate sobre a importância cultural do majismo e seu papel na formação da identidade espanhola durante este período. Zanardi afirma que o movimento não era apenas um reflexo da cultura de massa, mas também um meio para a nobreza afirmar seu poder e status. Ela está a investigar como a aristocracia usou o majismo para fortalecer a sua própria identidade e distinção com o povo comum. A autora também se aprofundou na dinâmica de gênero do movimento, ressaltando como a representação das mulheres na arte majismo muitas vezes reforçou os papéis tradicionais de gênero e expectativas.

Framing Majismo: Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain Nella seconda metà del diciottesimo secolo in Spagna è nato un fenomeno culturale noto come «majismo», che incarnava l'estetica popolare e serviva come mezzo per «restituire» il patrimonio spagnolo. Questo movimento è stato caratterizzato da rappresentazioni visive di tipi popolari che partecipano alle abitudini tradizionali e indossano abiti storicamente spagnoli. Il legame con il maggiismo ha dato ai «cittadini» spagnoli un ideale pittoresco di carattere nazionale generale. Nel suo libro «Framing Majismo», Tara Zanardi esplora il fascino e l'attribuzione di queste pratiche e tipi di nobili, e come queste relazioni hanno coltivato la formazione di un'identità spagnola elitaria in questo periodo di tempo. Il libro è dedicato alle rappresentazioni artistiche e letterarie di presunti «majo» e «maya», che hanno incarnato e realizzato caratteristiche spagnole uniche. Questi esempi visivi di majismo erano luoghi critici e controversi per navigare attraverso le visioni del diciottesimo secolo sul campo, il carattere nazionale e la nobile identità. Zanardi studia come questi corpi siano stati contrastati con quelli considerati «stranieri», scoprendo che i corpi «stranieri» e «nazionali» sono stati spesso descritti e rappresentati in modo simile. Attraverso la sua analisi, rivela le sfumature della rappresentazione corporea e mostra come il corpo e la nazione emergente siano stati reciprocamente costruiti in un momento storico critico per entrambi. Il libro inizia con un dibattito sull'importanza culturale del Majismo e sul suo ruolo nella formazione dell'identità spagnola in questo periodo. Zanardi sostiene che il movimento non era solo un riflesso della cultura di massa, ma anche un mezzo per affermare il suo potere e il suo status. Sta esplorando come l'aristocrazia ha usato il majismo per rafforzare la propria identità e la differenza dal popolo comune. L'autrice approfondisce anche le dinamiche di genere del movimento, sottolineando come la rappresentanza delle donne nell'arte majismo abbia spesso sostenuto i tradizionali ruoli e aspettative di genere.

Framing Majismo: Art and Royal Identity in Eighteenth-Century Spain In der zweiten Hälfte des achtzehnten Jahrhunderts entstand in Spanien ein kulturelles Phänomen, das als „Majismo“ bekannt war und eine populäre Ästhetik verkörperte und als Mittel zur „Rückkehr“ des spanischen Erbes diente. Diese Bewegung war geprägt von visuellen Darstellungen populärer Typen, die an traditionellen Bräuchen teilnahmen und Kleidung trugen, die als historisch spanisch galt. Die Verbindung zum Majismo verlieh den spanischen „Bürgern“ ein malerisches Ideal von allgemeinem nationalem Charakter. In ihrem Buch Framing Majismo untersucht Tara Zanardi die Faszination und Aneignung dieser Praktiken und Typen durch Adlige und wie diese Beziehungen die Bildung einer spanischen Elite-Identität in dieser Zeit kultivierten. Das Buch widmet sich künstlerischen und literarischen Darstellungen der angeblich indigenen Typen „majo“ und „maya“, die einzigartige spanische Eigenschaften verkörperten und erfüllten. Diese visuellen Beispiele von Majismo waren kritische und kontroverse Orte, um die Vorstellungen des achtzehnten Jahrhunderts über Geschlecht, nationalen Charakter und edle Identität zu navigieren. Zanardi untersucht, wie diese Körper denen gegenübergestellt wurden, die als "fremd'angesehen wurden, und stellt fest, dass" fremde "und" nationale "Körper oft auf ähnliche Weise beschrieben und dargestellt wurden. Durch ihre Analyse offenbart sie die Nuancen der körperlichen Repräsentation und zeigt, wie der Körper und die entstehende Nation in einem kritischen historischen Moment für beide gegenseitig konstruiert wurden. Das Buch beginnt mit einer Diskussion über die kulturelle Bedeutung des Majismo und seine Rolle bei der Bildung der spanischen Identität in dieser Zeit. Zanardi argumentiert, dass die Bewegung nicht nur ein Spiegelbild der Massenkultur war, sondern auch ein Mittel für den Adel, seine Macht und seinen Status zu behaupten. e untersucht, wie die Aristokratie das Majismo nutzte, um ihre eigene Identität zu stärken und sich vom einfachen Volk zu unterscheiden. Die Autorin geht auch tiefer in die Geschlechterdynamik der Bewegung ein und betont, wie die Repräsentation von Frauen in der Kunst des Majismo oft traditionelle Geschlechterrollen und Erwartungen untermauerte.

Framing Majismo: Sztuka i tożsamość królewska w osiemnastowiecznej Hiszpanii W drugiej połowie XVIII wieku w Hiszpanii pojawiło się zjawisko kulturowe znane jako „majismo”, które uosabiało popularną estetykę i służyło jako środek „odzyskiwania” hiszpańskiego dziedzictwa. Ruch ten charakteryzował się wizualnymi przedstawieniami popularnych typów uczestniczących w tradycyjnych zwyczajach i ubraniach uważanych za historycznie hiszpańskie. Połączenie z majismo dało hiszpańskim „obywatelom” malowniczy ideał o ogólnym charakterze narodowym. W swojej książce „Framing Majismo” Tara Zanardi bada urok i przeznaczenie tych praktyk i typów przez szlachetnych, i jak te relacje kultywowały powstawanie elitarnej tożsamości hiszpańskiej w tym okresie. Książka skupia się na artystycznych i literackich przedstawieniach rzekomo rodzimych typów „majo” i „maya”, które uosabiały i spełniały unikalne hiszpańskie cechy. Te wizualne przykłady majismo były krytycznymi i kontrowersyjnymi miejscami do nawigacji osiemnastowiecznych pojęć płci, narodowego charakteru i szlachetnej tożsamości. Zanardi bada jak te ciała były kontrastowane z tymi postrzeganymi jako „obce”, stwierdzając, że „obce” i „narodowe” ciała były często opisywane i przedstawiane w podobny sposób. Poprzez swoją analizę, ujawnia niuanse cielesnej reprezentacji i pokazuje, jak ciało i powstały naród zostały wzajemnie skonstruowane w krytycznym momencie historycznym dla obu. Książka zaczyna się od omówienia znaczenia kulturowego majismo i jego roli w kształtowaniu tożsamości hiszpańskiej w tym okresie. Zanardi twierdzi, że ruch był nie tylko odbiciem kultury ludowej, ale również środkiem dla szlachty, aby utrzymać ich moc i status. Bada, jak arystokracja wykorzystała majismo do wzmocnienia własnej tożsamości i odróżnienia się od zwykłych ludzi. Autor zagłębia się również w dynamikę płci ruchu, podkreślając, jak reprezentacja kobiet w sztuce majismo często opierała się na tradycyjnych rolach i oczekiwaniach płci.

''

Majismo'yu Çerçevelemek: On Sekizinci Yüzyıl İspanya'sında Sanat ve Kraliyet Kimliği On sekizinci yüzyılın ikinci yarısında, İspanya'da popüler bir estetiği somutlaştıran ve İspanyol mirasını "geri kazanma" aracı olarak hizmet eden "majismo'olarak bilinen kültürel bir fenomen ortaya çıktı. Bu hareket, geleneksel geleneklere katılan ve tarihsel olarak İspanyol olarak kabul edilen kıyafetleri giyen popüler tiplerin görsel temsilleriyle karakterize edildi. Majismo ile olan bağlantı, İspanyol "vatandaşlarına'genel bir ulusal karakterin pitoresk bir idealini verdi. Tara Zanardi, "Framing Majismo'adlı kitabında, bu uygulamaların ve türlerin soylular tarafından cazibesini ve tahsisini ve bu ilişkilerin bu dönemde elit İspanyol kimliğinin oluşumunu nasıl geliştirdiğini araştırıyor. Kitap, benzersiz İspanyol özelliklerini somutlaştıran ve yerine getiren sözde yerli "majo've" maya "türlerinin sanatsal ve edebi temsillerine odaklanmaktadır. Majismo'nun bu görsel örnekleri, on sekizinci yüzyıl cinsiyet, ulusal karakter ve asil kimlik kavramlarını yönlendirmek için kritik ve tartışmalı yerlerdi. Zanardi, bu bedenlerin "yabancı'olarak görülenlerle nasıl karşılaştırıldığını araştırıyor yabancı've "ulusal" bedenlerin genellikle benzer şekillerde tanımlandığını ve tasvir edildiğini buluyor. Analiziyle, bedensel temsilin nüanslarını ortaya koyuyor ve bedenin ve ortaya çıkan ulusun her ikisi için de kritik bir tarihsel anda karşılıklı olarak nasıl inşa edildiğini gösteriyor. Kitap, majismo'nun kültürel önemini ve bu dönemde İspanyol kimliğini şekillendirmedeki rolünü tartışarak başlıyor. Zanardi, hareketin sadece popüler kültürün bir yansıması olmadığını, aynı zamanda soyluların güçlerini ve statülerini ortaya koymaları için bir araç olduğunu savunuyor. Aristokrasinin majismo'yu kendi kimliklerini güçlendirmek ve kendilerini sıradan insanlardan ayırmak için nasıl kullandığını araştırıyor. Yazar ayrıca, hareketin cinsiyet dinamiklerini de inceleyerek, majismo sanatında kadınların temsilinin geleneksel cinsiyet rollerini ve beklentilerini nasıl desteklediğini vurgulamaktadır.

تأطير Majismo: الفن والهوية الملكية في إسبانيا القرن الثامن عشر في النصف الثاني من القرن الثامن عشر، ظهرت ظاهرة ثقافية تعرف باسم «majismo» في إسبانيا، والتي جسدت جمالية شعبية وكانت بمثابة وسيلة «لاستعادة» التراث الإسباني. تميزت هذه الحركة بالتمثيل البصري للأنواع الشعبية المشاركة في العادات التقليدية وارتداء الملابس التي تعتبر إسبانية تاريخيًا. أعطت العلاقة مع majismo «المواطنين» الإسبان مثالًا خلابًا ذا طابع وطني عام. في كتابها «تأطير ماجيسمو»، تستكشف تارا زاناردي جاذبية واستيلاء النبلاء على هذه الممارسات والأنواع، وكيف عززت هذه العلاقات تكوين هوية النخبة الإسبانية خلال هذه الفترة الزمنية. يركز الكتاب على التمثيلات الفنية والأدبية لأنواع «ماجو» و «مايا» التي يفترض أنها أصلية والتي تجسد وتحقق الخصائص الإسبانية الفريدة. كانت هذه الأمثلة المرئية للماجيسمو أماكن انتقادية ومثيرة للجدل للتنقل في مفاهيم القرن الثامن عشر للجنس والشخصية الوطنية والهوية النبيلة. يستكشف زاناردي كيف تم التناقض بين هذه الجثث وتلك التي يُنظر إليها على أنها «أجنبية»، ويجد أن الهيئات «الأجنبية» و «الوطنية» غالبًا ما يتم وصفها وتصويرها بطرق مماثلة. من خلال تحليلها، كشفت عن الفروق الدقيقة في التمثيل الجسدي وأظهرت كيف تم بناء الجسد والأمة الناشئة بشكل متبادل في لحظة تاريخية حرجة لكليهما. يبدأ الكتاب بمناقشة الأهمية الثقافية للماجيسمو ودوره في تشكيل الهوية الإسبانية خلال هذه الفترة. يجادل زاناردي بأن الحركة لم تكن مجرد انعكاس للثقافة الشعبية، ولكنها كانت أيضًا وسيلة للنبلاء لتأكيد قوتهم ومكانتهم. تستكشف كيف استخدمت الطبقة الأرستقراطية majismo لتعزيز هويتها وتمييز نفسها عن عامة الناس. يتعمق المؤلف أيضًا في الديناميكيات الجنسانية للحركة، ويسلط الضوء على كيف أن تمثيل المرأة في فن الماجيسمو غالبًا ما يدعم الأدوار والتوقعات التقليدية للجنسين.